รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 251

”สือถิง คุณดื่มน้ำก่อนนะคะ!” เสิ่นอวี๋ให้เขาเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วป้อนน้ำใส่ปากเขา “ฉันรู้ว่าตอนนี้คุณอึดอัดมาก คุณดื่มน้ำหน่อยนะคะจะได้รู้สึกดีขึ้น”

......

ห้องจัดเลี้ยง

ฉินอันอันมีสติมากขึ้นแล้ว

แต่เธอรู้สึกแย่ยิ่งกว่าตอนที่ไม่เมา

เธอจะไม่ไปเกี่ยวพันอะไรกับฟู่สือถิงอีกแล้ว!

หากเป็นแบบนี้ต่อไป มีแต่ยิ่งถลำลึกลงเรื่อย ๆ เท่านั้น

“อันอัน เสิ่นอวี๋คนนั้นจองหองชะมัด!” หลีเสี่ยวเถียนเดินมาหาแล้วปลอบใจเธอ “อย่าไปใส่ใจคำพูดนั้นเลยนะ เธอก็ไม่เคยส่องกระจกเลยว่าตัวเองเป็นคนยังไง พูดอย่างกับคนอื่นทำเรื่องบังคับขู่เข็ญฟู่สือถิงอย่างนั่นแหละ”

ฉินอันอันหยิบกระเป๋าขึ้นมาวางแผนจะกลับ “ฉันไม่ได้โกรธเธอ ฉันโกรธตัวเอง”

“เธอเองก็ไม่ได้ทำอะไรผิดเสียหน่อย”

“ฉันมันน่าตลกเกินไปแล้ว” ฉินอันอันบ่นพึมพำและหัวเราะเยาะตัวเอง “คิดไม่ถึงว่าฉันยังเพ้อฝันถึงเขาอยู่… หลีเสี่ยวเถียน ถ้าต่อไปฉันเจอเขาอีก เธอต้องด่าฉันแรง ๆเลยนะ!”

หลีเสี่ยวเถียนรู้สึกลำบากใจ แต่เพื่อไม่ให้เธอต้องปวดใจแบบนี้อีก ดังนั้นจึงพยักหน้ารับปาก

“ฉันจะส่งเธอกลับบ้านนะ !” หลีเสี่ยวเถียนพยุงเธอ “เธอไม่ต้องห่วงคนอื่นหรอก เฮ่อจุ่นจือจะจัดการพวกเขาให้เรียบร้อยเอง”

ฉินอันอันและหลีเสี่ยวเถียนลงลิฟต์มายังชั้นล่าง

เมื่อมาถึงลานจอดรถ เธอก็เหลือบไปเห็นรถของฟู่สือถิง

“เพิ่งจะบอกให้ฉันด่าเธอเองนะ! ตอนนี้เห็นรถเขาก็เบนสายตาไม่ได้แล้ว! ปัดโธ่!”

หลีเสี่ยวเถียนจับหน้าของเธอให้หันกลับมา แล้วพูดหยอกเธอว่า “ฉันไปถามมาแล้ว เสิ่นอวี๋เปิดห้องพักที่โรงแรมเลย ฟู่สือถิงเมามากแบบนั้น ถึงเสิ่นอวี๋อยากจะทำอะไรเขาก็ทำไม่สำเร็จหรอก”

ฉินอันอัน “ทำไมเธอถึงช่างจินตนาการมากมายขนาดนั้น?”

“เธอรีบรัดเข็มขัดเถอะ!” หลีเสี่ยวเถียนล้อเธอเสร็จก็พูดอย่างจริงจังและมีนัยลึกซึ้งว่า “กลับไปนอนหลับฝันดีนั อันอัน เธอควรค่าที่จะได้ผู้ชายที่ดีกว่านี้”

ฉินอันอันรู้สึกสะเทือนใจเล็กน้อย

ขณะที่เธอกำลังจะพูดอะไรบางอย่างที่เหมาะสมกับสถานการณ์ เสียงโทรศัพท์ในกระเป๋าก็ดังขึ้น

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา เมื่อเห็นว่าเป็นป้าจางโทรมาก็รู้สึกประหลาดใจอย่างมาก

รับสายแล้วเสียงป้าจางยังไม่ทันดัง เสียงร้องไห้แสบแก้วหูก็ดังลอดเข้ามาก่อน นั่นเป็นเสียงร้องไห้ของอิ๋นอิ๋น

เดิมทีหลีเสี่ยวเถียนกำลังเตรียมสตาร์ทรถ แต่เพราะได้ยินเสียงร้องไห้ดังลอดมาจากโทรศัพท์ของฉินอันอัน เธอจึงโผเข้ามา

......

หลังจากที่ฉินอันอันเข้ามาในโรงแรม ก็ไปที่แผนกต้อนรับและตรวจสอบเจอหมายเลขห้องพักที่เสิ่นอวี๋จองไว้

ห้องวีเก้าศูนย์หก

ฉินอันอันมองบานประตูที่ปิดอยู่ เธอสูดหายใจเข้าลึก ๆ แล้วกดกริ่ง

รออยู่สักพัก ไม่มีการตอบสนอง

เธอกดกริ่งอีกครั้ง

ยังคงไม่มีการตอบสนอง

ตอนที่เธอคิดว่าจะหันหลังจากไปนั้นเอง จู่ ๆ ประตูห้องก็เปิดออก

เสื้อเชิ้ตของฟู่สือถิงถูกดึงออกหลวม ๆ ผิวบริเวณหน้าอกของเขาแดงผิดปกติ เนื่องจากดื่มแอลกอฮอล์มากเกินไป

คิ้วเขาขมวดมุ่นอย่างทรมาน

หลังจากที่ดวงตาสีแดงก่ำและแหลมคมของเขามองเห็นใบหน้าเล็ก ๆ ที่คุ้นเคยของเธอ เขาก็ดึงเธอเข้ามาในอ้อมแขนทันทีอย่างแทบไม่ต้องคิด!