ดังนั้นเขาจึงสามารถใช้โอกาสนี้สนทนาในเชิงลึกกับฉินอันอันได้
“ผมกับอิ๋นอิ๋น…” เขาเปิดปาก แต่ภาพบนหน้าจอโทรศัพท์ของเธอดึงดูดความสนใจของเขา “ผู้ชายคนนี้เป็น
ใคร?” ดูคุ้นตาเหลือเกิน
เขามองภาพนั้นซ้ำแล้วซ้ำเล่า
เขาแน่ใจว่าเขาเคยพบผู้ชายคนนี้ แต่จำข้อมูลเฉพาะของชายคนนี้ไม่ได้
ฉินอันอันแย่งโทรศัพท์คืน
“คุณนี่ไม่เปลี่ยนไปเลยจริง ๆ ยังชอบบงการชีวิตคนอื่นมากเหมือนเดิม หรือบางทีนี่อาจจะเป็น
ปัญหาที่พบได้บ่อยในชายสูงวัยรึเปล่า?” เธอเก็บโทรศัพท์ไว้ในกระเป๋าและไม่ลืมพูดเหน็บแนมเขา “นี่คือดาราที่ฉันตามจีบอยู่ช่วงนี้ เป็นยังไงบ้าง? หล่อใช่ไหมล่ะคะ? ไม่ใช่แค่หล่อ แต่อายุก็ยังไม่มาก ช่วงนี้ฉันกำลังชอบผู้ชายแบบนี้เลยล่ะ”
ฟู่สือถิงโกรธจนกัดฟันกรอด
เธอรังเกียจที่เขาแก่งั้นเหรอ?
เดิมทีเขาวางแผนจะคุยกับเธอดี ๆ แต่ดูเหมือนว่าจะไม่จำเป็นแล้ว!
ไม่ว่ายังไงตอนนี้เธอก็ไม่ชอบผู้ชายแก่ ดูท่าคงชอบหนุ่ม ๆ เท่านั้น!
“เมื่อกี้คุณจะพูดอะไรกับฉัน?” ฉินอันอันอารมณ์ดีขึ้นมากเมื่อเห็นเขาโกรธจนหน้าเขียว
“เปล่านี่!” ฟู่สือถิงพูดด้วยท่าทางเย็นชา “กินข้าวเถอะ!”
มื้อนี้กินไม่ค่อยเจริญอาหารเลย
สุดท้ายแล้วตอนที่ฟู่สือถิงจ่ายเงิน ฉินอันอันก็ขอตัวพาเสี่ยวหานไปที่โรงพยาบาลก่อน
ณ โรงพยาบาล
เสิ่นอวี๋ได้รับใบรายงานการทดสอบ น้ำตาที่คลอหน่วย ก็ไหลออกมาอีกครั้ง
เช้านี้เหมือนกับฝันร้ายอันยาวนาน
ที่น่ากลัวที่สุดก็คือ การตื่นขึ้นมาแล้วพบว่า ฝันร้ายกลายเป็นจริง!
เธอท้อง!
ท้องลูกของฟู่เย่เฉิน
เมื่อออกมาจากโรงพยาบาล เธอเริ่มคิดหาวิธี
มันต้องมีทางแก้สิ!
พระเจ้าปิดประตูลง แต่พระองค์จะต้องเปิดหน้าต่างบานใหม่ประทานให้เธอแน่นอน
ขอเพียงไม่มีใครรู้ว่าเด็กในท้องคือลูกของฟู่เย่เฉิน อันที่จริงเรื่องนี้ก็ไม่ได้น่ากลัวขนาดนั้น
ตอนบ่าย
ฉินอันอันได้รับสายจากหลีเสี่ยวเถียน
“อันอัน ฉันเพิ่งได้ข้อความจากไมค์ บอกว่าสุดสัปดาห์นี้จะจัดงานปาร์ตี้วันเกิดชดเชยให้เธอ”
ฉินอันอันนวดขมับ “อีตานี่ ทำก่อนบอกทีหลังอีกแล้ว! เขาไม่บอกอะไรฉันเลย!”
หลีเสี่ยวเถียนหัวเราะเสียงดัง “ฉันคิดว่าเขาเป็นพวกชอบหาเรื่องสนุก เลยหาข้ออ้างจัดงานปาร์ตี้ไปเรื่อย”
“เอ๋…เขาเพิ่งโทรหาเธอเหรอ?”
“ใช่แล้ว! สุดสัปดาห์นี้ฉันไปแน่นอน แต่ว่าครั้งนี้เธอจะเชิญฟู่สือถิงหรือเปล่า? ไม่กี่วันก่อนเธอไม่ได้เชิญเขาไปปาร์ตี้วันเกิด เขาค่อนข้างโกรธเลยนะ” หลีเสี่ยวเถียนกล่าว “เขาจองห้องจัดเลี้ยงเล็ก ๆ ข้าง ๆ ห้องจัดเลี้ยงของเธอ ทำตัวเป็นเด็กจริง ๆ!”
ฉินอันอันกุมขมับ “ฉันเพิ่งทะเลาะกับเขาไป บางทีเขาอาจจะไม่อยากมางานวันเกิดฉันแล้วก็ได้”
“ทำไมพวกเธอสองคนถึงทะเลาะกันอีกล่ะ?”
“เรื่องมันยาว”
“โอ้ หรือจะให้เฮ่อจุ่นจือโทรถามเขาล่ะ? ถ้าเขาอยากไป เธอก็เชิญเขาแล้วกัน” ทันใดนั้นเองหลีเสี่ยวเถียนก็
หัวเราะ “ได้ยินว่าเธอรับของขวัญที่เขาส่งมาให้ ถ้าเธอไม่เชิญเขา มันก็ไม่สมเหตุสมผลใช่ไหมล่ะ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...