“นี่ฟู่สือถิงประธานใหญ่ของเอสทีกรุ๊ปไม่ใช่เหรอ? เขามาทำไม? รองประธานโจว คุณบอกว่าผู้อำนวยการไมค์กลับมาแล้ว ไหนผู้อำนวยการไมค์ล่ะ? ทำไมคุณถึงโกหกพวกเรา?” มีคนทักท้วง
รองประธานโจวทำอะไรไม่ถูกอย่างมาก “พวกคุณคงเคยได้ยินว่าประธานฟู่มีความสัมพันธ์ใกล้ชิดกับประธานฉินของพวกเรา ตอนนี้คุณฉินไม่สบาย เข้าโรงพยาบาล ดังนั้นประธานฟู่จึงมาช่วยพวกเรา”
“อ้อ...ดีเลยที่ประธานฟู่มาช่วย แต่ว่าทำไมถึงต้องเอาโทรศัพท์พวกเราไปด้วย? แปลก ๆ นะ”
รองประธานโจวอธิบาย “มือถือของผมก็ถูกเก็บไปเหมือนกัน ประธานฟู่ทำแบบนี้ย่อมมีเหตุผล”
สายตาของทุกคนมองไปทางชายหนุ่มที่นั่งอยู่เก้าอี้ประธาน
ใบหน้าของเขาเย็นชาและน่ากลัวและตัวของเขาก็แผ่รัศมีอันมืดมน ต่อหน้าเขา ถึงตนเองจะไม่ได้ทำอะไรผิด แต่ก็รู้สึกว่าตนเองอาจจะทำผิดพลาดอะไรไป
“พวกคุณบางคนคงจะรู้ว่าชิปถูกขโมยไปได้ยังไง” ดวงตาสีเข้มอันคมกริบของเขากวาดไปทั่วใบหน้าของทุกคน “ผมให้เวลาพวกคุณหนึ่งนาที ถ้าผ่านไปหนึ่งนาทีแล้วยังไม่มีใครสารภาพ ผมจะใช้วิธีของผมจัดการกับพวกคุณ”
หลังจากพูดจบแล้ว การจับเวลาก็เริ่มขึ้น
ในเวลาเดียวกัน ชายชุดดำที่แข็งแกร่งและกระตือรือร้นหลายคนเดินเข้ามาจากด้านนอกพร้อมกับจ้องมองพวกเขาเขม็ง
ทุกคนมีสีหน้าขลาดกลัว และมีคนร้องท้วงขึ้นมาเบา ๆ
“ใครเป็นคนทำกันแน่? รีบออกมาเลย! กล้าทำไม่กล้ารับ เป็นคนแบบไหนกัน!”
“ปกติแล้วประธานฉินปฏิบัติต่อพวกเราอย่างดี ทำไมคนบางคนถึงต้องการทรยศประธานฉินด้วยล่ะ?! ลำบากอะไรก็บอกกับประธานฉินเลยสิ ประธานฉินจะไม่ช่วยงั้นเหรอ? ทำไมถึงทำเรื่องสกปรกแบบนี้! นี่มันผิด กฎหมายนะ!”
“ถูกต้อง! ทำเรื่องผิด กฎหมายไม่ได้นะ ยิ่งไม่ต้องพูดเลยว่าประธานฉินเป็นเจ้านายที่มีน้ำใจและใจกว้างต่อพนักงานมากที่สุดที่ฉันเคยเจอ ฉันวางแผนทำงานกับประธานไปตลอดชีวิต!”
ไม่ช้า เวลาก็เดินครบหนึ่งนาที
ฟู่สือถิงส่งสายตาให้บอดี้การ์ดที่ประตู
บอดี้การ์ดสองคนลากพนักงานคนหนึ่งออกไปทันที!
“พวกคุณทำอะไร! พวกคุณปล่อยฉันนะ! พวกคุณจะพาฉันไปที่ไหน? ฉันเดินเองได้! พวกคุณปล่อยฉันนะ!” พนักงานที่ถูกลากออกไป กรีดร้องเสียงดัง
หลังจากที่เขาพูดจบ อารมณ์ของทุกคนพังทลายลงโดยสมบูรณ์
“ให้ตายเถอะ! ไม่ใช่ฉันนะ! ไม่ใช่ฉันจริง ๆ! ฉันอยู่กับประธานฉินในธุรกิจนี้มาตั้งแต่แรก ฉันมีรักในตัวบริษัทด้วย! ฉันไม่มีทางทรยศบริษัทหรอก! ต้องเป็นคนจากฝ่ายเทคนิคแน่ ๆ!” คนพูดคือพนักงานเก่าแก่ของฝ่ายวิจัยและพัฒนา
คนในฝ่ายเทคนิคโต้กลับทันที “คุณอย่ามาใส่ร้ายคนอื่น! คุณมีหลักฐานอะไรว่าพวกเราฝ่ายเทคนิคเป็นคนทำ?”
“ชิปนั่นหายไปจากแผนกของพวกคุณ!”
“หยุดไร้สาระได้แล้ว! พนักงานจากแผนกวิจัยและพัฒนาก็เข้ามาที่ฝ่ายเทคนิคได้ตามใจ! ใครจะรู้ว่าพวกคุณขโมยไปหรือเปล่า?!”
“คุณนั่นแหละไร้สาระ! ช่วงนี้ฝ่ายวิจัยและพัฒนาของเรายุ่งจะตายชัก จะเอาเวลาที่ไหนไปขโมยของพวกคุณ! ฝ่ายเทคนิคของพวกคุณนั่นแหละ มีคนทรยศอยู่ในแผนกของคุณ! อีกไม่นานแผนกของพวกคุณถูกสอบสวน! รับรองว่าจับคนทรยศได้เร็ว ๆ นี้!”
“ในเมื่อคุณพูดว่าคนของฝ่ายวิจัยและพัฒนาไม่ได้ทำงั้นพวกคุณไปรับการสอบสวนก่อนเลย! แบบนี้ถึงจะพิสูจน์ได้ว่าพวกคุณบริสุทธิ์!!”
คนจากทั้งสองแผนกทะเลาะกันอย่างดุเดือด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...