รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 335

“แม่ครับ น้องเวียนหัว แต่นอนแป๊บเดียวก็หายแล้ว” เสี่ยวหานตอบ “แม่ไม่ต้องห่วงนะครับ”

“อ้อ…ถ้าอย่างนั้นก็ดีแล้ว ลูกดูแลน้องดี ๆ นะ”

“อื้ม”

หลังวางสาย ฉินอันอันไม่ได้กลับไปที่บริษัท

เธอยังขับรถกลับบ้านต่อไป

ตอนนี้เธอสรุปได้เบื้องต้นแล้วว่าเด็กทั้งสองคนไม่อยู่บ้าน

ถ้าเมื่อครู่เธอบอกพวกเขาว่าตอนนี้เธอกำลังกลับบ้าน พวกเขาจะนั่งรถแท็กซี่กลับบ้านทันที

ตอนนี้เธอกำลังกลับไปเงียบ ๆ ถ้าพวกเขาสองคนยังไม่กลับบ้าน เธอจะโทรหาเสี่ยวหานอีกครั้ง!

เธอรู้สึกเสมอว่าเด็กสองคนกำลังวางแผนอะไรบางอย่างโดยใช้ประโยชน์จากการขอลาป่วย รุ่ยลาค่อนข้างเรียบง่าย ไม่มีความคิดซับซ้อน ข้อบกพร่องของเธอคือเชื่อฟังเสี่ยวหานมากเกินไปเท่านั้น

เมื่อพิจารณาจาก ‘ประวัติความผิด’ ก่อนหน้านี้ของเสี่ยวหาน เธอเกิดลางสังหรณ์ไม่ดีขึ้นในใจ

ที่สตาร์ริเวอร์วิลล่า

ฉินอันอันจอดรถแล้วรีบเดินไปที่ประตูใหญ่ทันที

หลังจากเปิดรหัสล็อกประตูแล้ว เธอก็ผลักประตูเปิดเข้าไปในบ้าน

สักพัก เสี่ยวหานที่ได้ยินเสียงก็เดินออกมา

ช่วงเวลาที่แม่และลูกชายมองหน้ากันและกัน ก็มีประกายไฟอันละเอียดอ่อนปะทุขึ้นในอากาศ

ฉินอันอันรู้สึกผิดเล็กน้อย

คิดไม่ถึงว่าเธอจะสงสัยไปว่าเด็กทั้งสองคนกำลังทำเรื่องไม่ดีอยู่ข้างนอก!

เด็ก ๆ อยู่ที่บ้านชัด ๆ

ดูแล้วรุ่ยลาก็ไม่สบายจริง ๆ ด้วย!

“เสี่ยวหาน แม่เป็นห่วงพวกลูกจริง ๆ เลยรีบกลับมา ตอนนี้น้องเป็นยังไงบ้างลูก?” ฉินอันอันถามเสียงอ่อนโยนพร้อมกับรีบเดินไปทางห้องเด็ก

“น้องหลับไปแล้วครับ” เสี่ยวหานอธิบาย “แม่ครับ แม่ไม่ต้องกังวล”

เขาสะพายกระเป๋านักเรียน สวมหมวกทรงบอนเน็ตแล้วพูดกับน้องสาวว่า “เธอรออยู่ที่บ้านนะ ฉันจะออกไปคนเดียว”

“ไม่เอา! หนูอยากไปกับพี่ด้วย! อยู่บ้านคนเดียวหนูกลัว!”

รุ่ยลารีบสะพายกระเป๋านักเรียน แล้ววิ่งเหยาะ ๆ ตามพี่ชายไปตลอดทาง

พี่ชายน้องสาวออกมาจากเขตหมู่บ้านแล้วเรียกรถแท็กซี่

หลังจากขึ้นรถแล้ว เสี่ยวหานก็แจ้งชื่อโรงแรมระดับหรูแห่งหนึ่ง

พรุ่งนี้พิธีหมั้นของฟู่สือถิงจะถูกจัดขึ้นที่โรงแรมแห่งนี้

“พี่ชาย พี่บอกว่าอยากจัดเซอร์ไพรส์ใหญ่ให้พ่อจอมวายร้าย…มันคือเซอร์ไพรส์อะไรกันแน่? ใหญ่ขนาดไหนกัน?” ดวงตากลมโตและเป็นประกายสดใสของรุ่ยลาฉายประกายอยากรู้อยากเห็นอยู่ข้างใน

เสี่ยวหาน “ฉันบอกเธอไม่ได้หรอก”

รุ่ยลาทำหน้ามุ่ย “ทำไมล่ะคะ?”

เสี่ยวหานพูดอย่างเคร่งขรึม “พี่บอกว่าไม่ได้ก็คือไม่ได้สิ”