ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 383

เมื่อนั่งอยู่ในรถโรลส์ - รอยซ์ของเจย์ อารมณ์ของโรสช่างซับซ้อน

ครั้งหนึ่งเธอเคยฝันอยากไปที่ อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน

ที่ผ่านมาเธอถามเจย์ไปแล้วนับครั้งไม่ถ้วนว่า “เจย์บี้ ฉันรู้ว่านายไม่ชอบปัญหา ดังนั้นเราจะไม่แต่งงานกัน นายสามารถพาฉันไปที่ อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน และเราก็ทำเป็นเหมือนสามีภรรยากัน โอเคไหม?

เจย์ตอบด้วยข้ออ้างเดิม ๆ เสมอว่า “ผู้หญิงที่เข้าสู่ อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน จะต้องเป็นภรรยาอย่างเป็นทางการของอาเรสเท่านั้นถึงจะเข้าไปได้ ไม่มีวิธีอื่นที่จะอ้างได้”

ดวงตาของโรสเอ่อคลอด้วยน้ำตา

ความรู้สึกเศร้าจากการถูกปฏิเสธครั้งก่อนของเธอเหมือนมีคลื่นเล็ก ๆ ผ่านหัวใจของโรส

เมื่อรถโรลส์ - รอยซ์มาถึง อสังหาริมทรัพย์ ทัวร์มาลีน ประตูด้านหน้าเต็มไปด้วยผู้คน แขกทุกคนถือการ์ดเชิญ มีผู้คนพลุกพล่านมากกว่าสถานที่ท่องเที่ยวใด ๆ

โรสมองเจย์อย่างรู้สึกหดหู่ “นายไม่ได้บอกมาก่อนเหรอว่าท่านปู่อาเรสปฏิเสธความคิดที่จะจัดพิธีใหญ่แบบนี้ไม่ใช่เหรอ?”

เจย์ตอบว่า “นี่ถือเป็นเรื่องเล็ก”

“งั้นพิธีใหญ่ในตอนนั้นจะเป็นอย่างไร?” โรสรู้สึกงุนงงกับเจย์อีกครั้ง

“การเฉลิมฉลองระดับชาติเลย!”

คำตอบของเขาทำให้โรสพูดไม่ออก

‘นายจะถ่อมตัวกว่านี้ได้ไหม ท่านอาเรส’ เธอคิด

เจย์นำรถโรลส์ - รอยซ์ไปยังเขตที่คฤหาสน์ของเขาตั้งอยู่นั่นคือ— หอท่าเรือหอมหวน

ด้านหน้าของคฤหาสน์คึกคักไปด้วยเสียงรบกวน แต่ด้านหลังมีเพียงความเงียบงัน มันดูเหมือนสองโลกที่แตกต่างกัน

เมื่อเจย์จอดรถตรงจุดจอด โรสก็รีบลงจากรถ

สถานที่แห่งนี้เป็นคฤหาสน์ของมหาเศรษฐี สภาพแวดล้อมที่น่าทึ่ง โรสสูดอากาศบริสุทธิ์ เมื่อมองไปที่เส้นทางที่คดเคี้ยว มีน้ำไหลผ่าน และสะพานที่ลานนั้น โรสก็ประหลาดใจ

เจย์เดินเข้าไปหาเธอแล้วโอบแขนรอบเอวเธอเบา ๆ “เธอชอบมันไหม?”

โรสตัวแข็งทื่อ “เขาเป็นบ้าไปแล้วเหรอ?” เธอคิด ร่างบางของเธอสะดุ้งในขณะที่อยู่ในอ้อมแขนของเขา ราวกับว่าเธอพยายามหลบหนีจากการเกาะกุมของเขา

“ท่านอาเรส นายบอกว่าจะไม่ทำอะไรฉันไง!” โรสกำลังจะร้องไห้ “ถ้ามีคนเห็นเราทำอะไรกันล่ะ?”

“นี่คือพื้นที่ส่วนตัวของฉัน ไม่มีใครสามารถเข้ามาได้โดยไม่ได้รับอนุญาตจากฉัน”

“โอ้…”

หลังจากสัมผัสที่รุนแรงขึ้น โรสก็อดไม่ได้ที่จะส่งเสียงครางออกมา เธอปิดปากอย่างรวดเร็วด้วยความลำบากใจ ‘บ้าเอ๊ย ทำไมฉันถึงส่งเสียงครางแบบนั้นล่ะ?’

“ไม่มีใครได้ยินหรอก” เมื่อมองไปที่การแสดงออกที่น่ารักและลุกลี้ลุกลนของเธอ เจย์ก็อดยิ้มไม่ได้

“นี่เป็นเรื่องน่าอาย ถ้าใครเห็นเรา ฉันคงไม่คิดว่าจะมีชีวิตอยู่ได้อีกต่อไป”

ในที่สุด เธอก็ถูกเจย์อุ้มเข้าไปในบ้านเพื่อให้มีสิ่งที่ ‘น่าหวาดเสียว’ มากกว่านี้เพื่อทำกับเธอ

หลังจากลุกขึ้นมานั่ง โรสรู้สึกอ่อนแรง เอวและหลังของเธอปวด เธอไม่มีแรงแม้แต่จะลุกจากเตียง เธอจ้องไปที่เจย์อย่างโกรธ ๆ

เขานั่งอยู่ที่ด้านหน้าเตียงมองเธออย่างอ่อนโยน เขาหัวเราะเบา ๆ และพูดว่า “คราวหน้าฉันจะอ่อนโยนกว่านี้” จากนั้น เขากล่าวตามความเป็นจริงว่า “แม้ว่ามันจะยากที่จะควบคุมตัวเองก็ตาม”