ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 720

เจย์ไม่เคยสัมผัสอารมณ์แบบนี้มาก่อน

“นายรู้ไหมว่าเขาเป็นใคร?” เขาถาม

ฟินน์กลายเป็นคนช่างพูดมากขึ้นเมื่อถูกกล่าวถึงตัวตนของชายผู้นี้ “น่าแปลกที่ผู้ชายคนนั้นดูเหมือนจะเป็นชาวต่างชาติ เราไม่สามารถรับรู้ข้อมูลของเขาได้ไม่ว่าเราจะพยายามเท่าไหร่ ถึงอย่างนั้น ดูจากรูปลักษณ์ของเขาแล้ว เขาดูร่ำรวยมากแน่ ๆ”

เจย์เบิกตาขึ้นเพื่อสบสายตาของฟินน์ ดวงตาของเขาเปล่งประกายอย่างลึกซึ้ง

ฟินน์เป็นคนละเอียดมาโดยตลอด แม้แต่เขายังไม่รู้ว่าชายคนนั้นเป็นใคร แสดงว่าเขาคนนั้นเป็นคนที่น่าสงสัย

“ท่านปู่เซเวียร์ปฏิเสธข้อเสนอของเขาไปหรือเปล่า?” เจย์ถามอย่างเศร้า ๆ

ฟินน์ตอบอย่างตรงไปตรงมาว่า “ด้วยเหตุผลบางอย่าง ท่านปู่เซเวียร์ไม่ได้ปฏิเสธเขาทันที เขาแค่บอกว่าให้นายหญิงเซเวียร์คิดด้วยตัวเอง”

ดวงตาของเจย์เบิกกว้างด้วยความตกใจในขณะที่เขาจ้องไปที่ฟินน์ เขาพูดอย่างไม่เชื่อ “นายพูดว่าอะไรนะ?”

ท่านปู่เซเวียร์รู้ดีว่าเขาไม่ได้ยอมแพ้กับแองเจลีนอยู่แล้ว แต่ทำไมเขาถึงไม่ปฏิเสธข้อเสนอของชายผู้นี้เลย?

เกรย์สันโกรธจัด “คุณท่านปู่เซเวียร์หมายความว่ายังไงในเรื่องนี้? เขาสนับสนุนให้ท่านอาเรสเลิกกับ นายหญิงเซเวียร์ แล้วยอมให้เธอไปออกเดทกับผู้ชายคนอื่นงั้นเหรอ?”

เจย์มองเกรย์สันอย่างเฉียบขาดขณะที่เขาพูดตำหนิ “ถ้าเป็นอย่างนั้นคุณปู่เซเวียร์จะไม่มองมาที่ฉันจนถึงทุกวันนี้ได้หรอก”

ฟินน์มีสีหน้ามืดมนบนใบหน้าของเขา ท่านอาเรสจะไม่มั่นใจอีกต่อไปหากเขารู้ว่าชายผู้นั้นแข็งแกร่งเพียงใด

“ท่านอาเรส เราแค่กังวลว่านายหญิงเซเวียร์จะตกหลุมรักผู้ชายคนนั้น นายหญิงเซเวียร์มักเป็นคนดื้อรั้น แล้วถ้าเธอตกหลุมรักผู้ชายคนนั้นแล้วจริง ๆ แม้แต่ท่านปู่เซเวียร์ก็ไม่สามารถหยุดเธอจากการแต่งงานกับเขาได้หรอกนะ”

คำพูดของฟินน์เป็นเครื่องเตือนใจอย่างอ่อนโยนว่าเจย์ไม่ควรดูถูกคนที่ขอแองเจลีนแต่งงาน

แววตาของเจย์ดูสูญเสียไปทันที เขาแทบรอไม่ไหวที่จะมองไปที่ชายที่เข้ามาข่มขู่เขา

“ไปจัดการซะ ฉันอยากเจอผู้ชายคนนี้” เจย์พูดหลังจากผ่านไปสักพัก

เขาต้องวางแผนว่าจะให้อภัยเธอได้อย่างไร

ในเช้าวันรุ่งขึ้น เจย์กำลังจะออกจากบ้านในขณะที่ลูก ๆ ทั้งสามคนปรากฏตัวต่อหน้าเขา

ร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยสวมชุดทักซิโด้สำหรับเด็กและผมของพวกเขาถูกสไลเรียบเหมือนเป็นทรงผมผู้ใหญ่ การแต่งหน้าสามารถมองเห็นได้ทั่วใบหน้าของพวกเขา เจย์ดูไม่สนใจพวกเขามากนัก ในขณะที่เขาถามว่า “พวกหนูกำลังทำอะไรกันอยู่?”

“คุณพ่อ เรากำลังแต่งชุดคอสเพลย์เป็นดาราหนังโปรดของคุณแม่กันอยู่ เมื่อคุณแม่เห็นเราคุณแม่จะมีความสุขมากแน่ ๆ ใครจะไปรู้ คุณแม่อาจจะมีความสุขมากจนให้อภัยคุณพ่อไปเลยก็ได้ แล้วเราทุกคนจะได้กลับมาบ้านด้วยกันไงครับ!”

ร็อบบี้น้อยดูร่าเริง

คิ้วของเจย์ขมวดเข้าหากัน “คุณแม่ของพวกหนูชอบดาราหนังเหรอ? ทำไมพ่อถึงไม่รู้เรื่องนี้?”

ร็อบบี้น้อยกล่าวว่า “คุณแม่บอกกับเราว่าอย่าบอกคุณพ่อ คุณแม่ชอบดาราชายไม่กี่คนเท่านั้น คุณแม่ยังวางโปสเตอร์ไว้บนหัวเตียงของเธอด้วยนะครับ”