รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 315

บทที่ 315 เธอวางแผนก่อการด้วยตนเอง

มู่เฉินหย่วนสีหน้าท่าทางไม่เปลี่ยนไป พูดเพียงแค่ อืม และเอ่ยถามขึ้นว่า “ไอ้สี่หล่ะ?”

“ก่อนหน้านี้คุณป้าโทรหาเขา” วี่เหวินถิงพูดด้วยน้ำเสียงเคร่งขรึม “ฉันกำลังติดต่อคนให้ขับเครื่องบินส่วนตัวมารับไอ้สี่กลับไปก่อน พรุ่งนี้เช้าพวกเราค่อยกลับไป เขาอยากจะเอาตัวหลี่ซูเจ๋ไปด้วย”

“ไปก็ไปเถอะ” มู่เฉินหย่วนไม่ได้พูดอะไร พรุ่งนี้ฉันกับถังซินจะไปเจอกับพวกนาย

“อืม”

หลังจากที่มู่เฉินหย่วนวางสายโทรศัพท์ ถังซินจึงรีบถามขึ้น “พ่อของเหวินซูเกิดอุบัติเหตุหรอ?”

มู่เฉินหย่วนพยักหน้า

“ข้างนอกมีรถ ถ้าอย่างนั้นพวกเรากลับโรงแรมไปหาพวกพี่ใหญ่” ถังซินเอ่ยขึ้นและอยากที่จะลุกขึ้นสวมเสื้อผ้า

แต่มู่เฉินหย่วนกลับยัดเธอเข้าไปในผ้านวม “ถนนในเวลากลางคืนไปลำบาก พรุ่งนี้เช้าค่อยกลับไป”

ถังซินขมวดคิ้ว ยังคงรู้สึกไม่วางใจ

ถึงอย่างไรก็เป็นพ่อของลู่เหวินซูที่เกิดอุบัติเหตุ ลู่เหวินซูกับพวกมู่เฉินหย่วนเป็นเหมือนพี่น้องในสายเลือด ไม่ไปก็กลัวคนอื่นจะว่าเอา

มู่เฉินหย่วนดูออกว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ จึงเอ่ยขึ้นว่า “พี่ใหญ่จะจัดการหาเครื่องบินส่วนตัวส่งไอ้สี่กลับไปก่อนไม่ต้องรีบร้อน หิมะตกหนัก ฉันไม่สามารถเอาชีวิตของเธอไปเสี่ยงอันตรายได้”

ถังซินพยักหน้า หลังจากที่คิดดีแล้วจึงเอ่ยถามเขาขึ้นว่า “คุณกับพี่ใหญ่ ไม่พอใจอะไรนางฟ้าน้อยใช่มั้ย? ก่อนหน้านี้ฉันสังเกตเห็น ทุกครั้งที่เหวินซูและหลี่ซูเจ๋ค่อนข้างที่จะใกล้ชิดสนิทสนมกัน สีหน้าของพี่ใหญ่ก็จะดูเคร่งขรึม”

มู่เฉินหย่วนขานรับ และไม่ได้ปิดบังเธอแล้ว “หลี่ซูเจ๋มีเป้าหมายในการเข้าหาไอ้สี่ อุบัติเหตุทางรถยนต์ของพ่อไอ้สี่ ก็อาจจะเป็นเธอที่วางแผนก่อการด้วยตนเอง”

“อะไรนะ?” สีหน้าของถังซินเต็มไปด้วยความแปลกประหลาดใจ และพูดขึ้นโดยไม่อยากที่จะเชื่อว่า “เป็นไปไม่ได้มั้ง…”

“เธอไม่สงสัยเลยหรอว่าเธอเจอกับหลี่ซูเจ๋เจอกันได้ยังไง?”

“ไม่เลย” ถังซินอยู่ด้วยกันกับหลี่ซูเจ๋มานาน ไม่คิดว่าเธอจะเป็นคนที่มีแผนการอะไรที่ไม่อาจคาดคะเนได้ “ในตอนแรกเธอไปหาลุงเธอ แต่ลุงเธอกลับย้ายบ้านโดยที่ไม่บอกเธอ”

เมื่อคิดๆดู ถังซินจึงพูดขึ้นต่อว่า “ฉันเป็นคนชวนเค้ามาเช่าอยู่ด้วยกัน และอีกอย่าง ในตอนนั้นฉันไม่ได้สนิทกับคุณ และไม่รู้จักกับเหวินซู เป็นไปไม่ได้ที่เธอจะรู้ล่วงหน้า”

“บางทีเธออาจจะอยากรู้จักคนที่ทำงานบริษัทมู่ซื่อ สามารถสอดแทรกเข้ามาบริษัทมู่ซื่อได้ดีกว่า” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “คุณไม่คิดว่า บางครั้งเธอทำกับคุณเกินไปหรอ?”

