ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 735

เจย์มองเธอด้วยดวงตานกอินทรีอย่างประหลาดใจ ดวงตาที่สวยงามของแองเจลีนนั้นดูใจดีและบริสุทธิ์

“ถ้าอย่างนั้น คำพูดที่โหดร้ายและไร้ความรู้สึกเหล่านั้นที่เธอเพิ่งพูดออกมาเป็นเพราะเธอไม่มีทางเลือกเหมือนกันใช่ไหม?” เขาถามกลับ

ดวงตาของแองเจลีนเป็นประกาย “ใช่แล้ว ทั้งหมดเป็นความจริงอย่างนั้นเลย”

เธอกลัวเขาจนกลายเป็นหอยทากในตอนนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายสำหรับเธอที่จะโผล่หัวออกมาอย่างกล้าหาญ แต่เธอก็ถอยกลับไปเมื่อเจออุปสรรคแม้เพียงเล็กน้อย

เธอกลัวว่าเธอจะถูกเขาเยาะเย้ยอย่างไร้ความปราณีหลังจากสารภาพความจริงใจของเธอ

เจย์ถอนหายใจอย่างหนัก

เขาไม่สามารถบอกความตั้งใจที่แท้จริงของเขากับเธอได้ และทำได้เพียงหลีกเลี่ยงหัวข้อนี้อย่างชาญฉลาดเท่านั้น

“ช่วงนี้ฉันจะยุ่ง ๆ หน่อยและไม่สามารถดูแลลูก ๆ สามคนของฉันได้ เมื่อเธอมีเวลา ขอให้เธอกลับไปที่สวนคฤหาสน์และดูแลพวกเขาหน่อย”

แองเจลีนตบหัวตัวเอง ปรากฎว่าสิ่งที่เขาจะมอบหมายให้เธอคือดูแลสิ่งล้ำค่าน่ารัก ๆ ทั้งสาม

เดิมทีเป็นความรับผิดชอบและภาระผูกพันของเธอ

“ท่านอาเรส นายยังไม่ได้ตอบคำถามของฉันเลยนะ” เธอยืนกรานและดื้อรั้นโดยหวังว่าจะได้คำตอบจากเขา

ริมฝีปากบางของเจย์ยกขึ้น ในขณะที่เขามีคำเตือนของท่านปู่อาเรสอยู่ในใจ เขานึกถึงกระสุนที่ทะลุผ่านรถโรลส์-รอยซ์ในครั้งนั้นและเปลี่ยนการพูดออกไปทันที น้ำเสียงของเขาแข็งทื่อและเย็นชา

“อย่าบังคับให้ฉันเหยียบย่ำศักดิ์ศรีของเธอเลย”

หัวใจของแองเจลีนเย็นชาราวกับน้ำแข็งและหิมะ เธอยืนขึ้น ร่างกายผอมบางของเธอสั่นสะท้าน เธอฝืนน้ำตาที่กำลังจะไหลลงมาและพูดค่อย ๆ ออกไปว่า “ท่านอาเรส ฉันไม่สะดวกที่จะกลับไปที่สวนคฤหาสน์ แล้วพรุ่งนี้ฉันจะไปรับพวกเขาออกมาเอง”

เจย์สะดุ้งเล็กน้อย แต่พยักหน้าอย่างช่วยไม่ได้

เซย์นจบการประชุมและเดินออกมาหาแองเจลีน

เมื่อเห็นฟินน์ยืนเฝ้าอยู่หน้าประตูราวกับเทพผู้เฝ้าประตู เซย์นก็โกรธทันที

“เจย์อยู่ที่นี่ ใช่ไหม?” เขาเดินก้าวยาว ๆ เพียงไม่กี่ก้าว

“มีอะไรก็พูดกันดี ๆ นะครับ มีอะไรก็คุยกันระหว่างพี่น้องไม่ได้เหรอ? ทำไมพวกคุณต้องทะเลาะกัน?”

เซย์นไม่รู้ด้วยซ้ำว่าทำไมเขาถึงถูกทุบตีโดยไม่มีเหตุผล “แองเจลีน ทำไมเธอถึงเข้าหาฉันแล้วระบายความโกรธเมื่อเธอเสียใจ? เธอไม่ไปตัดสินกับคนที่ทิ้งเธอเพื่อระบายความโกรธของเธอล่ะ?”

จากนั้น ปากของเขาก็พูดน้ำไหลไฟดับกับคำสาปแช่งมากขึ้นอีก “ตอนนี้ขาของเขาพิการ เขาไม่สามารถเอาชนะเธอได้หรอก ถ้าเธอมีความคับข้องใจ ก็ระบายมันออกไป หากเธอต้องการแก้แค้น เธอก็ทำได้เช่นกัน”

สีหน้าของฟินน์ดูมืดมน เซย์นกล้าดียังไงที่ไม่เคารพท่านประธาน?

ฟินน์ซึ่งเป็นคนกลางในการทะเลาะวิวาทได้รีบคว้าตัวเซย์นที่พยายามจะหลบหลีก โดยทั่วไปแล้วมันเป็นการไกล่เกลี่ยการทะเลาะตบตี แต่จริง ๆ แล้วเขายับยั้งเซย์นเอาไว้เพื่อที่เขาจะได้ไม่หนีไป

หมัดและเท้าของแองเจลีนเตะฟาดไปที่เซย์น

“นี่น่าจะสอนบทเรียนเรื่องการพูดไร้สาระให้นายได้บ้างนะ”

เซย์นตะโกนอย่างโกรธ “ฟินน์ ปล่อยฉัน! นายรัดตัวฉันไว้ทำไม ให้ตายสิ เห็นได้ชัดว่านายกำลังพยายามจะทำร้ายฉัน ใช่ไหม?”