ไม่มีเขา เธอก็สามารถเลี้ยงดูลูก ๆ ได้เป็นอย่างดี
ไม่มีเขา อาชีพและการงานของเธอยังดำเนินไปได้อย่างราบรื่น
“ถ้าไม่มีคุณ ถังเชี่ยนก็จะไม่สร้างปัญหาให้ฉันซ้ำแล้วซ้ำเล่า เสี่ยวเถียนจะไม่ได้รับบาดเจ็บ! ฉันก็จะไม่คลอดก่อนกำหนด! ฟู่สือถิง นอกจากความเจ็บปวดแล้ว คุณให้อะไรฉันอีก?!” อารมณ์ด้านลบที่ซ่อนอยู่ลึก ๆ ในใจของเธอระเบิดออกมาจนหมด
การตำหนิของเธอทำให้เขาอายจนแทบแทรกแผ่นดิน
“อันอัน…”
“อย่ามาเรียกฉัน!” เธอหยุดไม่ให้เขาพูด “คุณรีบออกไปจากบ้านฉันเดี๋ยวนี้เลย! เรื่องของฉัน ต่อจากนี้คุณไม่ต้องยุ่ง! ส่วนลูกของพวกเรา… รอเขาออกจากโรงพยาบาลแล้วค่อยว่ากัน!”
เขามองเห็นอารมณ์ที่ใกล้จะพังทลายของเธอ จึงกำหมัดแน่น
สติสัมปชัญญะเตือนให้เขารีบออกไป! ถ้ายังอยู่ที่นี่ต่อไป มีแต่จะเพิ่มการกระตุ้นเธอเท่านั้น
เขาตัดสินใจแล้ว ไม่มีทางเปลี่ยน
อย่างน้อยตอนนี้เธอก็แค่เกลียดเขา แต่ไม่ได้กลัวเขา!
หลังจากเขาจากไป ไมค์และเด็กทั้งสองคนมาที่ห้องของเธอทันที
เธอเช็ดน้ำตาบนหน้าและปรับอารมณ์อย่างรวดเร็ว
เธอเป็นคุณแม่ลูกสามแล้ว เธอจำเป็นต้องเข้มแข็งมากกว่าเดิม
“อันอัน พวกเธอทะเลาะกันเหรอ? เพราะเรื่องของถังเชี่ยนใช่ไหม? ฉันถามจื่ออี้มาแล้ว…” ไมค์อยากปลอบใจเธอว่าไม่ต้องรีบร้อน
ตอนนี้ถังเชี่ยนหนีออกนอกประเทศไปแล้ว การที่หาเธอไม่เจอเป็นเรื่องปกติ เป็นไปได้ไหมว่าเธอกลับมาไม่ได้อีกตลอดชีวิต? ขอแค่เธอกลับมา ด้วยเส้นสายและวิธีของฟู่สือถิง ยังต้องกลัวอีกเหรอว่าจะจับเธอไม่ได้?
“ฉันหิวนิดหน่อยแล้ว พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ!” เธอพูดแทรกไมค์
ข้อมูลที่ไมค์ได้รับจากโจวจื่ออี้ ไม่แน่หรอกว่าโจวจื่ออี้จะรู้ถึงการตัดสินใจของฟู่สือถิง
คำถามของรุ่ยลาทำให้ฉินอันรู้สึกหนักใจขึ้นมาเล็กน้อย
“รุ่ยลา ช่วงนี้น้องชายยังออกจากโรงพยาบาลไม่ได้ ช่วงเวลานี้แม่จะพิจารณาคำถามของหนูอย่างรอบคอบนะ”
“โอ้ แม่ขา แม่ดูเจ็บปวดใจมากเลยค่ะ” รุ่ยลาเอื้อมมือเล็ก ๆ ของเธอมาจับแขนฉินอันอัน “พ่อทำให้แม่โกรธใช่ไหมคะ? ต่อไปนี้แม่ไม่ต้องสนใจเขาแล้วนะคะ แม่เล่นกับหนูและพี่ชายเยอะ ๆ หนูกับพี่จะไม่ทำให้แม่โกรธนะคะ!”
ได้ยินคำพูดลูกสาวแล้ว เธอรู้สึกปลื้มใจมาก “ไว้แม่หายดีแล้ว แม่จะพาพวกลูกออกไปเที่ยว”
“ตกลงค่ะ! พอถึงตอนนั้นพาน้องชายกับลุงไมค์ไปด้วยนะคะ…พวกเราออกไปเที่ยวด้วยกันนะคะ!” รุ่ยลาตื่นเต้นมาก
……
วันรุ่งขึ้น ฉินอันอันได้รับสายจากโรงพยาบาล
“คุณฉิน ตอนนี้คุณสะดวกมาที่โรงพยาบาลหรือเปล่า? ลูกของคุณอาการไม่ค่อยดี!” น้ำเสียงของคุณหมอที่ปลายสายค่อนข้างร้อนใจ “เขาคลอดได้สองวันก็เริ่มมีผื่นขึ้นตามร่างกาย ผื่นแดงไม่เพียงแค่ไม่ทุเลา แต่ยังลุกลามเพิ่มขึ้น… ตอนนี้เขามีอาการหายใจล้มเหลวร่วมด้วย”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รอวันหย่า คุณสามีร้าย
ทนความโง่ของนางเอกไม่ไหว ทำไมต้องให้เสิ่นอวี๋ได้หน้า ไม่เห็นจะสมเหตุสมผลเลย ถ้าไม่อยากเปิดเผยตัว ก็ส่งข้อความผ่านเว่ยเจินได้นี่ว่าผ่าตัดเสร็จแล้ว ต้องดูแลอย่างนั้นอย่างนี้ แล้วที่นังเสิ่นแท้ง ก็บอกให้ตรวจดีเอ็นเอสิ เพคาะตัวเองก็สงสัยว่าทำไมมันถึงจงใจให้แท้ง ตอนหลังมารู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ก็ยังจะเก็บเงียบ ไม่บอกพระเอก ด้วยเหตุผลประสาท ๆ ว่าไม่อยากให้รู้สึกแย่ เอิ่ม แล้วปล่อยให้ถูกหลอกว่าเป็นคนรักษาน้องจนหายดี หลอกว่ามีลูกด้วย แบบนี้คือ ดีกว่าเหรอ งงกับตรรกะ...
ยังไงก็ให้อภัยไม่ได้ที่บังคับให้ทำแท้ง ต่อให้นางเอกยื้อลูกเอาไว้ได้ก็เหอะ ทำไมชอบเขียนให้นางเอกอภัยให้คนแบบนี้ นี่เป็นการใช้ความรุนแรงและการฆ่าคนชัด ๆ...
ตามหลายเรื่องอัพเดทไม่จบซักเรื่อง😂😂...
หยุดอัพเดท..หลายเรื่องมาก😂😂...
กำลังสนุก โดนเทอีกแล้ว😂😂😂...
รออยู่นะคะ...
อยากได้วันละ5ตอนเหมือนเดิมได้ไหมคะ🤩😍🥰...
แอดมิน..ให้อ่านวันละ1ตอน😁😁😁...
ข้ามไป 4 ตอน238-241...
สนุกมากค่ะ...