รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 226

หลังจากดิ้นรนอยู่หลายครั้ง สุดท้ายเธอก็ลืมตาไม่ได้

แต่เธอจำเสียงของฟู่สือถิงได้

‘แต่เสียงผู้หญิงนั่นเป็นเสียงใคร?’

‘เสียงแปลก ๆ...เรียกฟู่สือถิงว่าพี่...’

‘หรือฟู่สือถิงจะทำอย่างว่าอยู่กับผู้หญิง?’

เหอะ เหอะ!

เธอนอนหลับอยู่ดี ๆ แต่เขากำลังนัวเนียกับผู้หญิงอยู่ข้างเตียง ให้เกียรติกันหน่อยได้ไหม!

ถ้าตอนนี้เธอตื่นจากโลกแห่งความฝันได้ เธอคงจะไล่พวกเขาทั้งสองออกไปแน่นอน!

ฉินอันอันครึ่งหลับครึ่งตื่น เธอเจ็บปวดใจและสะลึมสะลือจึงต้องตาหลับต่อ

ฟู่สือถิงจับมืออิ๋นอิ๋นแล้วพาเธอไปนอนพัก

หลังจากส่งอิ๋นอิ๋นเข้านอนแล้ว เขาก็กลับมาที่ห้อง

ฉินอันนันพลิกตัว และยังคงนอนหลับสนิท

ฟู่สือถิงรีบเดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ

......

เมื่อเสิ่นอวี๋ได้ยินว่าคืนนี้ฟู่สือถิงพาฉินอันอันกลับบ้าน ดวงตาของเธอพลันแดงก่ำด้วยความโกรธ

แฟนตัวจริงของเขาคือใครกันแน่?

เธอรู้ดีว่าเขายอมให้เธอเป็นแฟน เพื่อที่เธอจะได้รักษาอิ๋นอิ๋น

แต่ถึงอย่างนั้น เขาก็ควรจะรักษาภาพพจน์บ้าง!

พาฉินอันอันกลับบ้านในคืนนี้หมายความว่ายังไง!

เขากำลังนอกใจเธออย่างเปิดเผยใช่ไหม?

ความอับอายครั้งที่แล้วที่เธอนอนกับฟู่สือถิงโดยไม่ได้ตั้งใจหายไปทันที

เธออดคิดไม่ได้ว่าถึงฟู่สือถิงจะรู้ว่าเธอนอนกับฟู่เย่เฉินแล้ว เขาก็คงไม่โกรธ

เธอเปิดขวดไวน์แล้วถือกลับไปที่ห้อง

……

จางหยุนโล่งอก “ขอบคุณเธอมากนะเว่ยเจิน โชคดีที่มีเธอ ไม่อย่างนั้นฉันก็ไม่รู้จะพาหลานสองคนไปที่นั่นได้ยังไง”

เว่ยเจินกล่าว “ถ้าตอนเที่ยงอันอันยังไม่กลับบ้าน ผมจะกลับไปดูอีกรอบ”

“ได้! ขอบคุณมาก!”

“ไม่เป็นไรครับ มันเป็นความรับผิดชอบของผมที่ทำให้อันอันต้องลำบากขนาดนี้” เว่ยเจินกล่าวขอโทษ “ถ้าผมไม่ให้เธอรับงานนี้ เธอคงต้องไม่เหนื่อยขนาดนี้หรอก”

จางหยุน “อย่าพูดแบบนั้นสิ ถ้าไม่ใช่เพราะศาสตราจารย์หูชิง ครอบครัวของเราก็คงไม่เติบโตเร็วขนาดนี้ เป็นหน้าที่ของเธอที่จะต้องช่วยเหลือคน แม้ว่ามันจะลำบากสักหน่อย แต่เธอก็ทำได้ จะไปตำหนิเธอได้ยังไง”

หลังจากวางสาย จางหยุนก็รู้สึกสบายใจขึ้นมาก

“เสี่ยวหาน ยายจะไปซื้อกับข้าว หลานอยู่บ้านกับน้องก่อนนะ โอเคไหม?” จางหยุนบอกเสี่ยวหาน

เสี่ยวหานพยักหน้า

หลังจากที่จางหยุนออกไป เด็กทั้งสองก็ลงมือทันที

รุ่ยลาสะพายกระเป๋านักเรียนใบเล็กของเธอ ในขณะที่เสี่ยวหานก็ไปเอาโน๊ตบุ๊คของเขากลับมาจากห้องแม่

“พี่คะ เราบอกคุณยายเถอะ! ไม่อย่างนั้นคุณยายคงเป็นห่วงแย่” รุ่ยลาดึงเสื้อของพี่ชายและกระพริบตาโตของเธอ