รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 430
#บทที่430 เจ้าแม่กวนอิม
พูดจบเขาก็รู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติจึงไปดูถังซินด้วยสายตาอยากรู้อยากเห็น“คุณถัง เมื่อคืนนอนที่นี่เหรอครับ？”
“อือ”
“ว้าว……”ผู้ช่วยจางพูดอย่างราบเรียบ ในที่สุดก็เข้าใจว่าทำไมเมื่อคืนประธานมู่มองเขาด้วยท่าทางไม่พอใจตลอด ที่แท้เป็นเพราะเขาเกือบจะทำลายเรื่องดีๆของประธานมู่！
ผู้ช่วยจางโน้มเข้าไปหาแล้วถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า“งั้นคุณกับประธานมู่คืนดีกันแล้ว？”
เขาอยู่กับมู่เฉินหย่วนมาหลายปีก็เข้าใจมู่เฉินหย่วนพอประมาณ ถ้าไม่ใช่เพราะว่ายังมีถังซินอยู่ในใจ ครั้งที่แล้วก็คงไม่ไปช่วยหล่อนที่ประเทศY และเมื่อคืนยังให้หล่อนนอนที่นี่อีก
นอกจากถังซิน แมวกับหมาแล้ว เขาที่เป็นผู้ช่วยยังไม่เคยได้นอนที่นี่มาก่อน
นึกถึงเมื่อปีก่อนที่เขาทำงานยันเที่ยงคืนแล้วอยากนอนที่โซฟายังถูกเขาไล่เลย
อั่ย ชีวิตเขายังสู้สัตว์เลี้ยงสองตัวนั่นไม่ได้！
“พวกเราเลิกกันแล้ว ไม่มีทางคืนดีกันอีก”ถังซินพูดเบาๆ
คำพูดของเขาเมื่อคืน หล่อนยังจำได้ จะตัดความสัมพันธ์กับเขา แล้วก็ไม่หวังอะไรอีกแล้ว
ผู้ช่วยจางงุนงง“งั้น งั้นเมื่อคืนคุณถังนอนที่นี่……”
“ประธานมู่ใจดีกลัวว่าฝนตกหนักจะเดินทางลำบากก็เลยให้ฉันอยู่นี่”
ผู้ช่วยจางยิ่งงงเข้าไปอีก
เมื่อคืนที่ถูกประธานมู่ไล่กลับไป เขาคิดว่าถังซินพูดแบบนี้ไม่สามารถโน้มน้าวเขาได้！
ถังซินไม่สนใจผู้ช่วยจางที่นิ่งงงไป หล่อนเอาชามกับตะเกียบเข้าไปที่ครัว หล่อนรู้ว่าเดี๋ยวแม่บ้านทำความสะอาดจะมา ก็ไม่ทำอะไรจึงได้แค่เอาชามแช่ในน้ำในอ่าง
ตอนที่หล่อนออกมาก็หันไปเห็นส้มสองตะกร้าที่วางไว้อยู่สายตาก็หม่นลงหน่อยๆ
จากนั้นถังซินก็พูดกับผู้ช่วยจางว่า“คุณเอาส้มสองตะกร้านี้ไปที่รถ เดี๋ยวฉันเก็บของเสร็จก็จะไป”
เห็นผู้ช่วยจางยังไม่ขยับถังซินจึงพูดว่า“ผู้ช่วยจาง？”
“อ๋า？”ผู้ช่วยจางกลับมามีสติ“ยกอะไรครับ？”
ถังซินชี้ไปที่มุม เขามองตามไปก็เห็นส้มสองตะกร้านั่นก็นึกในใจ‘บ้าเอ้ย’จนเกือบจะพูดออกมา
นี่ไม่ใช่ที่ประธานมู่เรียกให้คนเอามาส่งให้เมื่อคืนหรอกเหรอ？
เห็นประธานมู่ดีต่อหล่อนขนาดนี้และยังให้นอนที่บ้าน ทำอาหารเช้าให้กินเองอีกแล้วทำไมสีหน้าของคุณถังถึงเย็นชาขนาดนี้？
ในใจผู้ช่วยจางมีความอยากรู้อยากเห็น แต่ว่าเขารู้ว่าถามอะไรถังซินไปก็เท่านั้น เลยพับแขนเสื้อขึ้นแล้วยกสองตะกร้านั่นขึ้นรถไป
ถังซินไปที่รังแมวแล้วก็เจอกล่องแมว
ตอนที่หล่อนอยากจับอุ้งเท้าของแมวแต่ก็พบว่ามันหายไปตั้งนานแล้ว หมาก็ไม่รู้ไปไหน
“จาวฉัย？”ถังซินเรียกไปสองคำ
“เมี๊ยว……”
