รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 594

หลีเสี่ยวเถียนลงไปชั้นล่างพร้อมกับผลตรวจ

ฟู่สือถิงได้ยินเสียงฝีเท้าจึงมองไปที่บันได

ทั้งสองมองหน้ากัน และบรรยากาศที่น่าอึดอัดก็เกิดขึ้นทั่วทั้งห้องนั่งเล่น

“ประธานฟู่ อะไรพาคุณมาที่นี่ได้คะ?” แม้ว่าหลีเสี่ยวเถียนจะกลัวเขา แต่นี่คือบ้านของฉินอันอัน

เธอมีความมั่นใจมากพอสมควร

ฟู่สือถิงเพิกเฉยต่อความแปลกประหลาดของเธอ และมองไปที่ผลตรวจในมือของเธอ “ฉินอันอันยังหลับอยู่เหรอ?”

“ค่ะ คุณมาที่นี่เพื่อพาอันอันไปเอาผลตรวจเหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนพูดพร้อมกับเขย่าผลตรวจ “เธอไปเอามาแล้ว”

“เอามาให้ฉัน” ฟู่สือถิงเดินไปหาเธอในสองก้าวแล้วยื่นมือออกไป

เสี่ยวเถียนซ่อนผลตรวจไว้ด้านหลังเธอแล้วล้อเลียนเขา “หน้าของคุณหายแล้วเหรอ? ฉันนึกว่าคุณจะไม่มาเจออันอันแล้วเสียอีก คิดไม่ถึงว่าศักดิ์ศรีของเด็ก ๆ ยังดีกว่าหัวใจคุณเสียอีก!”

สีหน้าของฟู่สือถิงมืดมนและเย็นชาเมื่อเขาได้ยินคำเสียดสีของเธอ

“คุณใส่ใจลูกขนาดนี้ เป็นเพราะคุณต้องการคนไปสืบทอดบัลลังก์ในตระกูลคุณเหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนไม่มีทางปล่อยเขาไปง่าย ๆ “โอ้ ตระกูลของประธานฟู่มีบัลลังก์ที่ต้องสืบทอดต่อไปจริง ๆ ด้วย! น่าเสียดายที่สิ่งต่าง ๆ ไม่เป็นไปตามแผนที่วางไว้… ลูกของคุณกับอันอันคนนี้ไม่สามารถคลอดออกมาได้!”

ร่างกายของฟู่สือถิงเกร็งขึ้นทันที

ดวงตาที่แหลมคมของเขาราวกับเหยี่ยวมองไปยังใบหน้าของหลีเสี่ยวเถียน อย่างต้องการจับการแสดงออกอันละเอียดอ่อนบนใบหน้าของเธอ

เขาต้องการรู้ว่าคำพูดของเธอเป็นจริงหรือเท็จ

“คุณคงไม่คิดว่าฉันโกหกคุณใช่ไหม?” หลีเสี่ยวเถียนมีสีหน้าตกใจ

ฟู่สือถิงไม่เห็นพิรุธบนในหน้าของเธอ แต่เขาก็ไม่เชื่อคำพูดของเธอ

เว้นแต่ฉินอันอันจะบอกเขาด้วยตัวเองว่าเด็กคนนั้นไม่รอด!

“ส่งผลตรวจมาให้ฉัน!” เขาตะโกนเสียงดัง “หลีเสี่ยวเถียน! อย่าบังคับให้ฉันต้องลงมือกับเธออีก!”

“คุณกำลังขู่ฉันอยู่เหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนถอยหลังไปสองสามก้าว “ถ้าคุณตบฉันอีก อันอันไม่ปล่อยคุณไว้แน่!”

“ส่งผลตรวจมาให้ฉัน!” ฟู่สือถิงเดินเข้ามาหาเธอในสองก้าว จับแขนของเธอไว้แน่นด้วยมือข้างหนึ่ง และอีกมือก็คว้าผลตรวจ!

“ไอ้สารเลว! ฉันเจ็บนะ!” หลีเสี่ยวเถียนรู้สึกเหมือนแขนของเธอจะถูกเขาบดขยี้!

เธอใจเสีย!

เธอไม่ควรไปยั่วยุเขา! ผู้ชายคนนี้บ้าคลั่งและไม่เคยกลัวอะไรทั้งนั้น!

เขาถอนหายใจเฮือกใหญ่ด้วยความโล่งใจ

เธอมองหน้าเขาด้วยอารมณ์ที่หลากหลาย

เธอคิดว่าวันนี้เขาคงไม่มาหาเธอ แต่คิดไม่ถึงว่าเขาจะมา

“อันอัน เธอได้รับผลการตรวจแล้ว งั้นฉันกลับก่อนนะ” หลีเสี่ยวเถียนรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นก้างขวางคอ

แม้ว่าทั้งสองจะไม่ได้อยู่ในสถานะคนรักกัน แต่พวกเขาต้องคุยเรื่องลูก

หลังจากที่หลีเสี่ยวเถียนกลับไปแล้ว ฟู่สือถิงก็นั่งลงบนโซฟา

เมื่อเห็นว่าเขาไม่ได้มีทีท่าว่าจะกลับ ฉินอันอันก็ไม่มีทางเลือกนอกจากแสร้งว่าไม่เป็นไร

“เดือนนี้คุณไม่ได้ตรวจสุขภาพก่อนคลอดเหรอ?” เขาถามทำลายความเงียบ

ฉินอันอันตอบช้า ๆ

จริง ๆ แล้วในตอนเช้าเธอง่วงนอนมาก เธอจึงเอาผลตรวจแล้วกลับมา

เขาเงยหน้าขึ้นมองเธอและเห็นว่าดวงตาของเธอเป็นสีแดงจึงพูดว่า “คุณไปพักผ่อนเถอะ! พรุ่งนี้ผมจะพาคุณไปตรวจที่โรงพยาบาล”