ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 791

เลือดอกเต็มปากไหลงสู่ฝ่ามือของเธอ

แองเจลีนจ้องไปที่เลือดในมือของเธอด้วยสายตาที่สงสัย

เกิดอะไรขึ้นกับเธอ?

เจย์ได้ยินเสียงไออย่างหนักของเธอ ทุก ๆ ครั้งที่ไอทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดอยู่ในอก

เขาหันกลับมาและหมุนตัวไปทางเธอ

สายตาที่มองเลือดสีแดงสดบนมือซีด ๆ ของเธอ ทำให้ดวงตาของเขาหดเกร็ง “กลับไปนอนเถอะ แองเจลีน เซเวียร์” เขาสั่ง

ดวงตาของแองเจลีนพร่ามัว และเธอมองเจย์ลาง ๆ เหมือนร่างเขาแยกออกเป็นแบบจำลองหลาย ๆ คนยืนอยู่ต่อหน้าเธอ เธอรู้ว่าดวงตาของเธอแปลก ๆ ไป

เธอเดินโซเซไปข้างหน้า เธอพยายามหลีกเลี่ยงเขา แต่สุดท้าย เธอก็เอามือที่ยื่นออกไปแตะใบหน้าเขาซึ่งทำได้เพียงคว้าแตะอากาศตรงหน้าเธอเท่านั้น

เธอรีบดึงมือกลับมา “ขอโทษนะ”

ดวงตาดำของเขาหดตัวเมื่อเขามองเห็นพฤติกรรมของเธอ เจย์ยกแขนขึ้นช้า ๆ และโบกมือไปมาตรงหน้าเธอ

ราวกับเธอจดจ่ออยู่กับบางอย่าง แต่ดวงตาของแองเจลีนไม่ได้จดจ่อกับสิ่งใดเลย

เจย์นั่งอ่อนแรงอยู่บนรถเข็น “ทุกคน พานายหญิงเซเวียร์กลับไปที่เตียงเดี๋ยวนี้”

“ไม่ ฉันไม่อยากอยู่ที่นี่ ฉันอยากกลับบ้าน” แองเจลีนพูดโต้แย้ง

มีสาวใช้สองสามคนมาจับแองเจลีนไว้ในอ้อมแขน ขณะที่ช่วยร่างที่อ่อนแอของเธอเดินกลับไปที่ห้อง

ทว่า แองเจลีนพยายามเอาตัวเองหลุดออกจากการถูกจับไว้ เหมือนคนบ้าและวิ่งไปที่ประตู

เจย์กางแขนออกเพื่อหยุดเธอ เมื่อเธอหมดแรง เธอก็ทิ้งตัวลงไปในอ้อมแขนของเขา

เขากอดเธอไว้แน่นขณะที่เธอหันมามองเขา แองเจลีนขยี้ตาอีกครั้ง เธอกลับมองเห็นทุกอย่าง ๆ เป็นภาพหลายมิติ

เมื่อมองไปที่ใบหน้าของเขา เธอสงสัยว่ามันเป็นเพียงภาพลวงตาหรือว่าใบหน้าเขาดูตอบลงไปจริง ๆ ใบหน้าที่โค้งมนของเจย์ดูเหมือนจะผอมลงไปมาก ทำให้รูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดและสง่างามของเขามีประกายแห่งความดุร้ายเป็นพิเศษ

มันเป็นการแสดงออกที่ป้องกันความใกล้ชิดสนิทสนม

ฟินน์เดินไปแล้วทำท่าทาง ‘ขอล่ะ’ “ได้โปรดออกไปด้วยครับ”

หญิงสาวที่มีเสน่ห์กลอกตาไปที่ฟินน์และทิ้งความรู้สึกไม่พอใจเอาไว้

กลัวว่าแองเจลีนจะตื่นขึ้นแล้วอารมณ์ฉุนเฉียว หมอจึงตัดสินใจเพิ่มยากล่อมประสาทสำหรับไม่กี่วันข้างหน้า เมื่อเป็นเช่นนั้น แองเจลีนจึงหลับไปทั้งสัปดาห์ ทุกคืนร่างกายของเธอจะไออย่างรุนแรง

เจย์กอดเธอไว้ทุกคืน ปล่อยให้เธอเอนศีรษะพิงไหล่ของเขา ขณะที่ทั้งสองนั่งอยู่ในความมืด เมื่อเสียงไอของเธอลดลงเมื่อเปลี่ยนท่านอนใหม่ การนอนหลับของเธอก็ดีขึ้น

ในที่สุด อาการของแองเจลีนก็อยู่ภายใต้การควบคุมได้แล้ว และเจย์สั่งห้ามไม่ให้ยาระงับประสาทกับเธออีก

บางทีเธออาจนอนหลับมากเกินไปในสัปดาห์ที่ผ่านมา เพราะแองเจลีนพบว่าตัวเองไม่สามารถหลับได้ใน 24 ชั่วโมงข้างหน้าหลังจากที่เธอตื่น

เธอรู้สึกมีสติและตื่นตัว แองเจลีนดูไม่ได้โกรธเคือง แต่เธอไม่พูดด้วย โดยเลือกที่จะใช้เวลาทุกวันจ้องมองที่เพดานอย่างว่างเปล่า

หมอหันไปบอกเจย์ว่า “ในตอนนี้สภาพจิตใจของคุณเซเวียร์กลับกลายเป็นปัญหาเร่งด่วนมากกว่าสภาพร่างกายของเธอ เธอต้องระมัดระวังมากขึ้นหากคนในครอบครัวของเธอมีกรณีของความผิดปกติเกี่ยวกับเส้นประสาทส่วนปลาย หรือผมเกรงว่าจะเป็นเรื่องยากมากสำหรับเธอที่จะฟื้นตัวจากการสูญเสียการมองเห็นเป็นช่วง ๆ ในอนาคต”

เมื่อรู้ว่าท่านปู่เซเวียร์เคยป่วยด้วยความผิดปกติของเส้นประสาทส่วนปลายเช่นนี้ เจย์ถามอย่างบ้าคลั่ง “ความผิดปกตินั้นจะเกิดจากพันธุกรรมได้หรือเปล่า?”