”เอ่อ ดิฉันว่าแกะ เนื้อวัวและตับหมูน่าจะทำให้ค่าคอเรสเตอรอลพุ่งเลยนะคะ ถ้ากินมากไป” พยาบาลหัวเราะ
เจย์ “...”
มาริลินกระซิบบอกเขา “เธอเป็นประธานของโรงพยาบาลนะคะที่รัก ทำไมคุณถึงซื้อตับมาให้ล่ะแค่นี้ล่ะ? ไม่ซื้อพวกจานเคียงมาเพิ่มหน่อยล่ะคะ?”
เพราะว่าอยากจะไล่แม่คนนี้ไปให้พ้นหน้า แองเจลีนจึงพูดกับมาริลิน “อืม คุณผู้หญิง พวกผู้ชายทื่อ ๆ อย่างเขาคงไม่เข้าใจเรื่องง่าย ๆ แบบนั้นหรอก ทำไมคุณไม่ไปหาซื้อจานเคียงมาให้ฉันสักสองสามอย่างล่ะ?”
มาริลินลุกขึ้นยืนอย่างยินดี “ได้ค่ะ”
เมื่อมาริลินจากไป แองเจลีนก็เริ่มกินอาหารอย่างหิวโหย
แม้ว่าจะเป็นอาหารเพียงจานเดียวแต่ปริมาณมันก็มากเกินไป
ท้องแองเจลีนอิ่มแน่นแทบระเบิดเพราะกินมากเกินไป เธอแหย่เจย์ “นี่นายคิดว่าฉันเป็นหมูจริง ๆ เหรอเนี่ย?”
เจย์ไม่ตอบอะไร
เมื่อเขาเห็นใบหน้าซีดเผือดของเธอก่อนนี้ เขาก็กังวลแล้วคิดขึ้นมาว่าถ้ากินตับจะช่วยเพิ่มการสร้างเม็ดเลือดให้ร่างกายได้ เขาจะเหลือแรงไปคิดเรื่องอื่นอีกได้อย่างไร?
เมื่อเจย์เห็นว่าเธอกินตับเกือบหมดไปหลายกล่องอย่างรวดเร็ว เขาก็รีบห้ามเธอ “หยุดกินเถอะครับ”
แองเจลีนยิ้มสวยให้เขา “ไหน ๆ นี่ก็เป็นโอกาสแสนหายากที่นายจะทำอะไรให้ฉัน ฉันก็ต้องใช้ให้คุ้มค่าสิ ใช่ไหมล่ะ?”
คำพูดของแองเจลีนเหมือนไปกระทบจิตใจบางส่วนของเขาอย่างจัง
เธอชื่มชมความทุ่มเทของเขาเพราะว่าเธอสนใจห่วงใย
เขารู้สึกว่า ตัวเขาเองมีเกียรติและมีค่าเมื่อเขาอยู่กับแองเจลีน
หลังจากทานเสร็จ แองเจลีนก็เอามือลูบท้องกลมเป่งและลุกขึ้น ทันใดนั้นเธอก็ร้องออกมาแล้วยืนนิ่งตัวแข็งไม่ขยับสักก้าว
เจย์มองเธออย่างหวาดหวั่น “เป็นอะไรไป?”
แองเจลีนเหมือนอยากร้องไห้แต่ก็ร้องไม่ออก “ฉันคิดว่าฉันกินมากเกินไป”
เจย์อึ้งพูดไม่ออก
“นี่คุณอายุเท่าไรกัน? คุณไม่รู้เหรอไงว่ากระเพาะตัวเองรับไหวแค่ไหน?”
จากนั้นเขาก็กดให้เธอนั่งลงกับเก้าอี้และไปหาพยาบาลเพื่อขอความช่วยเหลือ
มาริลินร้อง “โอ้ ท่านประธานคะ เลือดท่านไหลค่ะ”
มาริลินรีบมองหาทิชชูแล้วเอามาเช็ดเลือดให้
แองเจลีนมองอย่างตะลึง “คุณกลัวเลือดมากไม่ใช่เหรอ?”
ดวงตามาริลินล่อกแล่ก “ค่ะ ฉันรู้สึกไม่สบายเมื่อเห็นเลือด”
เธอเอากระดาษยัดใส่มือแองเจลีนอย่างเร็ว “บางทีท่านน่าจะทำเองนะคะท่านประธาน ฉันขอตัวไปห้องน้ำก่อน”
ดวงตาแองเจลีนฉายแววสงสัย คนที่เป็นโรคกลัวเลือดจะแสดงออกอย่างนิ่งเฉยขนาดนั้นได้อย่างไรตอนเห็นเลือด?
เห็นชัด ๆ ว่าหล่อนโกหก!
มันต้องมีความลับบางอย่างว่าทำไมมาริลินถึงไม่ยอมให้เจาะเลือดไปตรวจ
หรืออาจจะเป็นว่า…
ดูเหมือนกว่าเธอต้องสืบเรื่องของไทเกอร์สักหน่อยแล้ว
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!