ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 513
โรสผลักประตูเข้าไปข้างในแล้วตะโกนอย่างโกรธเคือง “ถ้าจะทะเลาะกันก็ออกไปข้างนอก คนไข้ต้องการการพักผ่อน”
เซย์นและเซร่าต่างก็เป็นคนีหยิ่งยโส ดังนั้นพวกเขาจะยอมหยุดได้อย่างไร? พวกเขาหันมาว่าโรส "หุบปาก"
ทั้งสองทะเลาะกันมากยิ่งขึ้น
เซย์นพูดอย่างโกรธเคือง “เซร่า แม่ของเธอเอาพ่อฉันไปและทิ้งแม่ฉันไว้คนเดียว ฉันจะตำหนิใครล่ะ ถ้าไม่ใช่แม่ของเธอ?”
เซร่าไม่ยอมที่จะแสดงข้อเสียเปรียบ เธอพูดว่า "แม่ของนายดูแลพ่อฉันไว้ไม่ได้ นั่นก็เพราะว่าหล่อนไม่มีความสามารถไงล่ะ"
ด้วยสายตาเยาะเย้ยของเธอที่เพ่งไปหาเซย์น "นายผลาญเงินของครอบครัวเซเวียร์ ดังนั้นพ่อของฉันจึงผิดหวังในตัวนาย ครอบครัวเซเวียร์ ได้สับเปลี่ยนตำแหน่งใหม่ มานานแล้ว ตอนนี้แม่ของฉันเป็นนายหญิง พ่อฝากความหวังไว้ที่พวกเราพี่น้อง”
เซย์นไม่สามารถพูดต่อและได้ยกกำปั้นขึ้นเพื่อจะตีใครบางคน
เซร่าตะโกน “นายมันโง่ นายจะทำอะไรได้ นอกจากใช้กำลังแก้ปัญหา?”
โรสเห็นว่าสถานการณ์ไม่ดี เธอจึงก้าวไปข้างหน้าเซย์น ด้วยสองแขนที่กางออกกว้างขึ้น ไฟแห่งความโกรธที่ลุกโชนในดวงตาของเธอ
"เซย์น พอได้แล้ว"
เซย์นเหลือบมองไปที่ผิวของโรสโดยไม่ได้ตั้งใจ เขาหยุดนิ่งทันทีราวกับว่ามีใครบางคนร่ายมนต์สะกดใส่เขา
จากนั้นเธอก็พูดกับเซร่าว่า "รีบหนีไปซะ!"
เซร่ากลัวว่าเซย์นจะทุบตีเธอ เธอจึงรีบหนีไป
ในเวลานี้ดวงตาของเขาสั่นไหวด้วยน้ำตาพลางเอื้อมมือไปลูบหน้าโรส “เธอกลายเป็นแบบนี้ได้ยังไง?”
เธอรู้ว่าเขาต้องจำเธอได้แน่ ดังนั้นเธอจึงเผชิญหน้ากับเขาอย่างใจเย็น
"เรื่องมันยาวน่ะ”
เซย์นกระชากเสียง “งั้นก็ใช้เวลาของเธอ แล้วบอกฉันมาสิ”
เซย์นมองเธอด้วยความไม่เชื่อและมีอารมณ์ขุ่นเคืองอย่างมาก “เธอไม่เชื่อ แต่โดยส่วนตัวแล้ว ฉันได้ยินหล่อนบอกปู่ว่า หล่อนต้องการแทนที่แองเจลีนและแต่งงานกับเจย์”
สีหน้าของโรสเริ่มเอาจริงเอาจังเมื่อเธอได้ยินเรื่องนี้
“หล่อนมีแผนการอะไร?”
เซย์นลูบหัวเธอเบา ๆ แล้วพูดว่า "โรส อย่าโทษฉันนะที่ไม่ได้เตือนเธอ แต่ผู้ชายเป็นสัตว์ดำรงค์ชีวิตด้วยการมอง ตอนนี้เธอเสียโฉมแล้ว และท่านอาเรสชายผู้อยู่บนยอดพีระมิดไม่ใช่คนที่เธอจะสามารถควบคุมได้ วันหนึ่งเมื่อเขาไม่ต้องการเธอแล้ว เธอต้องผ่านมันไปให้ได้ ถ้าเธอกลับมา ฉันจะคอยเลี้ยงดูเธอไปตลอดชีวิตเอง”
โรสพึมพำ “เขาไม่ใช่คนประเภทที่จะทิ้งใครก็ได้หลังจากที่เข้าไปพัวพันกับพวกเขาแล้ว”
เซย์นแค่พูดว่า "เธอสี่หลับหูหลับตาเชื่อจริง ๆ"
โรสชำเลืองมองเขา เธอพูดพร้อมกับดูถูกเหยียดหยามว่า “นายเลี้ยงตัวเองยังไม่ได้ แล้วจะมาเลี้ยงดูฉันได้ยังไง?”
เซย์นยืนอึ้ง
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!