รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 587

- ผู้ชายคนนี้เกิดเป็นคนเสียเปล่าแต่นิสัยเหมือนสุนัข คิดไม่ถึงว่าเขาจะทำตัวน่ารังเกียจขนาดนี้!

- เขาดูเย็นชาและโหดร้ายมาก เห็นแวบแรกก็รู้แล้วว่าชอบใช้ความรุนแรง! อยากเห็นจริง ๆ ว่าผู้หญิงคนไหนไม่กลัวตายกล้าแต่งงานกับเขาบ้าง!

- ใช้ความรุนแรงแล้วไง? ต่อให้เขาจะเป็นฆาตกร ก็ยังมีผู้หญิงอีกมากที่ยินดีจะแต่งงานกับเขา! ก็เขารวยเสียอย่าง!

- แหวะ! ถ้าฉันเป็นผู้หญิงที่โดนตบคนนั้นนะ ฉันคงคิดสั้นแน่ ๆ !

- ผู้หญิงที่โดนตบคือใคร? มีใครรู้บ้าง? มองจากด้านข้างเธอก็ดูเหมือนจะสวยนะ!

......

หลังจากที่ฉินอันอันอาบน้ำเสร็จ เธอก็กินกรดโฟลิกไปหนึ่งเม็ด แล้วนอนลงบนเตียง

เนื่องจากเธองีบในตอนบ่ายแล้ว ตอนนี้เธอจึงยังไม่ง่วง

เธอเปิดโทรศัพท์และเห็นข้อความแท็ก

เป็นข้อความในกลุ่มมหาวิทยาลัย

เธอกดเข้าไปที่กลุ่มและอ่านบทสนทนาที่ดุเดือดของทุกคน

เพื่อนร่วมชั้นเอ : รูปร่างของผู้หญิงคนนี้คล้ายเสี่ยวเถียนเลย!

เพื่อนร่วมชั้นบี : ถึงผู้หญิงคนนี้จะดูคล้ายเสี่ยวเถียน แต่ไม่ใช่เสี่ยวเถียนแน่นอน! เสี่ยวเถียนจะโดนคนอื่นรังแกได้ไง?

เพื่อนร่วมชั้นซี : ถ้าฉันจำไม่ผิด สามีของเสี่ยวเถียนกับฟู่สือถิงเป็นเพื่อนกัน ฟู่สือถิงจะไปตบตีเสี่ยวเถียนได้ยังไง!

เพื่อนร่วมชั้นดี : เสี่ยวเถียน! มาดูคนซุบซิบกันด่วน! มีผู้หญิงหน้าเหมือนเธอโดนฟู่สือถิงตบ! @หลีเสี่ยวเถียน

ฉินอันอันอ่านข้อความเหล่านี้แล้วสับสน

เธอเลื่อนข้อความขึ้นไปและเห็นภาพ

เธอจำฟู่สือถิงที่อยู่ในภาพได้อย่างรวดเร็ว

เธอซูมภาพเข้าไปก็เห็นผู้หญิงคนนั้นที่โดนตบ...

ถ้าวันนี้เธอไม่ได้เจอหลีเสี่ยวเถียน เกรงว่าเธอคงจะเป็นเหมือนเพื่อนร่วมชั้นคนอื่น ๆ และคิดว่าผู้หญิงคนนี้เหมือนหลีเสี่ยวเถียน

แต่วันนี้เธอเจอหลีเสี่ยวเถียน! เสื้อผ้าที่ผู้หญิงสวมในภาพนั้นเหมือนกับเสื้อผ้าที่หลีเสี่ยวเถียนใส่ในวันนี้ทุกประการ!

หลีเสี่ยวเถียนกำลังนั่งกินขนมอยู่บนเตียง

เมื่อเธอเห็นฉินอันอันเข้ามา เธอคิดว่าตัวเองประสาทหลอน

“เสี่ยวเถียน! เกิดเรื่องแบบนี้ ทำไมเธอไม่บอกฉัน?” ฉินอันอันเดินถึงเตียงในสองก้าวและมองอาการบาดเจ็บของเธออย่างละเอียด “บวมขนาดนี้เลย...ฟู่สือถิง คนสารเลว!”

อารมณ์ของหลีเสี่ยวเถียนสงบลงมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ตอนนี้ฉินอันอันกำลังตั้งครรภ์ และเธอไม่อยากให้ฉินอันอันเป็นกังวล “กินยาเดี๋ยวก็หาย หมอบอกว่าหนึ่งสัปดาห์ก็หายดีแล้ว”

“เขาตบเธอทำไม?” ฉินอันอันจับมือเธอแล้วถาม “เสี่ยวเถียน บอกฉันมา!”

หลีเสี่ยวเถียนขมวดคิ้วและไม่ต้องการพูดถึงเรื่องนี้อีก แต่เธอก็ไม่สามารถหลีกเลี่ยงการตอบได้

“ฉันเห็นว่าเธอเสียใจเรื่องลูกของเธอมาก ฉันก็เลยแอบบอกเขา และให้เขาไปอยู่กับเธอ” หลีเสี่ยวเถียนพูด “ฉันไปตามหาเขาที่โรงแรม แต่ถังเชี่ยนมาห้ามฉันและไม่ยอมให้ฉันเข้าไปหาเขา ถังเชี่ยนจงใจ! ตอนนี้พอนึกถึงผู้หญิงคนนี้ ฉันยังรู้สึกโกรธอยู่เลย!”

ฉินอันอันตบไหล่ของเธอเบา ๆ แล้วเดาคร่าว ๆ ว่าทำไมฟู่สือถิงถึงตบเธอ

ถังเชี่ยนเป็นตัวต้นเรื่องแน่ ๆ