ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 511

"คุณคือจักรวรรดิไร้อาทิตย์อัสดงเหรอคะ?" โรสถาม

เจย์พยักหน้า

หลังจากได้รับการยืนยัน เธอกล่าวว่า "ฉันเป็นเพื่อนทางอินเทอร์เน็ตของคุณ ไล่ล่าเหล่าบุรุษด้วยการชักดาบ ดูสิ ฉันมาที่นี่เพื่อสนับสนุนธุรกิจของคุณไง”

เจย์ยังคงเพียงพยักหน้า

เมื่อมองดูรายการราคาที่วางอยู่ถัดจากเขา เธอหัวเราะอย่างมีความสุขก่อนจะพูดว่า "คุณได้เงินแค่ 15 หยวน จากการติดฟิล์ม คุณแน่ใจหรือว่าจะเลี้ยงมื้อเย็นให้ฉันได้"

เจย์ติดฟิล์มกันรอยบนโทรศัพท์แล้วยื่นให้

เธอเอื้อมมือไปหยิบมันขึ้นมาขณะที่ เจย์ ค่อย ๆ เงยศีรษะของเขาขึ้น

"คุณอยากกินอะไรล่ะ?"

โรสได้ยินเสียงที่คุ้นเคยนี้ ทันใดนั้นก็เงยหน้าขึ้น เมื่อเห็นเจย์ โรสก็ตกตะลึง

ริมฝีปากของเธอ พูดตะกุกตะกักอยู่นาน ก่อนเธอจะลังเลและตะโกนออกมา “ท่าน… อาเรส นั่นคุณเหรอคะ?”

เจย์ถอดหมวกที่มียอดแหลมออก เผยให้เห็นใบหน้าที่สมบูรณ์แบบของเขาซึ่งดูเหมือนประติมากรรม เขามองตรงไปที่โรส

เธอหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา สแกนคิวอาร์โค้ดเพื่อชำระเงิน อย่างใจเย็น

จากนั้นเธอก็เผชิญหน้ากับเจย์อย่าง สงบสติอารมณ์ "ท่านอาเรส ทักษะการติดฟิล์มกันรอยของคุณดีมาก ฉันจะมาอุดหนุนธุรกิจของคุณใหม่ในครั้งหน้านะคะ"

ด้วยเหตุนี้ เธอจึงก้าวถอยหลังไปสองสามก้าวอย่างใจเย็น เธอหันหลังกลับและวิ่งออกไป

เจย์เดาว่าเธอจะเรียกร้องความสนใจ ขายาว ๆ ของเขาพุ่งไปข้างหน้า ในขณะที่เขาวิ่งไปท่ามกลางสายฝนที่โปรยปรายพร้อมกับโรส

"โรส หยุดก่อน"

เจย์ใช้ประโยชน์จากขาที่ยาวของเขา เจย์จึงวิ่งไปดักหน้าโรสที่สี่แยก

“ท่านอาเรส คุณจำคนผิดแล้ว ฉันไม่ใช่โรส” น้ำตาของโรสปนไปกับสายฝน แต่เสียงแหบแห้งและการสำลักของเธอกลับทรยศต่ออารมณ์ของเธอ

เจย์มองเธออย่างแน่วแน่ เขายับยั้งความปรารถนาที่จะโอบกอดเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา เขาพยายามเลือกใช้วิธีอื่นที่จะแสดงว่าเขาเคารพเธอ

"ไปเถอะ"

ขนตายาวของเขาหลบสายตาและจิตวิญญาณที่เยือกเย็นแต่มีเสน่ห์ของเขาดูหดหู่เป็นพิเศษในขณะนี้

มันเกือบจะเป็นคำขอร้อง

โรสเงยหน้าขึ้นมองเขา “ฉันมีเงื่อนไขค่ะ”

มีความรู้สึกวิตกกังวลในดวงตาของเจย์ “พูดมาสิ!”

“ต่อจากนี้ไป อย่ารังแกฉัน อย่าโกหก และอย่าทำหน้าเยือกเย็นแบบนี้กับฉัน ให้คิดว่าฉันสวยที่สุดเสมอ นายต้องยิ้มเมื่อนึกถึงฉัน..." โรสพูด

เจย์ยอมรับคำขอ "ได้สิ ตามที่เธอพูด!"

พนักงานของแกรนด์ เอเชีย ที่ซ่อนตัวอยู่ในความมืดกำลังครุ่นคิด 'นี่คงเป็นเรื่องราวในตำนานที่ทุกสิ่งทุกอย่างย่อมมีจุดอ่อนหรือ?'

โจเซฟินซึ่งได้เห็นเรื่องราวทั้งหมด น้ำตาซึมให้ทั้งพี่ใหญ่และพี่สะใภ้ของเธอ

เจย์พาโรสกลับมาที่ สวนบันทึกรัก

หลังจากอาบน้ำเสร็จ ทั้งสองก็นอนบนเตียงพลางฟังเสียงฝนที่ตก

นอกหน้าต่าง