รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 525

หลังจากที่ฟู่สือถิง โจวจื่ออี้และเซิ่งเป่ยมาในตอนเช้าแล้วก็อยู่ที่นี่ตลอด

พวกเขากำลังพิจารณาปัญหาของฉินกรุ๊ป

พูดว่าพิจารณาปัญหา แต่ที่จริงแล้วเป็นการรับประทานอาหารร่วมกัน

“หวังหว่านจือเข้าใจการตลาดเป็นอย่างดี” เซิ่งเป่ยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วเลื่อนข่าว แต่มาเจอเรา ก็เหมือนเธอชนกับแผ่นเหล็กแล้วล่ะ”

“แต่ว่ายอดขายของพวกเขาดีมากจริง ๆ” โจวจื่ออี้กล่าว “ศักยภาพในตลาดระดับล่างก็ยังมีมาก”

“ถึงยังไงก็ราคาถูก! พวกเขากำลังเสียเงินเพื่อสร้างชื่อเสียง ยิ่งซื้อเยอะ ยิ่งขาดทุน… เดิมพวกเขาต้องการครองตลาดอย่างรวดเร็ว โค่นฉินกรุ๊ปแล้วผูกขาดตลาด จากนั้นก็ขึ้นราคา” เซิ่งเป่ยกล่าว “แต่พวกเขาตระหนักแล้วว่าการโค่นฉินกรุ๊ปไม่ใช่เรื่องง่าย พวกเขาจึงเริ่มคิดวิธีอื่นแล้ว”

“ลดต้นทุนงั้นเหรอ? และหลังจากครองตลาดทั้งระดับกลางและตลาดล่างแล้วก็ให้คำสัญญาที่เกินจริงกับนักลงทุนอย่างต่อเนื่องเนี่ยนะ?” เขาพูดต่อว่า “สุดท้ายก็จะระดมทุนและเสนอขายแก่สาธารณะใช่ไหมครับ?”

“ทั้งสองอย่าง และยังมีนักลงทุนจำนวนมากที่ยังมองพวกเขาในแง่ดี” เซิ่งเป่ยยิ้มพร้อมพูดว่า “หวังหว่านจือมีความเฉียบแหลมเรื่องธุรกิจจริง ๆ”

ฉินอันอันหยิบเมนูมาสั่งอาหาร แต่หูกลับยังคงฟังพวกเขาคุยกัน

ฟู่สือถิงเห็นว่าเธอใจลอย เขาจึงกระซิบข้างหุเธอ “คุณไม่จำเป็นต้องกลัวหวังหว่านจือ เธอไม่มีทางทำอะไรคุณได้”

แก้มเธอร้อนทันที “ฉันไม่ได้กลัวเธอค่ะ ฉันกำลังคิดว่าจะดื่มน้ำส้มหรือน้ำแตงโมดี”

“งั้นสั่งมาอย่างละที่”

“โอ้…” หลังจากสั่งเสร็จแล้ว เธอก็ยื่นเมนูให้เขา

“อันอัน ตอนนี้คุณท้องได้สามเดือนกว่าแล้ว รู้สึกยังไงบ้าง?” เขามุ่งหัวข้อสนทนามาที่เธอ

“นอกจากคลื่นไส้นิดหน่อยในบางครั้ง ก็ไม่ได้รู้สึกอะไรเป็นพิเศษค่ะ” การตั้งครรภ์ของเธอครั้งนี้ สบายกว่าครั้งแรก

“ถ้าอย่างนั้นก็ดี ตอนนี้คุณมีพี่เลี้ยงที่ทำงานช่วงกลางวันคนเดียวใช่ไหม?” เซิ่งเป่ยกล่าว “งั้นพอถึงตอนที่ท้องคุณใหญ่แล้ว ควรจะมีพี่เลี้ยงเด็กประจำอยู่ที่บ้านใช่ไหม? ถึงยังไงไมค์ก็เป็นผู้ชาย ถ้าคุณเป็นอะไร เขาก็คงช่วยได้ไม่มาก…”

ฟู่สือถิงเหลือบมองฉินอันอันจากหางตาของเขา

ฉินอันอันสีหน้าเยือกเย็นและสงบนิ่ง “ตอนนี้เป็นช่วงต้นของไตรมาสที่สาม รอจนถึงตอนนั้นแล้วค่อยว่ากันเถอะค่ะ”

“ฮ่า ๆ ๆ ไม่รู้ว่าทำไม คุณท้อง ผมกลับตื่นเต้นมาก มันเหมือนกับเด็กคนนี้อยู่ในท้องของผมเลย…” เซิ่งเป่ยพูดติดตลกพร้อมรอยยิ้ม

โจวจื่ออี้ “พี่เป่ย คุณทำแบบนี้ เจ้านายตกใจนะ เขาไม่อยากมีลูกกับคุณหรอก!”

ทุกคนระเบิดเสียงหัวเราะเฮฮา

บรรยากาศมีชีวิตชีวาทันที

ฉินอันอันถือโอกาสขณะที่ทุกคนมีอารมร์ผ่อนคลาย ถามออกมาว่า “ผู้ชายอย่างพวกคุณกลัวอะไรมากที่สุดเหรอคะ? ไม่มีเงิน? หรือถูกสวมเขา?”

“ถูกสวมเขา!” ไมค์ตอบคนแรก

เสิ่นอวี๋ใช้มือข้างหนึ่งปิดหน้า ดวงตาเบิกกว้างราวกับระฆัง!

‘ฉินอันอันรู้ได้ยังไง?’

‘ใครบอกเธอ?!’

“สือถิง…เขา…” เสิ่นอวี๋พูดตะกุกตะกัก ไม่สามารถพูดจนจบประโยคได้

“เขาไม่รู้ เรื่องนี้น่าขยะแขยงเกินไป ปล่อยให้เน่าในท้องของคุณต่อไปเถอะ!” ฉินอันอันหยิบกระดาษทิชชู่มาเช็ดมือ “ถ้าเขารู้ เขาจะส่งคุณไปลงนรก!”

เสิ่นอวี๋ตกใจกลัวจนหน้าซีดและทรุดตัวลงบนเก้าอี้!

ฉินอันอันออกมาจากร้านน้ำชา ขับรถไปสตาร์ริเวอร์วิลล่า

มีพัสดุด่วนระหว่างประเทศส่งมา เจ้าหน้าที่จัดส่งขอให้เธอเซ็นชื่อด้วยตนเอง

เธอไม่ได้ซื้ออะไร แล้วมีพัสดุได้ยังไง?

เธอเดาไม่ออกว่าใครส่งมา

และเดาไม่ออกว่าพัสดุในห่อนี้คืออะไร