ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 113

”นี่นายต้องการพาร็อบบี้น้อยไปโฮไรซอน คอลเลอร์?" โรสถาม

เจย์พยักหน้า เขาคิดว่าโรสจะต้องทำให้เรื่องมันยุ่งยากแน่ แต่เธอพลันส่งกล่องเกี๊ยวให้เขา "มื้อเช้าวันพรุ่งนี้"

เจย์ตะลึงและไม่ทันคาดคิดว่าเธอจะยอมตกลงง่ายขนาดนี้

โรสมองสายตาที่สงสัยของเขาแล้วอธิบาย "อย่าตัดสินใจหัวใจของชายใดด้วยไม้วัดของตัวเอง ฉันจะไม่มีวันลากเด็ก ๆ เข้าไปในข้อพิพาทของเรา"

เจย์พยักหน้าเห็นด้วยที่พบได้ยาก "มันดีที่เธอคิดแบบนั้น"

โรสพูดไม่ออก เธอไม่เคยอยู่ในสายตาของเขาเลย

แม้ว่าเจย์จะสำเร็จเป้าหมายของเขา แต่เขากลับไม่ได้มีท่าทางจะกลับไปเลย เขายังคงยืนอยู่ที่หน้าประตู มองโรส

"มีอะไรอีกรึเปล่า?" โรสถาม

เจย์ดูจะประมวลความคิดเป็นคำพูดลำบากในตอนที่เขาตอบ "ฉันพาเซ็ตตี้ไปด้วยได้ไหม?"

โรสลังเลเมื่อได้ยินแบบนั้น

เจย์ไม่รู้ว่าเซ็ตตี้นั้นเป็นลูกสาวของเขา และทัศนคติของเขาต่อเซ็ตตี้ก็เย็นชาและเมินเฉยต่อเธอเสมอ ที่เขาแสดงความรักต่อเซ็ตตี้ในคืนนี้บ้าง ก็เพราะร็อบบี้น้อยไม่อยากจากน้องสาวของเขาไป

ดังนั้น ถ้าเขาไม่พาเซ็ตตี้ไปด้วย เขาก็จะไม่สามารถพาลูกในไส้ของเขา ร็อบบี้น้อย ไปด้วยเช่นกัน

เจย์และเซ็ตตี้ต่างเป็นศัตรูตามธรรมชาติของกันและกันตั้งแต่แรกเห็น ไม่มีทางที่พวกเขาจะอยู่ด้วยกันอย่างสงบแน่

โรสหัวเราะคิกคัก เธอเดินไปที่ห้องนั่งเล่นแล้วกล่าวกับเซ็ตตี้ "ที่รัก ลุงอาเรสอยากชวนลูกไปที่บ้านเขาเพื่อเล่น ลูกอยากไปไหม?"

ใบหน้าเย็นชาของเจย์พลันอบอุ่นขึ้นเล็กน้อย

เขาตีกับผู้หญิงคนนี้มาตลอดทั้งคืนเพียงเพื่อพาลูกชายของเขาไปนอนที่บ้านในวันหยุด มันเป็นเรื่องที่เหนื่อยเอาการเลย

ดังนั้น เจย์จึงยิ่งกว่ามั่นใจว่าเขาต้องได้สิทธิ์การเลี้ยงดูร็อบบี้น้อยมา ไม่ว่าจะด้วยเล่ห์หรือด้วยกล

เมื่อร็อบบี้น้อยและเจนสันถึงคฤหาสน์โฮไรซอน คอลเลอร์ ร็อบบี้น้อยก็เริ่มขมวดคิ้ว เขาดูเหมือนกำลังมีปัญหา

เจย์ช่วยไม่ได้ที่ต้องถามออกมา "อะไรเหรอ? ลูกไม่อยากจากแม่ไปเหรอ?"

ร็อบบี้น้อยส่ายหัว "คุณพ่อ ทำไมคุณพ่อไม่พาน้องสาวผมมาด้วย เซ็ตตี้น่ะ?"

คิ้วของเจย์ผูกเป็นปม 'ใครจะไปโอเคที่ผู้หญิงของตัวเองไปให้กำเนิดลูกให้ผู้ชายคนอื่นกัน?'