ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 212

เจย์ อาเรส แปลกใจ "ทำไมพวกลุกไม่ดูรายการเด็กล่ะ?"

ร็อบบี้น้อยนั้นกำลังหิวโซจนเขาตอบอย่างอ่อนแรง "คุณพ่อดูไม่ออกเหรอครับ? ผมพยายามกดความหิวโหยด้วยการดูอาหาร"

เจย์ผงะ

"ถ้าลูกหิว ทำไมลูกไม่ปลุกคุณพ่อขึ้นมาทำอาหารให้ล่ะ?" เขาถาม

เจนสันตอบอย่างนิ่ง ๆ "คุณพ่อกับคุณแม่มุ่งมั่นเพื่อจะความรุ่งเรืองให้ครอบครัวและกำลังทำงานอย่างหนักเพื่อสร้างมนุษย์ พวกเราควรสนับสนุนคุณแม่กับคุณพ่อ"

เซ็ตตี้น้อยหันไปมองเจย์แล้วถาม "เราจะมีน้องชายหรือน้องสาวเร็ว ๆ นี้เหรอคะ?"

เจย์ อาเรส "..."

"ใครบอกว่าเรากำลังสร้างมนุษย์?" เจย์ถามด้วยความบันเทิงใจ

เจนสันและเซ็ตตี้น้อยชี้ไปที่ร็อบบี้น้อย

ร็อบบี้น้อยอธิบายอย่างไร้เดียงสา "คุณแม่บอกว่าหลังจากคุณพ่อนอนกับเธอ นกกระสาก็พาพวกเรามาหาคุณพ่อ เมื่อคืน คุณพ่อกับคุณแม่นอนด้วยกัน ดังนั้นนกกระสาจะพาเด็กมาให้คุณพ่ออีกครั้ง"

หลังจากหยุดไปครู่หนึ่ง ร็อบบี้น้อยก็มีท่าทางสดใสขึ้นด้วยความคาดหวัง "ผมอยากได้น้องชายอีกสามคน แบบนั้น เราจะตั้งทีมบาสเกตบอลได้ฮะ"

เซ็ตตี้น้อยกล่าว "หนูอยากได้ทั้งน้อยชายและน้องสาวเยอะ ๆ"

เจนสันกล่าว "ผมอยากได้พี่ชายและพี่สาว"

เจย์พูดไม่ออกไปเลย

"นี่พวกลูกคิดว่าคุณแม่เป็นหมูเหรอ?" เขาถามในขณะที่เดินไปที่ห้องครัว "ผู้หญิงจะสามารถให้กำเนิดเด็กได้เพียงหนึ่งถึงสองคนเป็นอย่างมากที่สุด และแฝดก็หาได้ยากแบบสุด ๆ"

เด็กทั้งสามมองหน้ากัน "แล้วพวกเราล่ะ?"

ช่างน่าเสียดายที่เจย์ไม่ได้ยินพวกเขา

โรสได้รีบสายโทรเข้า เป็นพนักงานหญิงที่โต๊ะต้อนรับจากเอมิเนนท์ ออเนอร์ จำกัด เธอแจ้งโรสอย่างเร่งรีบ "คุณลอยล์ เครือข่ายของบริษัทเป็นอัมพาตและมีความเสี่ยงที่ข้อมูลจะรั่วไหล ประธานหวังว่าคุณจะมาที่บริษัททันทีและกำจัดภัยอันตรายนี้ค่ะ"

โรสเปลี่ยนเสื้อผ้า หยิบแล็ปท็อปใส่กระเป๋า แล้วเดินลงข้างล่างด้วยความเร่งรีบ

เจย์และเด็ก ๆ เพิ่งจะพร้อมที่จะกินพอดีในตอนที่พวกเขาเห็นโรสรีบออกไป เจย์ขมวดคิ้วแล้วถาม "นั่นเธอจะไปไหน?"

เป็นเพราะเธอเชื่อใจเขาเหรอ? นั่นเป็นเหตุผลว่าทำไมเธอถึงทิ้งลูก ๆ ไว้กับเขาอย่างไม่ค่อยใส่ใจรึเปล่า?

บางทีเขาอาจจะเบื่อเกินไป แต่เจย์มักมีแรงกระตุ้นแบบเด็ก ๆ เขาแกล้งเซ็ตตี้น้อย "พ่อของเธอจ่ายค่าเลี้ยงดูเด็กให้เธอรึเปล่า?"

เซ็ตตี้น้อยจ้องเขาอย่างหม่นหมองแล้วส่ายหัว

"แล้วเขามาเจอเธอบ่อยแค่ไหน?"

เซ็ตตี้น้อยเงียบไปพักหนึ่ง ขนตายาวของเธอสั่นเล็กน้อย

"เขาจะไม่มาเจอหนู เขาไม่ชอบหนูและไม่ชอบคุณแม่เหมือนกัน"

เจย์ผงะเล็กน้อยอีกครั้ง "แล้วแม่เธอแต่งงานกับเขาทำไม?"

"บางทีเธออาจจะตาบอด" เซ็ตตี้น้อยพึมพำ

เจย์พยักหน้า "ใช่ ฉันก็ว่างั้น"

เจนสันส่ายหัวแล้วถอนหายใจ