รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 479

บทที่ 479 เรื่องดีเอาใส่ตัว เรื่องหนักหนาก็ยกมาให้ฉัน

ถังซินไม่มีเวลาไปนั่งดูข่าวประเด็นร้อนในโลกโซเชียล

เพราะผู้กำกับเหวินตัดต่อภาพเสร็จแล้ว จึงส่งให้เธอดู

ซึ่งหมายความว่าผลิตภัณฑ์ใหม่ของบริษัทเหอซ่งจะเข้าสู่ช่วงเวลาประกาศ

ยอดขายของผลิตภัณฑ์ใหม่ไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับชัยชนะระหว่างเหอซ่งกับบริษัทอื่นเท่านั้น แต่ยังเกี่ยวข้องกับหลินเฉิงจี๋ด้วย

ดังนั้นเธอต้องพิจารณาผลิตภัณฑ์ใหม่ด้วยตาตัวเอง

หลินเฉิงจี๋ต้องการดูแลบริษัทในประเทศอาร์ เพราะเรื่องน้องชายเธอกับจี้เจียจื้อยังคงวนเวียนอยู่ เธอจึงช่วยอะไรไม่ได้มาก หวังแต่เพียงบริษัทนี้ไม่ทำให้เขากังวลใจก็พอ

วิดีโอที่ผู้กำกับเหวินส่งมา ถังซินยังไม่ได้เปิดดู เธอไม่กล้าเปิดดู

เธอกลัวจะเห็นคนในวิดีโอ

อีกอย่างเธอรู้ความสามารถของผู้กำกับเหวินดี จึงนำวิดีโอนี้ส่งให้กับแผนกโฆษณาให้พวกเขาจัดการต่อ

สองวันต่อมา ถังซินได้รับผลิตภัณฑ์ใหม่

ไม่ว่าจะเป็นขวดน้ำหอม สี แม้กระทั่งกล่องบรรจุภัณฑ์ ล้วนเป็นสิ่งที่ถังซินพิจารณาด้วยตาของตนเองและพอใจมาก

ผลิตภัณฑ์ใหม่ที่ได้รับ เธอกลับเห็นตัวอักษรผิดปรากฏอยู่บนสโลแกนของกล่องด้านนอกจึงขมวดคิ้ว “แผนกวางแผนทำยังไง ถึงมีตัวอักษรผิดได้?”

ผู้ช่วยยังไม่ได้เดินไปไหนเมื่อได้ยินคำพูดของถังซิน จึงเดินเข้ามาดู

เมื่อได้เห็นตัวอักษรที่ผิดอย่างชัดเจน ผู้ช่วยสูดลมหายใจเข้าลึก : “เฮ้อ มันควรพิมพ์ว่า “ทำ” แต่พิมพ์เป็น “ทัม”

“แต่กล่องบรรจุภัณฑ์พิมพ์ออกไปแล้วเป็นหมื่นใบ คนงานก็ทำงาน....” ผู้ช่วยหยุดคำพูดไว้ แล้วมองไปที่ถังซิน “ประธานถัง ทำยังไงดี?”

“ทำไมความผิดพลาดเล็กน้อยแค่นี้ถึงเกิดขึ้นได้!” ถังซินใช้มือลูบที่บริเวณคิ้ว “โชคดีที่เจอก่อน ถ้ารอให้สินค้าออกสู่ตลาด จนพวกสื่อพบเข้าไม่แน่ว่าคงหัวเราะเยาะบริษัทเหอซ่งของพวกเราแย่”

ผู้ช่วยดึงโทรศัพท์ออกมา “เดี๋ยวฉันจะไปติดต่อกับทางโรงงาน”

“ไม่มีประโยชน์ กล่องบรรจุภัณฑ์ชุดนี้ใช้ไม่ได้ทั้งหมด” ถังซินมองกล่องบรรจุภัณฑ์ที่อยู่ในมือ คิดพิจารณาสักครู่ กำชับผู้ช่วยอย่างใจเย็น “ไปหาแผนกวางแผน ให้พวกเขาใช้แม่พิมพ์B ต้องตรวจสอบอักษรให้ได้”

“หลังจากพิสูจน์อักษรแล้วส่งให้โรงงาน ให้ทางโรงงานทำงานล่วงเวลา ทำให้เสร็จก่อนล็อตหนึ่ง ถ้าทางโรงงานรู้สึกว่าเวลาเร่งรัดเกินไป ให้เจรจากับเขาเพิ่มเงินให้ตามสมควร”

“ได้” ผู้ช่วยบันทึกคำพูดของเธอไว้ “ประธานถัง ยังมีอย่างอีกไหม?”

ถังซินกล่าวเพิ่มเติม “งานอื่นๆ คุณพักไว้ก่อน คอยดูโรงงานให้ดี หลังจากที่กล่องบรรจุภัณฑ์ชุดแรกออกมาแล้ว รับให้คนงานบรรจุสินค้า แล้วส่งไปยังเคาน์เตอร์แต่ละที่”

ผู้ช่วยพยักหน้ารับทราบ “ได้ ฉันเข้าใจแล้ว”

ขณะที่ทั้งสองกำลังพูดคุยกัน เสียงเคาะประตูออฟฟิศดังขึ้นอย่างรีบร้อน

“ประธานถังอยู่ไหม?”

