ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 399

การทำให้โจเซฟีนขุ่นเคืองเป็นเรื่องเล็กน้อยในทางตรงกันข้ามกับการทำให้ผู้คาดการณ์ตรงหน้าขุ่นเคือง หลังจากยอมรับว่าเป็นอาชญากรรมที่จะจบลงอย่างง่ายดายด้วยการทำลายล้างของตัวเธอเอง

“ท่านอาเรส!” โรสตะโกนเรียกอย่างกังวลพร้อมกับก้มหัวลง

เธอครุ่นคิดถึงวิธีที่เขาจะลงโทษผู้หญิงที่ ‘ไม่ซื่อสัตย์’ เขาจะทำให้เธอจมน้ำตายไหม? โยนเธอให้ฉลามกิน หรืออาจจะลอบยิงเธอ?

ราวกับมองผ่านความกลัวของผู้หญิงคนนั้น เจย์เอื้อมมือมาขยุ้มผมของเธอ กระนั้น โรสหลบเลี่ยงเขาด้วยการกระโดดถอยหลังไปหนึ่งเมตรราวกับว่าเธอได้พบกับศัตรูขนาดใหญ่ตรงหน้า

มือของเจย์หยุดกลางอากาศในขณะที่การแสดงออกของเขาแสดงให้เห็นถึงความไม่พอใจของเขา

“มานี่สิ!” น้ำเสียงของเขายังค่อนข้างอ่อนโยน

“ฉันขอโทษ ท่านอาเรส” โรสกระซิบ

“เรื่องอะไร?”

“ฉันไม่ควรยั่วยวนผู้ชายคนอื่นต่อหน้านายและทำให้นายอับอายเลย” เสียงของเธอแผ่วเบา

“ฉันไม่ได้โกรธเธอเลย”

ด้วยดวงตาที่เบิกกว้าง โรสสงสัยว่าเธอได้ยินเขาผิดหรือเปล่า

จากนั้นเธอก็เข้าใจอย่างรวดเร็ว ทำไมเขาถึงหึงถ้าเขาไม่รักเธอเลย?

“โอเคนะ”

“ไปกันเถอะ!” เจย์ก้าวขายาวไปข้างหน้า

เมื่อเดินตามหลังเขา โรสก็เต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลาย หัวใจของเธอเจ็บอย่างน่ากลัว

ทำไมเธอจึงไม่รู้สึกโล่งใจจากการหลบหนีจากเรื่องโศกนาฏกรรมเมื่อกี้?

เซย์นบอกว่า “สวรรค์ช่างสร้างมาเพื่อคู่กันจริง ๆ หล่อนและพี่ชายของเธอเนี่ย”

หลังจากทายาทั่วหลังแล้ว โจเซฟินก็เอนตัวไปถามว่า “เจ็บตรงไหนอีกไหม?”

“เจ็บตรงก้นของฉัน” เซย์นตอบ

โจเซฟินหน้าแดงและยัดครีมยาใส่มือของเขา “เอาไปทาเองเลย”

“ฉันไม่มีตาอยู่ข้างหลัง แล้วฉันจะทาได้ไงในเมื่อฉันมองไม่เห็น?” เซย์นรังควานและพูดอีกครั้งว่า “ช่วยทาให้ฉันหน่อย”

เขาดึงกางเกงออกขณะที่พูด

โจเซฟินปิดตาของเธอทันที “หยุดเล่นแบบนี้เลยนะ เซย์น”

เซย์นพูดเพียงว่า “ยังไงเราก็ต้องลงเอยกันอยู่ดี โจเซฟิน หยุดทำตัวขี้อายได้เเล้วน่า”