ในร่างกายของเขา มีสองเสียง หนึ่งเสียงเตือนเขาว่าอย่าเข้าไปพัวพันกับฉินอันอัน
อีกเสียงกระตุ้นให้เขาไปเจอลูกสาวของฉินอันอัน
แม้ว่าลูกสาวของฉินอันอันจะไม่ใช่ลูกของเขา แต่เขาก็ยังอยากเห็นว่าลูกสาวของเธอจะเหมือนเธอมากแค่ไหน
และชายผมบลอนด์คนนั้นก็ยังติดอยู่ในใจเขาด้วย!
……
คฤหาสน์สตาร์ริเวอร์
หลีเสี่ยวเถียนมาพร้อมกับจิ๊กซอว์ที่เพิ่งซื้อมาใหม่
ผลก็คือไมค์ หนุ่มหล่อหน้ามนของฉินอันอันเป็นผู้เปิดประตูให้เธอ
“ทำไมคุณไม่สวมเสื้อผ้าเลยล่ะ?” หลีเสี่ยวเถียนมองดูร่างกายส่วนบนที่เปลือยเปล่าของไมค์แล้ว “คุณไม่ได้อยู่บ้านคนเดียว ที่บ้านยังมีคุณป้าและรุ่ยลาด้วย! คุณช่วยสำรวมกว่านี้หน่อยได้ไหมคะ!”
ไมค์พูดน้ำเสียงงัวเงีย “ทำไมคุณไม่ซื้ออาหารเช้ามาด้วยล่ะ? เสี่ยวหลงเปาที่คุณซื้อมาครั้งก่อนอร่อยดีนะ!”
หลีเสี่ยวเถียน “...”
เมื่อวางจิ๊กซอว์ลง หลีเสี่ยวเถียนก็เดินไปที่ห้องนอนใหญ่
แต่ฉินอันอันไม่อยู่
“ฉินอันอันไปทำงานแล้วเหรอคะ?” หลีเสี่ยวเถียนส่งเสียงถามมาจากห้องนอนใหญ่
ไมค์หาว “ถ้าเธอไม่อยู่ก็แสดงว่าเธอไปทำงานแล้ว!”
“แล้วทำไมคุณป้าก็ไม่อยู่คะ? ส่งหลาน ๆ ไปโรงเรียนเหรอ?”
“ถ้าไม่อยู่ ก็แสดงว่าออกไปแล้ว!” ไมค์กลับเข้าไปในห้องแล้วสวมเสื้อยืด
หลีเสี่ยวเถียนเดินตามเขาไปที่ห้องแล้วพูดด้วยสีหน้าอยากรู้อยากเห็น “คุณกับฉินอันอันไม่ได้นอนห้องเดียวกันเหรอ? ดูเหมือนว่าความสัมพันธ์ของพวกคุณยังไม่ถึงจุดนั้น!”
“ทำไมคุณถึงอยากรู้ขนาดนี้? ถึงผมกับฉินอันอันจะไม่ได้นอนด้วยกัน แต่ความสัมพันธ์ของผมกับเธอไม่มีใครเทียบได้หรอก!” ไมค์พูดอย่างภาคภูมิใจแล้วเดินออกจากห้องไป
จางหยุนเตรียมอาหารเช้าและวางไว้ให้ในครัว
เขาเดินไปที่ห้องครัวและกินอาหารเช้า
“ไมค์”
“อ๋อ ชื่อไมค์ คุณรู้จักฟู่สือถิงไหม? เขามีแฟนแล้วล่ะนะ ผู้หญิงที่ชื่อเสิ่นอวี๋ เย็นวานนี้เธอไปกินข้าวกับอันอัน แต่ระหว่างมื้ออาหารเธอจงใจเอาน้ำร้อน...”
“ให้ตายเถอะ! เธอเทน้ำร้อนใส่ฉินอันอันเหรอ?!” ไมค์ขว้างตะเกียบ! และทำท่าราวกับอยากจะไปเอาเรื่อง
หลีเสี่ยวเถียนตรึงเขาไว้ “คุณฟังฉันให้จบก่อน! เธอไม่ได้ทำอันอัน! เธอทำตัวเอง! แต่สุดท้ายกลับกลายเป็นอันอันทำเธอ! คุณคิดว่าเธอร้ายไหมล่ะ?!”
สีหน้าของไมค์เปลี่ยนเป็นสีแดง ดวงตาของเขาลุกโชนราวกับเปลวไฟ “เธอทำอย่างนี้ได้ยังไง?! ขนาดจะเหยียบมดสักตัวอันอันยังรู้สึกไม่สบายใจเลย แล้วเธอจะเทน้ำร้อนใส่คนอื่นได้ยังไง?!”
“ใช่! สิ่งที่น่าโมโหที่สุดคือฟู่สือถิงไอ้หน้าด้านนั่นโทรหาอันอันเรื่องเสิ่นอวี๋! คุณคิดว่ามันน่าโมโหไหม?!”
ไมค์ “น่าโมโหมาก! ถ้าผมเป็นฉินอันอัน ผมคงไปเจอเขาต่อหน้าแล้วสาปแช่งเขายันบรรพบุรุษสิบแปดชั่วโคตรไปแล้ว!”
หลีเสี่ยวเถียนเหงื่อไหล “แบบนั้นไม่ได้นะ!”
ไมค์ “ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?! นางเสิ่นอวี๋นั่นอยากตายสินะ? ถึงได้มาใส่ร้ายฉินอันอัน!”
ไมค์เริ่มคิดวิธีเอาคืนเสิ่นอวี๋แล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...