ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 729

แม้จะเหลือบมองไปเพียงแวบเดียว เธอเห็นเจย์ม้วนกางเกงของเขาขึ้นและหมอกำลังบีบน่องของเขา

แองเจลีนรู้ทันทีว่าเกิดอะไรขึ้น เจย์มาตรวจร่างกายและเข้ารับการฟื้นฟูสภาพขาของเขา

เธอแอบซ่อนตัวอยู่เงียบ ๆ ที่ประตูและแอบฟังเสียงภายในห้องตรวจอย่างตั้งใจ

หมอพูดด้วยความเสียใจ “ท่านอาเรส กล้ามเนื้อขาของคุณค่อนข้างจะฝ่อเล็กน้อยิและฉันเกรงว่ามันจะกลับมาเป็นปกติได้ยาก”

เจย์วางเท้าลงอย่างกล้าหาญแล้วพูดว่า “ฉันต้องยืนขึ้นให้ได้”

แองเจลีนรู้สึกประหลาดใจ ‘เจย์เคยดื้อต่อการทำกายภาพบำบัดมาก่อนไม่ใช่เหรอ?’

ในสายตาของเขา สิ่งที่สำคัญที่สุดในชีวิตสำหรับเขาคือเวลา การบำบัดฟื้นฟูที่ไร้ผลมันทำให้เขาเสียเวลา

‘อะไรทำให้เขาเปลี่ยนใจได้นะ?’

แองเจลีนรู้สึกเศร้าเล็กน้อยเพราะเธอรู้สึกว่าเจย์อยากจะยืนขึ้นจริง ๆ

ทว่า การวินิจฉัยของหมอดูไม่เป็นผลดีมากนัก

‘เขาคงจะรู้สึกแย่มากในตอนนี้’

โคลเดินออกจากห้องตรวจของท่านปู่เซเวียร์ ยืนอยู่ระยะไกล เขาเห็นแองเจลีนแอบซ่อนตัวอยู่หลังประตูอีกห้องตรวจหนึ่ง เธอกำลังพิงกำแพงและแสดงสีหน้าดูเศร้ามาก

โคลเดินไปหาเธอและเห็นว่าชายในห้องตรวจคือเจย์ เขาจับมือแองเจลีนและพาเธอออกไปจากประตูห้องตรวจด้วยพลังอำนาจ จากนั้นเขาก็เหวี่ยงเธอไปที่บันได

แองเจลีนเดินโซเซและทันทีที่เธอยืนให้มั่นคงได้ โคลวางกระแทกมือทั้งสองข้างของเขาไว้บนผนัง เขากักขังแองเจลีนไว้ระหว่างพื้นที่แคบ ๆ ของตัวเขา

“คุณคิดจะทำอะไร?” ดวงตาที่สวยงามของแองเจลีนเต็มไปด้วยความโกรธ

โคลยิ้มอย่างเศร้า “อะไร? คุณจะไม่ยอมรับมันหลังจากที่หลอกใช้ผมเหรอ?”

แองเจลีนรู้สึกผิดเล็กน้อย “ฉันคิดว่าคุณสังเกตเห็นเรื่องนั้นได้ ในเมื่อคุณรู้ว่าฉันกำลังหลอกใช้คุณอยู่ ก็อย่าคิดมากไปเลย ฉันต้องขอโทษด้วย”

เขาพยายามบังคับให้เธอจูบเขาเหรอ?

พระเจ้า เขาทำแบบนั้นจริง ๆ เหรอ?

แองเจลีนวิ่งหนีไปอย่างโกรธ ๆ ในขณะที่เธอเดินออกไป แองเจลีนก็เช็ดปากของเธออย่างรุนแรงราวกับว่าเขาทำให้ส่วนนั้นสกปรก

เมื่อฟินน์เข็นเจย์ออกไป เขาเห็นแองเจลีนกำลังเช็ดปากของเธออยู่ เมื่อแองเจลีนเห็นเจย์ เธอไม่หยุดจะทำท่าทางนั้นและรีบเดินจากไปอย่างรวดเร็ว

ดวงตาเหยี่ยวของเจย์หันไปมองโคลที่เดินออกมาจากชั้นบันไดทันที

นิ้วยาวของโคลปิดริมฝีปากบางและเซ็กซี่ของเขา ใบหน้าของเขาดูร้อนราวกับว่าเขายังไม่เพียงพอ หิมะได้ก่อตัวขึ้นท่ามกลางฤดูร้อนในสายตาของเจย์ทันที

ฟินน์เข็นเจย์ไปตรงหน้าโคล แม้ว่าเจย์จะนั่งรถเข็นและเตี้ยกว่าโคลมาก เมื่อเขาเงยหน้าขึ้น กระดูกสันหลังของเขายืดตัวตรงดูสง่างามผ่าเผยราวกับภูเขาเอเวอเรสต์ เขาถามอย่างสง่างามว่า “คุณทำอะไรกับเธอ?”

เสียงของเขาเยือกเย็นและสง่างาม