รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 624

ฉินอันอันยังคงพูดคุยกับหลีเสี่ยวเถียนอย่างมีความสุข โดยไม่รู้เลยว่าเขากำลังเดินไปหาเธอ

“อันอัน เธอกังวลหรือเปล่า? เธอใกล้จะคลอดลูกแล้ว” หลีเสี่ยวเถียนคนน้ำในถ้วยด้วยหลอด

“ฉันไม่ได้กังวล ฉันแค่อยากจะคลอดให้เร็วที่สุด ฉันเหนื่อยนิดหน่อยเพราะท้องใหญ่” เธอกินขนมชิ้นเล็ก ๆ แล้วถาม “แล้วเธอล่ะ?”

“ฉันบอกพ่อแม่สามีว่าปีหน้าค่อยว่ากัน เลื่อนเป็นปีหน้าไปก่อน! ฉันเองยังเที่ยวสนุกไม่พอเลย!”

“การมีลูกไม่ได้ทำให้เธอหยุดสนุกหรอกนะ”

“มันมีผลกระทบแน่ ฉันชอบเด็กมาก ถ้าฉันมีลูก ฉันคงทำใจทิ้งลูกไว้ตามลำพังไม่ได้แน่นอน”

“เธอก็ไปเที่ยวกับลูก ๆ ได้นี่ และการมีลูกก็เป็นการเพิ่มความสนุกไปในตัว เธออย่าคิดมากเลย”

“อืม! เธอทำให้ฉันกล้ามากขึ้น เธอไม่กลัวอะไรเลย ถึงจะท้องก็ยังทำงานได้” หลีเสี่ยวเถียนอิจฉา “ถ้าฉันเป็นผู้ชาย ฉันก็คงตกหลุมรักเธอเหมือนกัน”

ฉินอันอันหัวเราะเบา ๆ “ถ้าเธอเป็นผู้ชาย ฉันก็จะแต่งงานกับเธอ ฮ่าๆๆ!”

หลีเสี่ยวเถียนหัวเราะไปพร้อมกับเธอ จู่ ๆ ร่างของฟู่สือถิงก็ปรากฏขึ้นในสายตาของเธอ

รอยยิ้มบนใบหน้าของหลีสี่ยวเถียนหายไปทันทีและเธอกระแอมสองหน “เขามาที่นี่ได้ยังไง?”

ฉินอันอันมองตามสายตาของเธอ และเมื่อเธอเห็นฟูสือถิง รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็หายไปเช่นกัน

“เธอเชิญมาไม่ใช่เหรอ?” หลีเสี่ยวเถียนถามด้วยน้ำเสียงแผ่วเบา

“เปล่า” ฉินอันอันตอบด้วยเสียงทุ้มต่ำ

“โอ้… นี่ฉันต้องหลบไหม?” หลีเสี่ยวเถียนยังคงถามด้วยเสียงแผ่วเบา

ฉินอันอัน “ไม่ต้อง”

ในเวลานี้ ฟู่สือถิงได้เดินไปหาพวกเธอและได้ยินการสนทนาของพวกเธอชัดเจน

เขาไม่ได้พูดอะไร ได้แต่มองไปที่ศีรษะของฉินอันอันด้วยสายตาที่สงบและลึกซึ้ง

ฉินอันอันรู้สึกว่าหนังศีรษะแทบจะระเบิด พลันลุกขึ้นจากเก้าอี้ทันทีและจูงเขาออกไป

“ฟู่สือถิง ฉันรู้ว่าคุณกังวลอะไรอยู่ แต่เราก็ต้องเคารพเด็ก ๆ ด้วย ถ้าคุณมีวิธีในการทำให้รุยลาเปลี่ยนใจที่ดีกว่า ฉันจะไม่ห้ามคุณเลย” ฉินอันอันไม่อยากโต้เถียงด้วย จึงพูดน้ำเสียงอ่อนโยนขึ้น “ฉันจะเก็บบัตรที่คุณให้ฉันไว้ก่อน แล้วฉันจะคืนให้คุณเมื่อคุณไปรักผู้หญิงคนอื่น”

มุมปากของเขายกขึ้น และเยาะเย้ยอย่างขมขื่น “คุณแค่กลัวว่าจะรอจนถึงวันนั้นไม่ไหวมากกว่า”

“อย่าพูดมาก” เธอเดินไปที่ลิฟต์

เขาตามหลังเธอไป

เขาคิดว่าเธอกำลังจะกลับบ้าน แต่เมื่อเธอออกมาจากโรงแรม เธอก็เดินไปที่ร้านขายยาใกล้ ๆ

เขาคิดว่าเธอจะซื้อยาแก้อักเสบสำหรับหนังศีรษะ แต่เธอกลับซื้อแผ่นมาส์กหน้าสองกล่องแทน

หลังจากที่เธอจ่ายเงินแล้ว เธอก็ยื่นแผ่นมาส์กหน้าให้เขา “เอากลับไปมาส์กหน้าด้วย”

“คุณคิดว่าผมเจ็บที่หน้าเหรอ?” เขาไม่รับถุงที่เธอยื่นให้

เขายังมีอีกประโยคที่เขาไม่ได้พูด แต่เธอรู้ว่าเขาหมายถึงอะไร