แน่นอนว่ามี

ไม่ว่าจะเป็นตอนแรกที่เฉียวมั่นหลัวเอาเรื่องรูปภาพมาซ้ำเติม อยากที่จะบังคับให้เธอออกจากบริษัทมู่ซื่อ และยังมีตอนหลังที่ไปประเทศตุรกีและต้องการแผนที่ หลี่ซูเจ๋กระตือรือร้นเป็นอย่างมาก ช่วยเหลือเธอไว้เยอะมาก

เรื่องพวกนี้ถังซินไม่ได้พูดออกไป เธอเพียงแค่เม้มปากอันแดงก่ำ “ก็ถือว่าฉันกับเธอเจอกันไม่ได้ง่ายๆ อยู่ด้วยกันมานานขนาดนี้ เธอไม่เคยที่จะทำร้ายฉันมาก่อน เห็นฉันเป็นเพื่อนจริงๆ ฉันรู้สึกได้”

“ อืม ฉันรู้” มู่เฉินหย่วนลูบคลำที่แก้มของเธอ

ก็เพราะว่าหลี่ซูเจ๋ไม่เคยทำร้ายถังซิน มู่เฉินหย่วนถึงได้ทำปิดตาข้างเดียว

“ถังซินเงยหน้าขึ้นถามเขา ทำไมคุณถึงบอกว่าเธอมีเป้าหมายในการเข้าหาเหวินซูหล่ะ และก็อุบัติเหตุทางรถยนต์ของพ่อเหวินซู ทำไมถึงบอกว่าเธอเป็นคนวางแผน?”

“เธออยากจะแก้แค้นแทนพี่สาวของเธอ”

ถังซินมึนงงอึดอัดใจเพราะเกิดความสงสัย “เจ้าหญิงน้อยไม่ใช่บอกว่าเธอเป็นลูกคนเดียวหรอ?”

“เพราะว่ามีคนอยากที่จะปิดช่องโหว่ เพื่อการแก้แค้น เธอจึงจำเป็นที่จะต้องพูดกับคนนอกแบบนี้” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “เธอยังมีพี่สาวที่แก่กว่าเธอสองปี ชื่อว่า หลี่หวินรุ่ย”

ถังซินเดาเรื่องบางอย่างออกมาได้ เธอลังเลอยู่สักครู่และเอ่ยขึ้นมาว่า “หรือว่าลู่เหวินซูกับพี่สาวเธอ…”

ตอนนี้เธอเข้าใจแล้วทำไมวันนั้นหลี่ซูเจ๋กลับมาจากโรงพยาบาลแล้วอารมณ์ไม่ดี และยังมีคำพูดสับสนพวกนั้น

ที่หลี่ซูเจ๋คบกับลู่เหวินซูอาจจะเป็นเพราะว่าเพื่อสะดวกต่อการแก้แค้น หรือจะเป็นเพราะว่าลู่เหวินซูได้เข้ามากันกระสุนแทนเธอที่ศูนย์การค้าวันนั้น เธอจึงมีจิตใจที่เกิดความสงสาร

ตอนนั้นเธอคงจะเกลียดตัวเอง

คนที่เธออยากแก้แค้นคือพ่อของลู่เหวินซู แต่เธอก็หลงรักลู่เหวินซูเข้าแล้ว

เรื่องนี้เป็นความผิดของพ่อเหวินซู ไม่ใช่ความผิดเขา ถังซินเอ่ยขึ้น “ถ้าฉันเป็นหลี่ซูเจ๋ ฉันก็จะแก้แค้นแบบนี้”

มู่เฉินหย่วนกอดเธอไว้ในอ้อมอก “ฉันเข้าใจความหมายที่เธอพูด ฉันเป็นแค่เพื่อนพี่น้องกับเหวินซู พ่อของเขาจะเป็นอย่างไร ฉันก็เข้าไปยุ่งอะไรไม่ได้ หลี่ซูเจ๋รู้กาลเทศะ ฉันจึงไม่จำเป็นที่จะต้องฆ่าเธอ”

“พวกเราต่างก็ดูออกว่าเหวินซูชอบเจ้าหญิงน้อยมาก ไม่ได้เสแสร้งทำ”

“ดังนั้นฉันกับพี่ใหญ่ถึงได้กังวล” มู่เฉินหย่วนเอ่ยขึ้น “เหวินซูไม่ชอบพ่อของเขาเอง แต่ยังไงสุดท้ายเขาก็คือพ่อแท้ๆของตัวเอง ถ้าหากเขารู้ความจริง ในใจคงจะเป็นทุกข์”

“หลี่ซูเจ๋อยากที่จะแก้แค้นอย่างไรก็เป็นเรื่องของเธอ ฉันไม่เข้าไปยุ่งด้วย แต่ถ้าเธอกล้าแตะต้องไอ้สี่ ฉันไม่เข้าไปยุ่งก็ไม่ได้ รอให้เธอทำธุระของเธอเสร็จผู้ช่วยจางจะส่งเธอไปเรียนปริญญาเอกที่ต่างประเทศ ให้เงินค่าใช้จ่ายเธอในจำนวนหนึ่ง”

ถังซินเม้มปาก “ต้องโหดร้ายขนาดนี้เลยหรอ? ไม่แน่นางฟ้าน้อยอาจจะ…”

“เธอเกลียดตระกูลลู่ ยากที่จะหลีกเลี่ยงไม่ให้เข้าไปพัวพันกลับเรื่องลู่เหวินซู” มู่เฉินหย่วนขัดคำพูดเธอ “ฉันสืบหาเรื่องนี้มาได้ และถ้ายังสามารถปล่อยให้หลี่ซูเจ๋อยู่กับเหวินซู ก็ใจกว้างไปแล้ว”

ถังซินซุกเข้าไปในอ้อมอกเขา และไม่ได้พูดอะไรอีก

หลี่ซูเจ๋ถูกคุณพ่อลู่ทำให้บ้านแตกสาแหรกขาด ไม่มีอะไรเหลือเลย

ถ้าอยู่กับเหวินซูมานานแล้ว ก็หลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะคิดถึงเรื่องราวพวกนั้น และเธอก็ไม่สบายใจ แต่ถ้าลู่เหวินซูรู้ความจริงก็จะไม่สบายใจเช่นกัน