รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 635

“แย่แล้ว! เสี่ยวหานตกอยู่ในอันตราย!” ไมค์ตะโกน “อันอัน เธอรออยู่ในรถนะ! ฉันจะไปหาเขา!”

เขารีบจอดรถริมถนนพร้อมกับเปิดไฟฉุกเฉิน จากนั้นวิ่งไปทางสถานีรถไฟใต้ดิน

วันนี้เป็นวันหยุดของเสี่ยวหาน รถบัสพิเศษของค่ายฤดูร้อนส่งพวกเขาทุกคนที่ห้างสรรพสินค้าขนาดใหญ่ใกล้สถานีรถไฟใต้ดิน

เสี่ยวหานซื้อของขวัญให้แม่ที่ห้างสรรพสินค้า ทว่าตอนจ่ายเงิน เขาพบว่ามีคนแอบดูเขาอยู่

เขาออกมาจากห้างสรรพสินค้าและคิดไม่ถึงเลยว่าคน ๆ นั้นจะตามเขามาถึงสถานีรถไฟใต้ดิน

ดังนั้นเขาจึงแน่ใจว่าตนเองถูกติดตามแล้ว

ฉินอันอันไม่มีทางนั่งนิ่งรออยู่ในรถได้

หลังไมค์ลงจากรถ เธอเองก็ลงเช่นกันแล้วก้าวเท้าไปทางสถานีรถไฟใต้ดิน

บอดี้การ์ดประคองเธอพร้อมเกลี้ยกล่อมว่า “เจ้านายครับ ระวังเด็กในท้องด้วย! ถ้าปากมดลูกขยาย คุณอยากจะคลอดลูกที่ริมถนนเหรอครับ?!”

เดิมทีฉินอันอันไม่รู้สึกอะไรเลยในท้อง แต่เมื่อบอดี้การ์ดพูดเช่นนี้ เธอรู้สึกปวดท้องขึ้นมาราง ๆ

เธอหยุดเดินแล้วเอามือกุมท้อง “คุณรีบไปหาเสี่ยวหาน! ไมค์คนเดียวจะทำได้ยังไง? ถ้าเขาตกอยู่ในอันตรายด้วยอีกคนจะทำยังไง?!”

บอดี้การ์ดไม่สามารถทิ้งเธอไปได้ “ในสถานีรถไฟมีเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยอยู่ตั้งเยอะ พวกเขาไม่เป็นอะไรหรอกครับ”

“ไม่ได้ ฉันต้องเข้าไปดู!” เธอพยุงแขนบอดี้การ์ดแล้วเดินเข้าไปด้านในสถานนีรถไฟต่อ

เวลานี้เอง ไมค์อุ้มเสี่ยวหานเดินออกมา

วินาทีที่ฉินอันอันเห็นคนทั้งสอง เธอก็โล่งใจ

“อันอัน ฉันไม่ให้เธอลงจากรถไม่ใช่เหรอ? ทำไมเธอถึงวิ่งออกมา?” ไมค์เดินมาหาเธอพร้อมหายใจหอบ “ไปขึ้นรถก่อนเลย!”

หลังจากขึ้นรถแล้ว ฉินอันอันก็กอดเสี่ยวหานที่อยู่ข้างตัวทันที “ลูกรัก ไม่เป็นไรใช่ไหม? แม่ผิดเองที่ไม่มารับลูกให้เร็วกว่านี้...”

“แม่ครับ ผมไม่เป็นไร ผมบังเอิญกดปุ่มนาฬิกาครับ” เสี่ยวหานพูดพร้อมกับหยิบของขวัญที่ซื้อให้เธอออกมาจากกระเป๋า

ตอนเย็น หลังจากฉินอันอันกลับไปพักผ่อนที่ห้อง ไมค์เข้ามาในห้องของเสี่ยวหาน

เขาล็อคประตูและพูดอย่างตรงไปตรงมา “เธอโกหกแม่ได้ แล้วอยากโกหกลุงด้วยเหรอ? พูดมาเร็ว เกิดอะไรขึ้น?”

เสี่ยวหาน “ผมบอกลุงแล้ว ลุงห้ามบอกแม่นะครับ”

“แน่นอนอยู่แล้ว! เธอยังไม่เชื่อใจลุงอีกเหรอ?” ไมค์ยืนอยู่ตรงหน้าเขาแล้วถามว่า “เธอไปเจอปัญหาอะไรเข้าใช่ไหม?”

“ตอนที่ผมตรวจสอบนั่วนั่ว ผมพบว่าเธอเข้าหน้าเว็บแปลก ๆ ผมคลิกเข้าไปแล้วพบว่ามันเป็นดาร์คเว็บครับ” เสี่ยวหานกระซิบ

“ดาร์คเว็บแบบไหน?”

“ผมไม่เข้าใจเนื้อหาบางส่วน แล้วยังมีส่วนหนึ่งเกี่ยวข้องกับการค้ามนุษย์” เสี่ยวหานพูดถึงตรงนี้แล้วหยุดไปครู่หนึ่ง “ผมระเบิดเว็บมืดไปแล้ว แต่ผลคือกลับถูกตามสืบข้อมูลโดยไม่ทันระวัง”

ไมค์พูดอย่างจริงจัง “เธอหุนหันพลันแล่นเกินไป! เธอควรบอกลุงก่อน!”

“...ตอนนั้นผมตกใจกลัวกับเนื้อหาด้านใน” เสี่ยวหานยังคงหวาดกลัวเมื่อนึกถึงเรื่องนี้ “ผมจะหาวิธีแก้ปัญหาเอง ลุงห้ามบอกให้แม่รู้เด็ดขาดนะครับ”