รักเธอยิ่งกว่าชีวา คะนึงหาเธอจนเป็นนิจ นิยาย บท 198

ยังดีที่อาการนายหญิงไม่อันตรายมาก พอทำการช่วยเหลือแล้ว อาการจึงค่อยๆดีขึ้น

นายหญิงจี้ที่เพิ่งลืมตาขึ้นมา จึงหันมองไปรอบๆ พอไม่เห็นเงาของมู่ซีซี นายหญิงจี้จึงขมวดคิ้วแน่น แล้วจับมือจี้หลิงชวนไว้แล้วรีบถาม "หลิงชวน! ซีซีล่ะ! ตอนนี้ซีซีอยู่ที่ไหน?"

ตอนนี้นายหญิงเอาความรักกับความคิดถึงที่มีต่อลูกสาวที่เสียไปแล้วไปที่มู่ซีซี ตอนนี้หาตัวเจอแล้ว กลัวว่าจะทำมู่ซีซีหายไปอีก

จี้หลิงชวนเห็นท่าทางคุณย่าตัวเอง จึงรีบพูดปลอบใจว่า "คุณย่าครับ มู่ซีซีอยู่ครับ เฝ้าคุณย่าอยู่ที่นอกประตูครับ"

จากนั้นจี้หลิงชวนจึงตะโกนออกไปนอกห้องว่า "มู่ซีซี เข้ามา"

ประตูห้องจึงเปิดออก มู่ซีซีที่ทำตัวไม่ถูกเปิดประตูเข้าไปแล้วเดินไปหานายหญิงจี้

มู่ซีซีเพิ่งเดินมาถึงตรงหน้านายหญิงจี้ ท่านจึงรีบจับมือมู่ซีซีไว้ มองมู่ซีซีด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความเอ็นดู "ซีซีอยู่ก็ดีแล้ว ซีซี ย่าขอโทษหนูนะ ผ่านไปนานขนาดนี้ค่อยหาหนูเจอ ทั้งหมดเป็นความผิดของย่าเอง ย่าทำให้หนูต้องลำบากขนาดนี้"

ขณะพูดน้ำตานายหญิงก็ไหลออกมาเต็มหน้า มองเห็นนายหญิงน้ำตาไหลแล้วรู้สึกผิด ในใจมู่ซีซีก็เริ่มเป็นห่วง จึงเป็นฝ่ายจับมือนายหญิงไว้แทน พร้อมพูดว่า "นายหญิงจี้คะ นี่ไม่ใช่ความผิดของนายหญิง……จะโทษนายหญิงไม่ได้นะคะ……"

นายหญิงจี้ได้ยินมู่ซีซีเรียกตัวเองว่านายหญิง จึงรู้สึกปวดใจ พร้อมมองมู่ซีซีด้วยน้ำตา "ซีซี หนูเรียกย่าว่าคุณย่าหน่อยได้ไหม?"

มู่ซีซีเห็นน้ำตาขอบตาตัวเองจึงเริ่มเปียกไปด้วย ได้ยินนายหญิงจี้พูดแบบนี้ มู่ซีซีจึงลังเล พอสบตากับสายตาที่คาดหวังของนายหญิง เธอทำใจปฏิเสธไม่ได้จริงๆ จึงเรียกเสียงเบาว่า "คุณย่า"

พอได้ยินมู่ซีซีเรียกว่าคุณย่า นายหญิงจี้จึงดีใจแล้วดึงมู่ซีซีเข้ามากอด แล้วพึมพำว่า "กลับมาก็ดีแล้ว หลานย่ากลับมาก็ดีแล้ว ซีซี ย่าหาหนูเจอสักที แบบนี้อีกหน่อยถ้าวันไหนย่าจากไปแล้วก็กล้าไปเจอหน้าแม่หนูแล้ว"

ได้ยินนายหญิงจี้พูดแบบนี้ มู่ซีซีจึงทนไม่ได้แล้วเริ่มสะอึกสะอื้น

มู่ซีซีเป็นแค่เด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ถึงจะเข้มแข็ง แต่ยังไงก็มีหัวใจ เรื่องนี้กะทันหันเกินไปสำหรับเธอ

อยู่ๆมู่อวี๋เฟยก็มาที่งานแต่งแล้วบอกเธอว่า เธอไม่ใช่ลูกสาวตระกูลมู่ แต่กลับเกี่ยวข้องทางสายเลือดเป็นน้องสาวของผู้ชายที่เธอจะแต่งงานด้วย!

