รอวันหย่า คุณสามีร้าย นิยาย บท 696

สิ่งที่ตอบกลับเธอคือความเงียบสงัด

คนที่ลักพาตัวหลีเสี่ยวเถียนดูเหมือนจะไม่ต้องการอะไรจากฉินอันอัน ไม่อย่างนั้นก็คงไม่เงียบขนาดนี้

ฉินอันอันมองผู้ชายที่ตื่นเต้นและกระวนกระวายใจในวิดีโอ และรีบวิ่งไปหาเสี่ยวเถียนเหมือนฝูงหมาป่า... หนังศีรษะของเธอชา เลือดของเธอเดือดพล่าน และร่างกายของเธอก็สั่นไม่หยุด!

ความสิ้นหวังโอบล้อมเธอเหมือนเงามืด

ราวกับว่ามีใครบางคนถือมีดทื่อ แทงเธอครั้งแล้วครั้งเล่า!

เมื่อไมค์ได้ยินเสียงกรีดร้องแหบแห้งของเธอ เขาก็รีบวิ่งไปที่ห้องของเธอ!

เขารีบเข้าไปในห้องของเธอและเห็นเธอก้มลงจับประตูห้องน้ำไว้

“ฉินอันอัน! เธอเป็นอะไร?!” ไมค์วิ่งเข้าไปช่วยประคองเธอลุกขึ้น เมื่อเห็นว่าใบหน้าของเธอซีดเซียว เขาก็เกิดลางสังหรณ์ในใจ “เธอจะคลอดเหรอ? ฉันจะพาเธอไปโรงพยาบาลเดี๋ยวนี้!”

เขาต้องการที่จะอุ้มเธอขึ้น แต่ร่างกายของเธอแข็งเกร็ง และเธอก็พูดคำพูดที่อ้างว้างสองสามคำ “เรียกรถพยาบาล...”

“ฉินอันอัน อย่าทำให้ฉันกลัวสิ! ยืนนิ่ง ๆ นะ ฉันจะไปเรียกรถพยาบาล!” หลังจากที่ไมค์พูดจบ เขาก็รีบวิ่งไปหาโทรศัพท์มือถือของเขา

ไม่นานรถพยาบาลก็มาถึง

ฉินอันอันถูกนำตัวขึ้นรถพยาบาล และไมค์ก็ไปด้วย เด็กทั้งสองคนอยู่ที่บ้าน

ไมค์โทรหาโจวจื่ออี้แล้วขอให้เขามาดูแลเด็ก ๆ

จริง ๆ แล้วลูกทั้งสองไม่จำเป็นต้องดูแล พวกเขาเก่งมาก และเข้านอนเองตอนสามทุ่มทุกคืน

แค่ตอนนี้ฉินอันอันเกิดเรื่อง และเด็กทั้งสองก็คงกลัวมาก

ไม่มีทางที่ไมค์จะพาพวกเขาทั้งสองคนไปโรงพยาบาลด้วย นั่นจะทำให้สถานการณ์แย่ลงไปอีก

“ถูกลงโทษสิ”

รุ่ยลาถอนหายใจด้วยความโล่งอกแล้วปีนขึ้นไปบนเตียง “พี่คะ น้องชายของหนูใกล้คลอดออกมาแล้วเหรอ? หนูได้ยินลุงไมค์พูดแบบนี้ตอนที่โทรตามหมอ”

เสี่ยวหานยืนอยู่ข้างเตียง ด้วยอารมณ์ที่หลากหลายในดวงตาสีเข้มของเขา “อาจจะ พี่ก็ไม่รู้เหมือนกัน”

“พี่ กอดหนูหน่อย!” จู่ ๆ รุ่ยลาก็ทำท่าออดอ้อน “ถ้าน้องคลอดออกมาแล้ว พี่ก็ต้องรักหนูให้มากที่สุด พี่ห้ามรักน้องมากกว่าหนูนะ”

เสี่ยวหานกอดเธอ “พี่รักเธอที่สุดอยู่แล้ว”

เมื่อโจวจื่ออี้มาถึง เด็กทั้งสองคนก็ปิดไฟและเข้านอนไปแล้ว

เขาเดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วโทรหาไมค์

ไมค์รับโทรศัพท์แล้วถามว่า “เด็ก ๆ เป็นยังไงบ้าง?”