รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 325

- สำหรับรุ่นเฟิงที่ผลิตในประเทศ แม้ว่าอายุการใช้งานแบตเตอรี่จะเท่ากันกับของต่างประเทศ แต่เลนส์ก็ดูแย่มากและไม่สามารถถ่ายภาพระดับมืออาชีพได้เลย! -

แต่กลับขายได้ในราคาโดรนมืออาชีพ!

ในวิดีโอ เลื่อนดูก็พบความคิดเห็นนับหมื่น

- น่าเกลียดมาก! ฉินอันอันลืมไปหรือเปล่าว่าตัวเองมาจากประเทศเอ? ! หลอกคนทั้งประเทศเก่งจริง ๆ! คลื่นไส้! -

- ฉินกรุ๊ปควรปิดตัวให้เร็วที่สุด! -

- ในเวลานี้ต้องติดต่อเอสทีกรุ๊ปไหม? สุดท้ายแล้วฟู่สือถิงของพวกเขาก็เป็นลูกค้ารายใหญ่ของฉินกรุ๊ป! -

......

ฉินอันอันเดินไปที่โซฟาแล้วนั่งลง จากนั้นก็หยิบแก้วน้ำขึ้นมาจิบ

“อันอัน ฉันติดต่อบริษัทนิก้าคอร์ปอเรชั่นไปแล้ว พวกเขาบอกว่ายินดีชดเชยตามสัญญา” ไมค์กล่าว “และยังบอกอีกว่าพวกเขาไไม่สามารถขายเลนส์คุณภาพพิเศษให้เราได้”

“ทำไมล่ะ?” ฉินอันอันวางแก้วน้ำด้วยสีหน้างงงวย “ปัญหาเรื่องราคาเหรอ?”

ไมค์ส่ายหน้า “เราได้สร้างวิกฤตให้กับโดรนยี่ห้ออื่น ๆ ในประเทศ กลัวเราจะครองตลาดโดรนในประเทศ ดังนั้นจึงรวมตัวกันและจัดการเรา”

ฉินอันอันอดหัวเราะไม่ได้ “พวกเขาคิดว่าเราอยู่ไม่รอดถ้าบริษัทนิก้าคอร์ปอเรชั่นไม่ขายเลนส์คุณภาพพิเศษให้งั้นเหรอ? ไร้สาระ!”

ไมค์ “แบรนด์กล้องอื่นในประเทศก็คงไม่ร่วมมือกับเรา”

ฉินอันอันพยักหน้า “เราก็หาแบรนด์ต่างประเทศสิ”

“อันอัน ค่าใช้จ่ายมันสูงเกินไป” ไมค์เตือนเธอ “ในโลกมีกล้องแบรนด์ดังเพียงไม่กี่แบรนด์ ส่วนใหญ่เป็นเอกสิทธิ์ของบริษัทนั้น ๆ คนอื่นเขาเซ็นสัญญากันไว้แล้ว”

“ฉันเข้าใจแล้ว” เสียงของฉินอันอันแผ่วเบา “เหมือนกับบริษัทเทคโนโลยีเอเอ็นกับบริษัทบอลคอร์ปอเรชั่นที่ได้เซ็นสัญญาอุปทานพิเศษด้วยกัน แม้ว่าฉินกรุ๊ปจะเป็นของเรา แต่ตราบใดที่มันมีชื่อว่าฉินกรุ๊ป ไม่ใช่บริษัทเทคโนโลยีเอเอ็น ดังนั้นบริษัทบอลคอร์ปอเรชั่นจึงไม่สามารถขายเลนส์ให้เราได้”

“ใช่”

ใบหน้าของฉินอันอันเปลี่ยนเป็นสีแดงทันที

เธอเพิ่งขีดเส้นตัดขาดฟู่สือถิงอย่างชัดเจน และยังบล็อกเบอร์โทรศัพท์ของเขาด้วย แต่ผลคือ...เกิดปัญหาหลังการขายที่ร้ายแรงแบบนี้ขึ้น!

‘น่าอายชะมัด!’

“แน่นอนว่านายต้องเป็นคนไปหาเขา!” ดวงตารียาวของเธอกะพริบ พวงแก้มของเธอร้อนผ่าว “นายไม่ได้ยินตอนที่ฉันทะเลาะกับเขาเหรอ?”

“โอเค พรุ่งนี้ฉันจะไปหาเขา” ไมค์จูงเธอไปที่ห้องครัว “เธอกินข้าวก่อน! ปัญหาแก้ได้อยู่แล้ว เรื่องใหญ่คือเราควรลงทุนกับบริษัทบอลคอร์ปอเรชั่นเพื่อเปิดบริษัทใหม่ในประเทศเอ!”

ฉินอันอันยิ้มและพูดว่า “ฉันคิดเหมือนนาย”

ไมค์ปลื้มใจ “คนเหล่านี้ดูถูกเธอเกินไปแล้ว! พวกเขาคิดว่าจะทำให้เธอกลัวจนร้องไห้ ฮ่า ๆ! แม้แต่ฟู่สือถิงยังทำให้เธอกลัวไม่ได้เลย นับประสาอะไรกับคนพวกนี้?!”

เมื่อเธอได้ยินชื่อของฟู่สือถิง รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็หายไป “ไมค์ เมื่อคืนฉันทะเลาะกับเขาหนัก พรุ่งนี้นายก็ระวังหน่อย”