ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 1112
จีนตอบ “ถ้าฉันบอกความจริงพี่ พี่แองเจลีนต้องฆ่าฉันตายอนาถแน่”
เจย์บอกได้เลยว่า เขาไม่มีอำนาจและได้รับความนับถือเท่านางมารนั่น
เรื่องนี้ได้กระทบต่อความนับถือตนเองของเขาอย่างแรง “ทำไมนายถึงกลัวเธอนัก?” เขาถามอย่างเดือดดาล
จีนตอบ “ฉันไม่ได้กลัวอยู่คนเดียวซะหน่อย เมื่อก่อนพี่ก็กลัวเธอเหมือนกันไม่ใช่เหรอพี่ชาย?”
“ฉันกลัวเธอเหรอ?” เจย์ถามด้วยน้ำเสียงเหมือนได้ยินเรื่องโม้
จีนตอบ “อย่าเพิ่งรีบพูดอะไรเลยพี่ หาทางออกไว้ให้ตัวเองก่อนเถอะ ไม่งั้นฉันว่าเปลือกทุเรียนในตลาดคงมีไม่มากพอให้พี่ไปนั่งคุกเข่าทับหรอก”
เจย์ดูขุ่นเคือง ทำไมเขาถึงรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นลูกเขยที่ใช้ไม่ได้เลย?
เมื่อจีนเห็นสีหน้าพ่ายแพ้ของเจย์ เขาก็ตบบ่าเจย์ปลอบใจแล้วกล่าวว่า “พี่น่าจะยอมทำตามการจัดการของพี่แองเจลีนไปนะพี่ชาย คนในโลกนี้อาจจะอยากทำร้ายพี่ แต่พี่แองเจลีนจะไม่มีวันทำ”
“เธอให้นายเท่าไรถึงได้พูดแต่เรื่องดี ๆ ให้เธอขนาดนี้” เจย์เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟัน
จีนคิดชั่วครู่ จากนั้นก็พูดหน้าตายว่า “ตามจริงเวลาพี่แองเจลีนเห็นฉัน เธอไม่ด่าก็ทำท่าจะด่าฉันตลอด เธอไม่ได้ให้อะไรฉันเลย ฉันพูดด้านดีของเธอก็เพราะว่าเธอดีกับพี่ แล้วพี่เองก็เป็นพี่ชายที่ฉันนับถือที่สุด”
เจย์พูดไม่ออก “นี่มันตรรกะอะไรกัน?”
“ถ้าฉันเป็นพี่ชายที่นายนับถือที่สุด แล้วทำไมพวกนายถึงรวมหัวกันโกหกฉัน?” เจย์ไล่บี้เขาต่อ
จีนอึ้งแต่ตอบว่า “เราทำทั้งหมดก็เพื่อพี่เองนะ พี่ชาย”
เมื่อเห็นว่าเจย์ไม่ยอมเชื่อ จีนก็ยกมือขึ้นสาบาน “ฉันขอสาบานด้วยเกียรติของฉันเอง”
เจย์มองจีนอย่างดูถูก “อย่างนายมีเกียรติด้วยเหรอ?”
จีน “...”
เพราะว่าจีนไม่ยอมปริปากบอกอะไร เจย์ก็ไม่มีทางเลือกนอกจากต้องปล่อยหมัดเด็ด
เขาหยิบนาฬิกาพกออกมาจากกระเป๋า จากนั้นก็แกว่งมันไปมา นาฬิกาพกเรือนนั้นแกว่งอยู่ตรงหน้าจีน
“อย่าบอกพวกเขานะว่าฉันเป็นคนพาพี่กลับมานี่ ฉันยังอยากรักษาชีวิตไว้ เพราะงั้นตอนนี้ฉันไปก่อนล่ะ”
จีนพุ่งหนีไปเร็วจี๋เหมือนกระต่าย
ดวงตาเหยี่ยวของเจย์มืดครึ้มลุ่มลึกขณะที่เขาคิดกับตัวเอง 'มีความลับอะไรเกี่ยวกับตัวฉันกันที่พวกเขาปกปิดเอาไว้? ทำไมตระกูลอาเรสกับแองเจลีนต้องพยายามหลอกฉันด้วย?'
เจย์เคาะประตู เมื่อคนรับใช้มาเปิดประตูตาของเธอก็เบิกกว้างเมื่อเห็นเจย์ “นายท่านอาเรสเหรอคะ?”
เจย์พยักหน้า
“เชิญเข้ามาเถอะค่ะ นายท่านอาเรส” คนรับใช้เชิญเจย์เข้าบ้านอย่างกระตือรือร้น
ตอนนั้นเอง ก็มีเสียงร้องไห้ปิ่มจะขาดใจของผู้หญิงลอยออกมาจากห้องนั่งเล่น
เจย์ขมวดคิ้วตั้งสติ แล้วรีบเข้าไปในห้องนั่งเล่น
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!