ราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส! นิยาย บท 982

ในที่สุด แองเจลีนก็พาเจย์กลับมาที่ห้องพักของเขา

เจย์เตือนสติเธอด้วยใบหน้ารูปปั้นน้ำแข็ง “ผมถึงบ้านแล้ว”

แองเจลีนมองไปที่การริเริ่มของอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนในสถานที่ก่อสร้างแล้วจู่ ๆ เธอก็รู้สึกเหมือนกับว่าเธอกำลังฝันอยู่

“ใช่ นายถึงบ้านแล้ว”

อสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนคือบ้านของเจย์บี้

เธอมุ่งมั่นที่จะสร้างอสังหาริมทรัพย์ทัวร์มาลีนขึ้นมาใหม่เพียงเพื่อที่เธอจะได้มีบ้านให้เขา

เจย์หมุนตัวกลับและเดินเข้าไป

“พี่เบ็น!” แองเจลีนเรียกเขาโดยไม่ทันคาดคิด

เจย์หันกลับมา...

แองเจลีนพุ่งตัวข้างหน้าโดยไม่เอยสิ่งใดแล้วเธอก็ประทับริมฝีปากของเธอลงบนริมฝีปากของเขา

เจย์รู้สึกราวกับว่าเขาถูกฟ้าผ่าและยืนนิ่งอยู่ครู่หนึ่ง

เขาเกลียดชังนางมารร้ายคนนี้อย่างเห็นได้ชัด แต่ทำไมเขาถึงไม่รู้สึกคลื่นไส้เลยตอนที่เธอจูบเขาด้วยริมฝีปากสีม่วงดำที่น่าขยะแขยงนั้น?

ตรงกันข้าม เขากลับรู้สึกดีอย่างมหัศจรรย์จริง ๆ

หรือบางทีโรคกลัวเชื้อโรคของเขาอาจหายขาดอย่างน่าอัศจรรย์แล้ว?

แองเจลีนเกรงกลัวที่จะอยู่ต่อหลังจากจูบเขา แล้วเธอก็รีบออกไปด้วยความรู้สึกผิด

“พรุ่งนี้ฉันจะมาหานายอีก พี่เบ็น” เธอโบกมือให้เขาโดยที่หันหลังให้เขา

เจย์ยังคงยืนนิ่งอยู่เช่นนั้น

นิ้วเรียวของเขาลูบเบา ๆ ตรงบริเวณที่เธอจูบ กระแสไฟไหลอย่างต่อเนื่องไปยังส่วนต่าง ๆ ของร่างกายของเขาจากจุดนี้จุดเดียวราวกับเป็นแหล่งพลังงาน

ลูกกระเดือกที่เซ็กซี่และเย้ายวนของเขากระดกขึ้นเล็กน้อย ลำคอของเขารู้สึกแห้งผากราวกับถูกไฟแผดเผา

เขาหันหลังกลับเข้าไปในบ้าน แล้วรินน้ำแก้วใหญ่ให้ตัวเองก่อนจะกลืนลงไปภายในอึกเดียว

เพราะฉะนั้นแปลว่าโรคกลัวเชื้อโรคของเขายังไม่หายขาดจริง ๆ เสียที

เจย์มองทอมมี่อย่างเศร้าสร้อย “นายจะให้ฉันช่วยอะไร?”

“ขอยืมเงินหน่อยได้ไหมเบ็น?” ทอมมี่ถามด้วยน้ำเสียงอึกอักเล็กน้อย

เจย์ถามอย่างเย็นชาว่า “นายไม่กลัวโรคติดต่อของฉันแล้วเหรอ?”

ทอมมี่พูดว่า “ฉันไม่เคยเชื่อสิ่งที่สแตนและคนอื่น ๆ พูดเลยเบ็น แต่ก็อย่างที่นายรู้ ฉันต้องฟังพวกเขา ไม่อย่างนั้นพวกเขาก็จะกลั่นแกล้งฉัน”

เจย์หยิบเงินสดจำนวนหนึ่งออกจากกระเป๋าสตางค์ของเขาแล้วโยนให้ทอมมี่ “นายไม่ต้องคืนฉันหรอก”

ทอมมี่กลับออกไปอย่างมีความสุข “ขอบคุณนะเบ็น”

เจย์พลิกตัวและนอนลงบนเตียง แต่ก็นอนไม่หลับ

ทันทีที่เขาหลับตา ใบหน้าที่แสนเย่อหยิ่ง จอมเผด็จการ เจ้ากี้เจ้าการ อวดดี ซุกซน และดื้อรั้นของแองเจลีนก็โผล่ขึ้นมาในความคิดของเขา