ถังซินได้ยินเสียงแมวร้อง ก็เห็นว่าเสียงออกมาจากด้านหลังตู้
เลยไปดูที่ตู้ก็เห็นแมวอ้วนๆนั่นอยู่ข้างในขยับตัวไม่ได้
“วิ่งมาที่นี่ทำไมเนี่ย？”ถังซินจนปัญญา
ยังดีที่เป็นตู้ไม้สั่งทำ ใส่ของจิปาถะ หล่อนจึงย้ายออกมาได้
แมวรีบวิ่งออกมาจากข้างในและสะบัดหาง
ถังซินจะเอาตู้นั่นย้ายกลับไปที่เดิมก็เห็นในช่องมีกระเป๋าสีแดงวางไว้
ถังซินยื่นมือไปหยิบ คลำดูพบว่าเป็นของแข็งๆ ถูกห่อด้วยผ้าแดง พอเปิดดูหล่อนก็เห็นหยกกวนอิมสีขาว หน้าตาใจดีถูกเด็กๆล้อมรอบจำนวนมาก
นี่……
เจ้าแม่กวนอิม？
ถังซินงงว่าของแบบนี้ทำไมอยู่มุมตู้ แล้วก็นึกขึ้นได้วันนั้นที่กลับมากับมู่เฉินหย่วนได้ยินเขาถามท่านมู่ว่าของที่แอบอยู่หลังตู้คืออะไร พอท่านมู่ไป หล่อนก็อยากเห็นแต่ถูกมู่เฉินหย่วนห้าม
ถังซินรับมาก็เห็นเป็นเกี่ยวกับสัญญาโครงการของบริษัทมู่ซื่อกับบริษัทเหอซ่ง ราคาที่บริษัทมู่ซื่อต้องการต่ำกว่าอุตสาหกรรมสองเท่าและก็ไม่ต้องการเงินปันผล
หล่อนเม้มปากแน่นๆ ไม่รู้ว่าพูดอะไรถึงจะดี
ผู้ชายคนนี้อยากจบความสัมพันธ์กับหล่อนแต่ยังดูแลใส่ใจหล่อนอีก กลัวว่าหล่อนจะถูกรังแก
“ฝากขอบคุณประธานมู่แทนฉันด้วย”คนของบริษัทมู่ซื่ออุตสาหกรรมดีที่สุดจริงๆ ถังซินยอมรับ“คุณรู้ไหมว่าลู่เหวินซูอยู่ไหน ช่วยฉันหาหน่อยสิ”
เมื่อคืนอยากถามเขาแต่ว่าเขาสองคนทะเลาะกัน หล่อนก็เลยไม่ถาม
ผู้ช่วยจางพูด“ประธานลู่อยู่บริษัทครับ ช่วงนี้บริษัทเขายุ่งมาก เดี๋ยวผมต้องไปบริษัทลู่ซื่อ ถ้าคุณถังรีบไปหาประธานลู่ก็ไปกับผมได้！”
ถังซินพูดไม่ออก“ถ้ารู้แบบนี้ ฉันส่งวีแชทหาคุณก็ไม่วุ่นวายขนาดนั้น ตอนที่คุณไปแล้วพาฉันไปด้วยก็พอแล้ว”
“อ่า คุณถังส่งวีแชทหาผมตอนไหนครับ？”
“เมื่อวานไง”ถังซินพูดแล้วก็ยื่นให้เขาดู“คุณยุ่งใช่ไหม”
ผู้ช่วยจางดูรูปโปร์ไฟล์วีแชทนั่นก็พูดในใจ：วีแชทนี้ถูกประธานมู่เอาไปตั้งนานแล้ว！
แต่ก็ยังแกล้งพูดไปว่า“อ้ออ้อใช่ เมื่อวานผมยุ่งมาก ไม่ทันคิด คุณถังพวกเรารีบไปกันเถอะ ถ้าคุณลู่ไปคุยธุระจะตามตัวยากนะครับ”
“……”
มีผู้ช่วยจางอยู่ พอถึงบริษัทลู่ซื่อ ถังซินก็เข้าไปที่ห้องประธานกับเขาได้
“ประธานลู่ นี่เป็นของที่ประธานมู่ให้ผมเอามาให้คุณครับ”พอเข้าไปห้องประธาน ผู้ช่วยจางก็เอาเอกสารสองสามฉบับวางที่โต๊ะ“คุณถังก็มา มีธุระจะมาหาคุณ”
ถังซินเห็นลู่เหวินซูที่อยู่โต๊ะด้านหลังเงยหน้ามา สายตามองมาที่หล่อนไม่เหมือนเมื่อก่อนที่สง่างาม ตอนนี้เต็มไปด้วยความอึมครึม
หล่อนใจเต้นแรง
นี่ใช่ลู่เหวินซูที่หล่อนเคยรู้จักหรือเปล่าเนี่ย？
เหมือนว่าลู่เหวินซูจะไม่เต็มใจที่จะเจอถังซินก็ถามอย่างหงุดหงิดว่า“คุณมีเรื่องอะไร？”
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...