จากนั้นก็บอกความจริงกับเธอ พ่อแม่ที่เธอเรียกมาสิบเก้าปีไม่ใช่พ่อแม่แท้ๆของเธอ กลับเป็นฆาตกรที่ฆ่าแม่ของเธอ!

ตอนนี้มู่ซีซีเหนื่อยมาก จึงต้องการระบาย

แล้วจิตใจทั้งสองสามีภรรยาอำมหิตขนาดนั้น ตายสักสองรอบก็ชดใช้กรรมไม่หมด!

ใบหน้านายหญิงจี้ค่อยมีรอยยิ้มอ่อนๆ แล้วหันไปเอ่ยกับจี้หลิงชวน "ก่อนหน้านั้นไม่รู้ว่ามู่ซีซีเป็นน้องสาวหลาน ตอนนี้รู้แล้ว งานแต่งงานของหลานกับซีซีก็ล้มเลิกไปเถอะ ต่อไปห้ามพูดถึงเรื่องนี้อีก"

นายหญิงเกิดมาในตระกูลผู้ดี เป็นคุณหนูตระกูลผู้ดี ความคิดจึงโบราณ รับไม่ได้ที่ญาติสายเลือดเดียวกันแต่งงานกัน

พอจี้หลิงชวนได้ยินที่นายหญิงพูด คิ้วจึงขมวดแน่นอย่างไม่รู้ตัว สายตามองไปที่คุณย่าตัวเองแล้วอยากอธิบาย "ย่าครับ เรื่องที่มู่ซีซีเป็นน้องสาวผมจริงหรือเปล่ายังมีหลายๆจุดที่ยังน่าสงสัย เราจะคิดว่าเขาเป็นลูกสาวคุณป้าเพราะแค่สร้อยเส้นเดียวไม่ได้นะครับ ย่าครับ ผมคิดว่าเรื่องนี้ยังต้องเช็กให้แน่ใจกว่านี้……"

จี้หลิงชวนยังพูดไม่จบ ก็โดนเสียงนายหญิงจี้พูดแทรกก่อน "พอแล้วหลิงชวน! ตอนนี้ความจริงชัดเจนแล้ว ซีซีเป็นลูกสาวคุณป้าหลานที่หายตัวไป ถึงจะมีจุดที่น่าสงสัยแต่ก็ไม่สำคัญแล้ว! ซีซีใส่สร้อยคอของคุณป้าหลาน แล้วสองสามีภรรยาตระกูลมู่ก็ยอมรับแล้วว่าซีซีไม่ใช่ลูกของพวกเขา พวกเขาเป็นคนที่ขโมยลูกของคุณป้าหลาน!"

จี้หลิงชวนได้ยินนายหญิงจี้พูดแบบนี้ จึงยกมือขึ้นมานวดขมับ กำลังจะเอ่ยพูด แต่นายหญิงกลับพูดเสียงเข้มขึ้นมาก่อน "หลิงชวน ตั้งแต่ตอนนี้เป็นต้นไปหลานห้ามพูดถึงเรื่องซีซีอีก! เรื่องที่ซีซีเป็นลูกสาวคุณป้าของหลานไม่มีอะไรน่าสงสัยแล้ว ถ้าหลานยังพูดอีก ถ้าซีซีได้ยิน ซีซีเสียใจจะทำยังไง?"

สายตานายหญิงจี้จ้องจี้หลิงชวนไว้ เหมือนอยากได้ยินจี้หลิงชวนตอบตกลง

จี้หลิงชวนขมวดคิ้วแน่น พอสบตากับสายตาคุณย่าตัวเอง กลัวว่าเดี๋ยวจะทำให้ท่านอารมณ์ขึ้นอีก จึงหักห้ามความสงสัยไว้แล้วพยักหน้าให้ท่าน "คุณย่า ผมรู้แล้วครับ ต่อไปผมจะไม่พูดถึงเรื่องนี้อีกครับ"