รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 5

ตอนที่ 5 เครื่องกำเนิดลูก

ออกมาจากห้องโถงของโรงแรม หัวใจของถังซินยังเต้น ตุบๆ ตุบๆ

พอเมื่อมีลมเย็นมากระทบใบหน้า สติของเธอก็เริ่มฟื้นขึ้นมา

เธอคิดไม่ถึงว่าจะได้นอนกลิ้งบนเตียงกับบุคคลสำคัญอย่างมู่เฉินหย่วน！ นี่ไม่ใช่ฝัน นี่คือความจริงใช่มั้ย！

เขาคือมู่เฉินหย่วนนะ！เธอไม่รักชีวิตตัวเองเหรอ？ความเจ็บปวดตรงจุดซ่อนเร้นที่หว่างขาทั้งสอง ยังเตือนสติเธอเรื่องทั้งหมดเมื่อคืน

ถังซินเอามือโขกกะโหลกตัวเองแรงๆ แล้วควานหาธนบัตรท่านปู่เหมาใบสุดท้ายในกระเป๋าออกมา แล้วโบกเรียกรถแท็กซี่ คันหนึ่ง

ไม่สนใจอะไรแล้ว กลับบ้านตระกูลมู่ก่อนค่อยว่ากัน

ก่อนจะเข้าประตูบ้าน ถังซินตรวจเช็คส่วนล่างของร่างกายอย่างละเอียดถี่ถ้วนว่าไม่มีร่องรอยอะไรที่น่าสงสัยแล้วจึงเดินก้าวเข้าบ้าน

พอเข้ามาในบ้าน ถังซินได้เจอกับแม่สามีกำลังรับประทานอาหารเช้าอยู่ตรงหน้าโต๊ะกินข้าว

“แม่คะ” เธอยังทักทายตามปกติ

“เธอยังกล้ากลับมาอีกเหรอ？！”

นึกถึงคำพูดถังซินในโทรศัพท์เมื่อคืนที่ได้เถียงกับตน พอเห็นหน้าของถังซินในตอนนี้ หลิวฟางก็เกิดบันดาลโทสะ “หย่า！รีบไปหย่ากับลูกของฉันเลย！！”

เมื่อได้เห็นแม่สามีไม่ชอบตนเอง เธอแทบอยากจะไสหัวออกจากบ้านตระกูลมู่ซะตอนนี้เลย

ถังซินกำมือแน่น ค่อยๆ ทำให้ใจสงบลง

เธอรู้ว่าภูมิหลังของเธอไม่ดี แต่งงานกับมู่หยางชิวก็คือสร้างฐานะเพื่อยกระดับตนเอง แต่ว่าเธอก็พยายามทำงานที่บริษัทมู่ซื่อในแผนกนักแปลภาษา เป็นนักแปลผู้ชำนาญการ ความสามารถของเธอก็ไม่ได้ด้อยอะไร

ในสายตามู่หยางชิวไม่มีเธอ แล้วในสายตาของแม่สามีเธอเป็นเพียงแค่เครื่องกำเนิดลูก

ถังซินก็ไม่ได้คุยกับแม่สามีต่อไป หลังจากขึ้นไปเปลี่ยนเสื้อผ้า แล้วจึงขับรถไปบริษัท

แม้ว่าเธอกับมู่หยางชิวจะทำงานในบริษัทมู่ซื่อ แต่อยู่คนละหน่วยงานกัน มู่หยางชิวอยู่แผนกวางแผน ส่วนเธออยู่แผนกนักแปล ตึกบริษัทตระกูลมู่ใหญ่โตมาก แผนกของเธอกับเขาห่างกันสามสิบกว่าชั้น

เมื่อแรกเข้ามาบริษัทตระกูลมู่เมื่อหลายปีก่อน มู่หยางชิวบอกกับถังซินว่าบริษัทไม่อนุญาตให้มีความสัมพันธ์หนุ่มสาว ไม่ให้ถังซินประกาศความสัมพันธ์ของทั้งสองคน. ดังนั้นทั้งบริษัทตระกูลมู่จึงไม่มีคนไหนรู้ว่าทั้งสองเป็นสามีภรรยากัน ถังซินกำลังคิดว่า ตัวเองนี่โง่จริง ๆ

บริษัทตระกูลมู่เป็นบริษัทใหญ่ที่ติดอันดับหนึ่งในร้อยของประเทศ ล้วนแต่มีผู้มากด้วยความสามารถ สาวสวยมากมาย มู่หยางชิวกลัวว่าการแต่งงานแล้วจะกลายเป็นข้อจำกัดขัดขวางการไปเกี้ยวพาราสีสาวสวย แม้แต่แหวนแต่งงานก็ไม่ยอมใส่มาทำงาน

ตอนกำลังเก็บกุญแจใส่กระเป๋า เธอได้เห็นในกระเป๋ามีกระดุมข้อมือรูปสี่เหลี่ยม เป็นแบรนด์ดังที่เธอรู้จัก เป็นสินค้าฟุ่มเฟือยอย่างหนึ่ง บ้านของพวกเขาขนาดกระดุมข้อมือยังต้องใช้เงินสองแสนกว่าหยวน

ถังซินใช้มือหยิบกระดุมข้อมือยกขึ้นมาดูอย่างละเอียด มู่หยางชิวไม่ใช้กระดุมข้อมือผลึกแก้วนี้อย่างแน่นอน ในสมองก็ผุดภาพใบหน้าอันเยือกเย็นขึ้นมา หัวใจของเธอก็เต้นดังตุบๆ ตุบ ๆ