ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 743

‘ทำไมหรือ?’

เจย์ตอบกลับข้อความของลูกชายในเวลาไม่นาน

เจนสันรู้ว่าพ่อกังวลใจเรื่องแม่มาก

เจนสันตอบว่า ‘คุณยายเลี้ยงใจร้ายเยาะเย้ยคุณแม่ที่คิดบวกเพราะความรักและคุณแม่ก็เข้าไปตบเธอ’

‘ก็ดีแล้วหนิ’

‘คุณแม่ดุคุณยายเลี้ยงโดยบอกว่าเธอสอนลูกสาวของเธอไม่ดีและน้าเซร่าก็เลยเป็นภรรยาน้อย’

‘ใช่ ทำได้ดีมาก’

เจนสันเกือบจะเห็นรูปลักษณ์ของพ่อในการปกป้องข้อบกพร่องของแองเจลีนอย่างไม่มีเงื่อนไขผ่านหน้าจอโทรศัพท์

‘แต่คุณแม่มีไม่มีอำนาจมากพอ คุณตาจึงคิดว่าคุณแม่โกหกและพูดใส่ร้ายน้าเซร่า เขาจึงตบคุณแม่’

ข้อความของเจย์ไม่ได้ตอบกลับมาเป็นเวลาสักพัก

เจนสันถอนหายใจ พ่อคงจะโกรธปู่

‘คุณพ่อครับ คุณแม่กำลังรออัศวินของเธอในชุดเกราะส่องแสงเพื่อช่วยชีวิตเธออยู่นะ’ หลังจากส่งข้อความนี้ เจนสันก็วางโทรศัพท์ไว้อย่างเงียบ ๆ

เจย์มองข้อความที่ลูกชายส่งมาและใบหน้าที่หล่อเหลาของเขาก็พลันเปลี่ยนเป็นสีซีด

ตั้งแต่แองเจลีนยังเด็กจนถึงตอนนี้ เขาไม่เคยที่จะขึ้นเสียงใส่เธอเลย

ตอนนี้เขาอยู่ในสถานะที่ยากลำบาก เขาต้องเลิกคบหากับแองเจลีน นี่เป็นระเบิดครั้งใหญ่สำหรับแองเจลีนแล้ว ตอนแรกเขาคิดว่าครอบครัวเซเวียร์จะให้ความอบอุ่นแก่แองเจลีนได้ในครั้งนี้ แต่กลับทำให้สถานการณ์ของแองเจลีนแย่ลงไปอีก

เจย์รู้สึกเสียใจกับแองเจลีน

โชคดีที่ ภายใต้การดูแลของแองเจลีน โรงเรียนตกลงที่จะจัดเด็กทั้งสามคนให้อยู่ในชั้นประถมศึกษาปีที่ ห้องเอ

ในวันรุ่งขึ้น แองเจลีนพาลูก ๆ ไปโรงเรียน

ทั้งร็อบบี้น้อยและเซ็ตตี้น้อยชอบสถานที่ที่มีชีวิตชีวาและมีคนพลุกพล่านแบบนี้ ดังนั้นพวกเขาจึงตั้งหน้าตั้งตารอที่จะไปโรงเรียน

ความกังวลอย่างเดียวของแองเจลีนคือเจนสัน เพราะอาการของเขาเป็น ๆ หาย ๆ แองเจลีนกลัวว่าเขาจะเข้ากับสภาพแวดล้อมใหม่ไม่ได้และจะทำให้อาการของเขาแย่ลง

จากนั้น เธอก็เลยลองเชิงระบบความคิดอันเป็นรากฐานของสังคมกับเจนสัน “เจนส์ แม่ให้ลูกไปเรียนหนังสือ แม่ไม่ได้ขอให้ลูกเป็นนักเรียนเกรดเอที่รอบรู้ ถ้าลูกพบว่ามันยากที่จะเรียน อย่ากดดันตัวเอง เพราะแม่จะไม่โทษลูก แม้ว่าลูกจะต้องสอบปลายภาคก็ตาม”

ปากของเจนสันกระตุก “ผมไม่ได้โง่ขนาดนั้น”

แองเจลีนพูดวกไปวนมาและพูดมาก แต่ดูเหมือนว่าเธอจะไม่เข้าใจ เธอเองก็กังวลไม่น้อย “แม่รู้ว่าลูกฉลาด แม่เป็นห่วงลูก”

เธอไม่สามารถพูดคำว่า ‘อาการ’

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!