ถังซินได้ยินเหมือนเสียงของรองผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ จึงตอบรับกลับไป “อยู่ เข้ามาได้”

จากนั้นประตูก็ถูกเปิดออก

คนที่เข้ามาคือเหยาซูรองผู้จัดการฝ่ายประชาสัมพันธ์ ซึ่งในมือถือเอกสารด้วยสีหน้าเศร้าหมอง

“ประธานถัง งั้นฉันไปก่อน” ผู้ช่วยหันหลังกลับเดินจากไป

หลังจากรอจนผู้ช่วยไปแล้ว ถังซินมองหน้าเหยาซู “เกิดเรื่องอะไรขึ้น ทำไมสีหน้าดูไม่ดี?”

กลิ่นน้ำหอมของไป๋ลู่เหมือนกับกลิ่นน้ำหอมที่พวกเขากำลังจะปล่อยสู่ตลาดจริงๆ!

เธอหายใจลึกๆ ถามเหยาซู “โทรศัพท์ไปที่สำนักงานใหญ่หรือยัง?”

“ก่อนจะมาหาคุณ ฉันโทรศัพท์ไปแล้ว” เหยาซูตอบ “ทางสำนักงานใหญ่ติดต่อกับผู้เชี่ยวชาญแล้ว ทางผู้เชี่ยวชาญแจ้งว่าเขาไม่ได้ให้สูตรน้ำหอมแก่บริษัทอื่นอีก อีกทั้งหลังจากขายสูตรน้ำหอมไปแล้ว ถึงได้เกิดเรื่อง เป็นปัญหาของพวกเราแล้ว เขาได้ทำการตรวจสอบแล้ว และยังส่งหลักฐานต่างๆ มาให้”

“สินค้าที่บริษัทไป๋ลู่ออกจำหน่ายเมื่อเดือนที่แล้ว ถ้าไม่ใช่เป็นเพราะผู้เชี่ยวชาญ แล้วสูตรน้ำหอมจะรั่วไหลออกมาได้อย่างไรกัน?” ถังซินขมวดคิ้ว “หรือว่าจะมีหนอนบ่อนไส้ในระดับผู้บริหาร?”

“ดูเหมือนประธานถังอยากให้สืบหาข้อมูล” เหยาซูพูดเสียงเบาๆ “ทางสำนักงานใหญ่แจ้งว่า สูตรน้ำหอมผู้ระดับสูงระดับสามถึงสามารถดูได้ พวกเขามีความสัมพันธ์แนบแน่นกับบริษัท เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้รั่วไหลออกมา”

“ยังแจ้งอีกว่าเรื่องของบริษัทสาขา ให้คุณจัดการ พวกเขาไม่อยากยุ่ง ถ้าเกิดเรื่องขึ้น บริษัทสาขาและคุณต้องรับผิดชอบ”

เมื่อได้ยินถังซินถึงกับหัวเราะเยาะ “เรื่องดีเอาใส่ตัว เรื่องหนักหนาก็ยกมาให้ฉัน?”

“พวกเขากับบริษัทมีความสัมพันธ์แนบแน่นหมายความว่าอย่างไร เป็นไปไม่ได้ที่จะทำให้สูตรน้ำหอมรั่วไหล? ไร้สาระ!”

เหยาซูพูดอย่างไม่เต็มใจ “สินค้าของไป๋ลู่วางขายเมื่อเดือนที่แล้ว สินค้าของพวกเรากำลังจะออกสู่ตลาด ไม่ว่าจะมองอย่างไร มันก็เป็นสินค้าที่พวกเรายักยอกขโมยจากไป๋ลู่ ไม่มีทางหักล้างได้”

“ติดต่อหนังสือพิมพ์ เว็บไซต์ ให้พวกเขาใช้ข่าวอื่นเพื่อปิดข่าวก่อน” ถังซินพูดอย่างเย็นชา “ต้องตรวจสอบตั้งแต่ล่างถึงระดับสูง แม้แต่ผู้บริหารระดับสามของสำนักงานใหญ่ก็ต้องตรวจสอบ!”

“นี่.....” สีหน้าเหยาซูรู้สึกลำบากใจ “ประธานถัง ฉันไม่มีอำนาจตรวจสอบพวกเขา”

ถังซินปิดเอกสารส่งให้เขา สีหน้าเรียบๆ แต่มีแรงผลักดันที่แข็งแกร่ง : งั้นเธอแจ้งกับสำนักงานใหญ่ ถ้าสืบไม่รู้ว่าใครคือหนอนบ่อนไส้ นั่นแสดงว่าพวกเรายักยอกสินค้าของไป๋ลู่มา”

“สินค้าไม่ระงับไว้ยังไม่ต้องวางตลาด รอชดใช้ค่าเสียหายให้พวกเขา ยังไงซะข้อตกลงแพ้แล้ว คนที่เสียหายมากที่สุดคือสำนักงานใหญ่”

เหยาซูพยักหน้า ขณะเดียวกันในใจรู้สึกชื่นชมประธานถังอย่างเงียบๆ

เกิดเรื่องใหญ่ขนาดนี้ เธอยังบอกตัวเองอย่างใจเย็นจัดการเรื่องต่างๆ โดยไม่ตื่นตระหนกตกใจ