ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 954

แองเจลีนกล่าวว่า “ไม่ใช่เพราะฉันไม่อยากจะทุบนายหรอกนะ แต่เป็นเพราะมีหลายสิ่งหลายอย่างรอให้ฉันทำอยู่จนฉันไม่มีแรงเหลือที่จะจัดการกับนายแล้ว”

เซย์นตกตะลึง

แม้ว่าจะเจอกับพฤติกรรมที่แข็งกระด้างของเจย์มา แต่แองเจลีนก็ยังเป็นห่วงเขาอยู่

“ไปตามหาเขาเถอะ พี่เซย์น จัดหางานที่ง่ายกว่าให้เขา” แองเจลีนพูดพร้อมกับนวดบริเวณหว่างคิ้วของเธอ

“เขาความจำเสื่อม แล้วก็ไม่ต่างอะไรเลยกับคนที่ไม่มีความรู้และโง่เขลาอย่างนาย”

ด้วยเหตุนี้ ปมด้อยของเซย์นจากการที่ถูกเจย์กำหราบมานานหลายปีก็เจอความสมดุลในที่สุด “งั้นก็ดีเลย ฉันกำลังมองหาบอดี้การ์ดอยู่”

แองเจลีนจ้องมองเขา “นายรู้แค่วิธีล่อลวงคนอื่นไปทั่วทั้งวัน เพื่อนของนายเป็นคนขี้เกียจหรือไม่ก็ไม่ทำธุรกิจหรืออาชีพที่ถูกต้องตามกฎหมายเลย และคนที่นาสไปมีปัญหาด้วยก็คือพวกโจรใต้ดินหรือไม่ก็พวกอันธพาลทั้งนั้น มันอันตรายเกินไปสำหรับเขาที่จะเป็นบอดี้การ์ดของนาย”

เซย์นกระตุกปากของเขา “ถ้าเป็นอย่างนั้น ฉันควรเอาเขาไปไว้ในพิพิธภัณฑ์และเอาเขาขึ้นแสดงเป็นหุ่นขี้ผึ้งไหม?” เขาพูดเสริมว่า “ถ้าฉันขังเขาไว้ในตู้ ฉันรับรองได้เลยว่าแม้แต้เส้นผมเส้นเดียวของเขาก้จะไม่หายไป”

แองเจลีนจ้องมองเขา

เซย์นพูดอย่างจริงจัง “โอเค ฉันรู้ว่าเขาเป็นสุดที่รักของเธอ ฉันจะปกป้องเขาเอง”

แองเจลีนรีบเร่งเขา “รีบไปเถอะ”

เซย์นออกไปด้วยความเร็วดั่งแสง

หลังจากที่เจย์ออกจากโรงพยาบาลแกรนด์เอเซีย เขาก็ไม่รู้ว่าจะไปที่ไหน

เขาไม่อยากกลับไปที่สถานที่ก่อสร้าง ผู้จัดการฮาเนสคนเดียวก็เพียงพอที่จะทำให้เขาเอือมระอาได้ แล้วตอนนี้ก็มีนางปีศาจอีก ทั้งสองคนนี้ต่างมองเขาด้วยความละโมบ

ดวงตาของแองเจลีนส่องประกายแวววาวตอนที่ได้ตอบคำถาม “ความรักรอได้ค่ะ อยู่โดยไม่มีใครคนนั้นยังจะดีกว่าการเลือกคนที่ต่ำทรามมา”

นักข่าวถามต่อ “ผมสงสัยว่าผู้ชายแบบไหนที่จะสามารถเข้าถึงหัวใจของผู้หญิงที่มีคุณค่าหลายร้อยล้านอย่างคุณได้ครับคุณเซเวียร์?”

รอยยิ้มอ่อนโยนปรากฏขึ้นในดวงตาของแองเจลีน “ผู้ชายที่ฉันชอบจะเชิดหน้าขึ้น แล้วก็จะไม่ดูถูกเหยียดหยามและไม่ประจบสอพลอ ไม่ว่าเขาจะอยู่สูงเท่าก้อนเมฆหรืออยู่ต่ำในถังขยะก็ตามค่ะ”

"คุณเซเวียร์ครับ คุณชอบแบบไหนมากกว่ากันระหว่างรักแรกพบหรือรักตามกาลเวลาครับ?” นักข่าวถามอีกครั้ง

แองเจลีนหัวเราะ “รักแรกพบค่ะ”

“คุณมีความคิดเห็นอย่างไรเกี่ยวกับการแต่งงานครับคุณเซเวียร์?”

ดวงตาของแองเจลีนปกคลุมไปด้วยเมฆดำเป็นชั้น ๆ ในขณะที่เธอพูดว่า “การแต่งงานเป็นแค่เรื่องทางหลักการนะคะ ความรักที่ลึกซึ้งเป็นการยากที่จะรักษามันไว้ เพราะฉะนั้นเราควรจะรักในปริมาณที่พอเหมาะพอควรจะดีกว่าค่ะ”