ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 300
แม่ของเจย์รู้สึกใจสลายแทนลูกชายและโกรธเธอมาก ภายในใจคิดเพียงว่า “โรส ลอยล์ นี่เจย์ของฉันต้องดูแลลูกสาวที่เธอทิ้งไว้ที่นี่งั้นเหรอ?”
เธอหยุดชั่วคราว แล้วพูดอย่างโกรธ ๆ ว่า “เจย์ ไม่ห่วงเซ็ตตี้น้อยเกินไปเหรอ? เธอไม่สบายงั้นเหรอ? เขากังวลแค่ไหนกันถึงได้ขับรถเร็วขนาดนั้น?”
จอห์นกล่าวว่า “พี่สะใภ้ คุณไม่รู้เหรอเจย์ชอบโรส เป็นธรรมดาอยู่แล้ว ที่เขาปฏิบัติต่อเซ็ตตี้น้อยแตกต่างกันไป ถ้าหากเขาได้รักใครแล้ว เขาก็จะรักทุกคนที่เชื่อมโยงกับพวกเขาด้วย”
ณ โรงพยาบาล แกรนด์ เอเซีย
เจย์ได้อุ้มเซ็ตตี้น้อยไปที่ห้องฉุกเฉิน เมื่อหมอเวรเห็นว่าท่านอาเรสมาที่นี่ด้วยตัวเอง สายตาของพวกเขาก็จ้องไปที่เขาด้วยความไม่น่าเชื่อ
นี่ท่านอาเรสผู้หยิ่งผยองของพวกเขาที่ปฏิเสธการช่วยเหลือกับผู้อื่นมาโดยตลอดไม่ว่าจะเป็นใครก็ตามไม่ใช่เหรอ?
แต่เขาอุ้มเด็กมารักษางั้นเหรอ?
นี่คือท่านอาเรสที่อยู่ในโลกแห่งความจริงหรอเนี่ย มันรู้สึกไม่จริง!
“คุณกำลังมองหาอะไรกันอยู่? รักษาเธอเร็วเข้า”
“ครับ ท่านอาเรส”
หมอได้ตรวจดูลำคอของเด็ก ตรวจวัดหัวใจและตรวจปอด จากนั้นมองไปที่ท่านอาเรสอย่างใจเย็น “ท่านอาเรส ต่อมทอนซิลของเด็กน้อยอักเสบ”
เจย์ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก
จากนั้นหมอกล่าวเพิ่มเติมว่า “ต่อมทอนซิลของเด็กบวม เราจำเป็นต้องลดการอักเสบ หากไม่ทานยาปฏิชีวนะ เด็กอาจจะเกิดการอักเสบอีกได้”
“โทรไปสิ โทรหาผู้เชี่ยวชาญในแผนกระบบทางเดินหายใจเพื่อขอคำปรึกษาพวกเขา”
หมอ "... "
ท่านอาเรส นี่มันไม่จำเป็นถึงขนาดนั้นจริง ๆ!
นี่เป็นเพียงกรณีเล็กน้อยในโลกการแพทย์!
อย่างไรก็ตาม เจย์ไม่เต็มใจที่จะปล่อยให้ลูกสาวตัวน้อยของเขามีระบบภูมิคุ้มกันของเธอถูกทำลายโดยยาปฏิชีวนะ
หมอเดินออกมาในขณะที่เหงื่อออกมาก พวกเขากล่าวว่า “ท่านอาเรส ไข้ของเด็กลดลง ร่างกายของเด็กอ่อนแอลงและฉันกลัวว่าเธอจะยังมีอาการไออีกสักพักหลังจากที่ไข้ลดลง ขอแนะนำให้เข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลไปก่อน”
เจย์พยักหน้า
หมอต่างตกตะลึง เพราะในเพียงแค่อยากบอกว่า ‘ท่านอาเรส ฉันพูดแบบนั้นเพียงให้สบายใจ แต่ก็พูดอย่างจริงจัง เพียงแต่ว่าจริง ๆ แล้วเด็กไม่จำเป็นต้องเข้ารับการรักษาในโรงพยาบาลเลยก็ได้’
เจย์กล่าวว่า “ให้ผู้เชี่ยวชาญด้านการนวดอยู่ที่นี่เป็นเวลา 24 ชั่วโมงเพื่อตรวจดูอาการของเด็กด้วย”
“ได้ครับ”
เมื่อเจย์เข้ามาในห้องพักฟื้นผู้ป่วย เขาเห็นเซ็ตตี้น้อยเบิกตากว้างและมองไปที่เจย์อย่างไร้พิษสงใด ๆ
เจย์นั่งตรงหน้าเธอเอื้อมมือไปกวาดผมที่เปียกหลังหูของเธอ “ยังรู้สึกอึดอัดอยู่ไหม?”
เซ็ตตี้น้อยส่ายหัวของเธอ เธอดูเป็นเด็กเข้มแข็ง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!