ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 73

โจเซฟินเป็นปาปารัสซียอดฝีมือ เธออาจจะเป็นหญิงสาวที่มีเบื้องหลังเป็นชนชั้นสูง แต่เพราะคำขอของพี่ชายเธอ เธอจึงเฝ้าอยู่ด้านนอกชุมชนเจิดจรัศในเวลากลางคืน

ในคืนเดียวกัน โรสนอนไม่หลับ

เจย์กำหนดเวลาจากไปของเธอแล้ว แต่เธอไม่สามารถทำใจยอมจากลูกของเธอไปได้อีกเป็นครั้งที่สอง

ในครั่งนี้ เธอจะกล้าหาญและอยู่ต่อ

อย่างไรก็ตาม เธอตัดสินใจจะย้ายออกเพื่อหลบหลีกปัญหาจากเจย์

เมื่อวันใหม่มาถึง โรสลากกระเป๋าใบใหญ่สองใบลงมาข้างล่างพร้อมเจนสันและเซ็ตตี้ที่นั่งอยู่บนกระเป๋าเดินทาง ดูท่าทางงัวเงีย

โรสมาถึงประตูตอนที่โจเซฟินออกมาจากรถ "พี่สะใภ้"

แต่ฟ้าตอนนี้จะยังมืด โจเซฟินจึงคิดว่าเด็กขี้เซาสองคนบนกระเป๋าเดินทางเป็นตุ๊กตา สายตาของเธอจดจ้องไปที่โรสคนเดียว

โรสตกใจมากที่เห็นโจเซฟินเช่นกัน เธอจำหญิงสาวคนนี้ได้ โรสเข้าใจว่าหญิงสาวที่น่าดุงดูดคนนี้เป็นแฟนสาวของเจย์ เธอเพิ่งรู้เมื่อวานเองว่าเธอคือน้องสาวของเจย์

พวกเธอเคยพบกันแล้วในวันแต่งงานเมื่อห้าปีก่อน แต่โรสนั้นมีความจำที่สั้น เธอลืมไปเลยว่าผู้หญิงที่ชื่อโจเซฟินนั้นเคยมีตัวตน

"ทำไมคุณมาอยู่ที่นี่?" โรสมองอุปกรณ์ของปาปารัสซีรอบคอของเธออย่างสงสัย—มันเป็นกล้อง

โจเซฟินเล่นกับผมอันยุ่งเหยิงของเธอพร้อมยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ "ลองทายสิคะ"

โรสยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน

โจเซฟินรู้ดีถึงนิสัยเจ้าคิดเจ้าแค้นตามธรรมชาติของเจย์ ซึ่งทำให้เขามีศัตรูทางธุรกิจมากมาย ศัตรูของเขาล้วนจบลงที่การเป็นบ้า ไม่ก็ขอทาน

พี่ชายของเธอเกลียดโรสมากเพราะโรสไม่ยอมฟังเขาหลายครั้ง แต่เธอก็ยังคงใช้ชีวิตอย่างดีและยืนอยู่ต่อหน้าเธอ โจเซฟินทำอะไรไม่ได้นอกจากถอนหายใจ

โจเซฟินชอบทัศนคติของโรสที่มักหาทางรอดในช่วงเวลาที่ยากลำบากเสมอ โจเซฟินหวังอยากให้เธอพบกับพี่สะใภ้ของเธอให้ไวกว่านี้

"พี่สะใภ้ คำขอของคุณคือคำสั่งของฉัน ขึ้นรถสิคะ ฉันจะขับไปส่ง"

โรสยิ้มแล้วพยักหน้า

โจเซฟินเห็นว่าเธอต้องช่วยโรสในการถือกระเป๋า เธอจึงยื่นมือออกไป เจนสันพลันผลักมือของเธอออกด้วยความรังเกียจบนใบหน้า