รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 543

“ที่นี่คือประเทศบี กฏหมายของประเทศเอใช้กับผมไม่ได้หรอกนะ” อิ๋นหวังยังคงหัวเราะและพูดต่อไป

“ที่พูดแบบนั้นมันก็จริงอยู่ แต่ว่าตอนนี้มีคนใช้เรื่องอื้อฉาวของพวกเรามาบีบให้พวกเราปกป้องเธอ! คุณต้องรีบปล่อยเธอเดี๋ยวนี้!”

“ผมไม่ปล่อย” น้ำเสียงของอิ๋นหวังหนักแน่น “ผมจะให้เธอช่วยยืดอายุให้ผม เธอเป็นอัจฉริยะทางการแพทย์ เธอจะต้องคิดหาวิธียืดอายุให้ผมได้แน่!”

“คุณแน่ใจเหรอ?”

“ผมแน่ใจ” อิ๋นหวังตอบ

“งั้นคุณอย่าเพิ่งแตะต้องเธอ.... ต้องให้เธอมีชีวิตอยู่” สมาชิกสภากล่าว “ส่วนผมจะจัดการทางนี้อีกที ทางที่ดีคุณควรทำให้ผุ้หญิงคนนี้สมัครใจอยู่กับคุณ แบบนี้แล้วก็จะไม่มีช่องให้โจมตีได้!”

“ผมรู้น่า!” รอยยิ้มบนใบหน้าอิ๋นหวังกลายเป็นเย็นชา

ทำให้ฉินอันอันอยู่โดยสมัครใจงั้นเหรอ?

แล้ววิธีไหนที่จะทำให้เธออยู่ที่นี่ต่อไปโดยสมัครกันล่ะ?

......

ช่วงบ่าย ไมค์ไปพบฟู่สือถิงที่บริษัทบอดี้การ์ดที่พิเศษและลึกลับ

ไมค์คิดไม่ถึงว่า ฟู่สือถิงไม่เพียงแต่มีเส้นสายที่แข็งแกร่ง แต่ความสามารถในด้านการจัดการก็โดดเด่นเช่นกัน

ตอนนี้อิ๋นหวังพักอยู่บนภูเขาสูง

บัดนี้ พวกเขาได้สร้างแบบจำลองทางภูมิศาสตร์อย่างละเอียดในห้องบัญชาการแล้ว รวมถึงแผนการต่อสู้สุดโหดด้วย!

“ฟู่สือถิง คุณนี่สุดยอดไปเลย! เท่าที่ผมรู้ บริษัทบอดี้การ์ดนี้ไม่รับงานของคนธรรมดา” ไมค์ดึงฟู่สือถิงมาข้าง ๆแล้วแอบพูด

“ผมเป็นคนธรรมดาหรือไง?” ฟู่สือถิงตีหน้าเข้ม

“ไม่ใช่...ผมหมายความว่า บริษัทบอดี้การ์ดไม่เปิดให้คนรวยธรรมดาไง!” ไมค์พูดอย่างสมจริงสมจัง “เจ้านายที่อยู่เบื้องหลังบริษัทบอดี้การ์ดนี้คืออดีตหัวหน้าพนักงาน...คนในบริษัทนี้อาจดูเหมือนบอดี้การ์ด แต่ที่จริงแล้วคือนักฆ่ามืออาชีพ...”

“ในสายตาของคุณ ผมคือคนรวยธรรมดางั้นเหรอ?” ฟู่สือถิงมีความสงสัยชัดเจนในสายตาของเขา “แล้วใครคือคนรวยที่ไม่ธรรมดา? คุณลองยกตัวอย่างมาสักสองสามชื่อสิ”

ไมค์ถึงกับพูดไม่ออก

นับตั้งแต่ตอนเช้าที่เขามาถึงประเทศบีจนถึงตอนนี้ ไม่มีสักวินาทีเดียวที่เขารู้สึกผ่อนคลาย เขาห้ามใจให้คิดถึงฉินอันอันไม่ได้

เมื่อคิดว่าเธออาจถูกใช้กำลังข่มเหง หัวใจของเขาเหมือนถูกแทงครั้งแล้วครั้งเล่า!

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น

เขาหยิบโทรศัพท์ออกมา มองเห็นคำเชิญทางวิดีโอ

เขากลั้นหายใจแล้วกดปุ่ม ยอมรับ

ทันใดนั้นใบหน้าของฉินอันอันก็ปรากฎขึ้นโดยไม่มีการเตือนล่วงหน้า!

และยังมีเสียงกรีดร้องของเธอดังขึ้นมาพร้อมกัน “ปล่อยฉันไปนะ! แกมันสัตว์ร้าย!”

ลมหายใจของเขาหยุดนิ่งและควันหนาทึบก็จางลง!

เขามองเห็นชายผมสีเงินคนหนึ่งกระโจนเข้าใส่ฉินอันอันและใช้กำลังปลดเปลื้องเสื้อผ้าของเธอออก!