รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 248

โจวจื่ออี้รู้สึกราวกับถูกตีจนหน้าบวม

คนบางคนบอกว่าจะไม่มางานวันเกิดของฉินอันอันไม่ใช่เหรอ?

ทำไมถึงมาเงียบ ๆ ได้ล่ะ?

ที่เคยพูด คือการผายลมทิ้งแค่นั้นรึไง?

เซิ่งเป่ยและโจวจื่ออี้เดินก้าวยาว ๆ ไปหาฟู่สือถิงแล้วถามถึงสถานการณ์

ฟู่สือถิงสีหน้าไม่เปลี่ยนแล้วพูดโกหกอย่างไม่รู้สึกผิดแม้แต่น้อย “บังเอิญผ่านมาเลยแวะมาดู”

“เหอะ ๆ ผมนึกว่าคุณกลัวจนไม่กล้ามาแล้ว!” ไมค์เดินเข้ามาแล้วดึงฟู่สือถิงไปที่โต๊ะไวน์ “วันนี้พวกเราทุกคนมารวมตัวกันที่นี่เพื่อฉลองวันเกิดเทพธิดาฉินอันอันของผม ดังนั้น ข้อแรกอย่าด่าทอใคร ข้อสองห้ามใช้ความรุนแรง ความสุขเป็นสิ่งสำคัญที่สุด!”

พูดแล้วไมค์ก็หยิบแก้วไวน์เปล่ามาวางตรงหน้าฟู่สือถิง

จากนั้นเขาก็หยิบขวดไวน์ขึ้นมา เปิดเสียงดังปังแล้วเติมใส่แก้วจนเต็ม!

ฉินอันอัน “…”

ยังไม่ถึงเวลาอาหารเย็น จะดื่มแล้วเหรอ?

ฉินอันอันมองเห็นกลุ่มคนที่นำโดยไมค์ และผู้อำนวยการผู้จัดการแต่ละแผนกกำลังจ้องมองฟู่สือถิงเหมือนหมาป่าที่หิวโหยอย่างไรอย่างนั้น

เธอมองเห็นแผนการของพวกเขาได้ในชั่วพริบตา

เธอก้าวไปข้างหน้า ตั้งใจจะหยุดพวกเขา

หลีเสี่ยวเถียนดึงเธอไว้

“เธอไม่ต้องยุ่งกับพวกเขาเลย! “ หลีเสี่ยวเถียนลากเธอเดินไปยังพื้นที่เครื่องดื่มที่อยู่ข้าง ๆ “ไม่กี่วันก่อนฟู่สือถิงรังแกเธอยังไง เธอลืมไปแล้วเหรอ? ฉันไม่ให้เฮ่อจุ่นจือช่วยเขา เธอก็ห้ามช่วย”

แก้มของฉินอันอันแดงระเรื่อ “แต่ว่าอาหารเย็นยังไม่เริ่ม…”

“ฉันจะไปดูที่ครัว ถ้าอาหารเสร็จแล้ว ฉันจะบอกให้ครัวเสิร์ฟก่อน”

“อื้ม”

สักพัก บริกรก็เริ่มเสิร์ฟอาหาร

หลีเสี่ยวเถียนดึงให้ฉินอันอันนั่งลง

“อันอัน เธอไม่ได้ซื้อกระโปรงตัวนี้เองใช่ไหม? เธอใส่แล้วดูดีมากเลย! เซ็กซี่มาก!”

แก้มของฉินอันอันร้อนขึ้นมาเล็กน้อยแล้วพูดอย่างไม่เป็นธรรมชาติ “ไมค์เลือกน่ะ”

“ฉันรู้เลยว่าเป็นเขา ฉันอยากชวนเขาไปช้อปปิ้งด้วยครั้งหน้า เขามีเซ้นต์ในการเลือกเสื้อผ้าจริง ๆ”

หลีเสี่ยวเถียนตัดสินใจจะเป็นเพื่อนสาวกับไมค์

ทันทีที่พวกเขาจากไป บรรยากาศบนโต๊ะก็เย็นลงมากทันที

ท้ายที่สุดแล้ว ไมค์ก็เป็นหัวหน้ากลุ่ม ‘ฆ่าฟู่สือถิงให้ตาย’

พอเขาไม่อยู่ คนอื่น ๆ ก็ไม่มีแรงผลักดันอะไรมากนัก

ฟู่สือถิงเป็นใครล่ะ? เป็นบอสใหญ่ของเอสทีกรุ๊ปเชียวนะ

ผู้อำนวยการและผู้จัดการเหล่านี้ก็ไม่แน่ใจว่าตัวเองจะสามารถทำงานที่ฉินกรุ๊ปไปได้ตลอดชีวิต ดังนั้นไม่มีใครกล้าล่วงเกินฟู่สือถิง

“มา ดื่มเลย!” เซิ่งเป่ยยิ้มพร้อมกับยกแก้วขึ้นเพื่อทำให้บรรยากาศมีชีวิตชีวา

ทุกคนทยอยยกแก้วขึ้นแล้วดื่ม

ฉินอันอันเห็นว่าพอไมค์ไม่อยู่ บรรยากาศก็เปลี่ยนเป็นปกติ ความตึงเครียดในใจจึงผ่อนคลายลง

เธอหยิบตะเกียบขึ้นมาแล้วเริ่มกินข้าว

“อันอัน เธอเห็นของขวัญที่ฉันส่งให้หรือยัง? เธอชอบหรือเปล่า?” หลีเสี่ยวเถียนพูดคุยกับเธอ

ฉินอันอันหัวเราะออกมา “ชอบสิ! เพียงแต่ว่าทำไมเธอถึงมีรูปถ่ายยุคมืดของฉันเยอะแยะขนาดนั้น?”

หลีเสี่ยวเถียนให้อัลบั้มรูปกับฉินอันอัน