รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน นิยาย บท 585
บทที่585 คุณรู้ว่าหล่อนอยู่ไหนไหมครับ
มู่เฉินหย่วนถาม“หาว่าเขาได้ติดต่อใครเป็นการส่วนตัวเจอไหม？”
ลู่เหวินซูส่ายหัว“เขาไหวพริบดีมาก เอาแต่หลบไปที่ที่ไม่มีกล้อง อะไรก็หาไม่เจอ จี้เจียจื้อก็โหดเหลือเกินพ่อตัวเองก็กล้าฆ่า”
“ฉันได้ยินว่าโบแนร์รักหลินเฉิงจี๋มากกว่า ไม่ค่อยสนใจจี้เจียจื้อ”เย่นจิ่งเหนียนพูด“โบแนร์ทำสัญญากับพวกเขาไว้ แต่แอบช่วยหลินเฉิงจี๋ จี้เจียจื้อน่าจะรู้ก็เลยฆ่า”
ลู่เหวินซูลูบคาง“ตระกูลแม่จี้เจียจื้อก็ไม่เบา ถึงโบแนร์จะทำพินัยกรรม แต่มีตระกูลของแม่ช่วยเหลือ อเล็กซ์เลียร์จะต้องเป็นของจี้เจียจื้อแน่นอน”
“คนของจี้เจียจื้อที่เป็นไส้ศึกในเมืองหนานเฉิงสุดยอดมาก ดูการเคลื่อนไหวของที่นี่ได้อย่างชัดเจน”นิ้วมือของมู่เฉินหย่วนขยับตรงกางเกง คิ้วหม่นลง“ฉันไม่ปล่อยให้เขาได้อเล็กซ์เลียร์ไปแน่นอน”
“พี่สองจะทำไง？”ลู่เหวินซูพิงกำแพงอย่างขี้เกียจ
มู่เฉินหย่วนก้มลงคิด พูดเสียงทุ้ม：“เรื่องนี้นายไม่ต้องยุ่ง ฉันจะให้คนหาทางเผยแพร่ข่าวการตายของโบแนร์ โบแนร์มีพินัยกรรม ถึงตอนนั้นจะต้องเผยแพร่ออกมา”
ลู่เหวินซูเอามือค้ำคางแล้วขำ“เผยแพร่ข่าวการตายของโบแนร์แล้วดูว่าหลินเฉิงจี๋จะมางานศพไหม นี่คือจุดประสงค์ของพี่สองสินะ？”
“ช่วงนี้นายนับวันๆยิ่งน่ารำคาญ”มู่เฉินหย่วนเหลือบมองเขาอย่างเย็นชา
เย่นจิ่งเหนียนที่หันไปรับโทรศัพท์พอคุยเสร็จเขาก็หมุนตัวมาพูดอย่างตื่นเต้น“พี่สอง คนที่นั่นบอกว่าพี่ใหญ่ฟื้นแล้ว！”
“ห่า จริงเหรอ？”ลู่เหวินซูยืนตัวตรง“จะไปไหม？ฉันจะได้ไปดูพี่ใหญ่ด้วย”
“อย่าเลย นายไปก็ช่วยไรไม่ได้”เย่นจิ่งเหนียนเข้ามาตบบ่าเขา“ดูบริษัทนายเถอะ”
มู่เฉินหย่วนพูด“ฉันให้ผู้ช่วยจางมารับ มีอะไรก็โทรมา”
“เค！”
เย่นจิ่งเหนียนยังมีเรื่องที่โรงพยาบาล แล้วผู้ช่วยจางจะมารับเขา ส่วนมู่เฉินหย่วนออกไปกับลู่เหวินซู
พอออกจากโรงพยาบาลมู่เฉินหย่วนก็ได้รับสายจากคุณนายวี่“เฉินหย่วน ตอนนี้ว่างไหม ฉันมีเรื่องต้องคุยด้วย”
“คุยทางนี้ไม่ได้เหรอครับ？”
“ทางโทรศัพท์ไม่ค่อยชัดเจน”คุณนายวี่พูด“แค่ขอเวลาไม่กี่นาทีเอง”
“ที่อยู่ครับ”
มู่เฉินหย่วนคุยกับลู่เหวินซู แปปนึงรถก็ออกไป
มองรถที่ออกไปลู่เหวินซูก็ถอนหายใจออกมา“รู้แบบนี้ก็บอกทางวีแชทละ มาโรงพยาบาลเสียเวลาชิบ”
มาไม่ถึงครึ่งชั่วโมงเขาก็ต้องกลับไป
ก่อนนี้ลู่เหวินซูอยู่แต่บริษัทยุ่งจนตาจะบอดเลยยังไม่อยากกลับบริษัทก็เลยขับรถมองทางไปเรื่อยๆ ไม่รู้ว่าจะไปไหน
ฟ้าหม่นๆ อากาศครึ้มๆเหมือนฝนจะตก
ลู่เหวินซูสูบบุหรี่ แขนวางที่หน้าต่างรถ มองคนหาบเร่ ถือร่ม เก็บของตามถนน ทุกคนต่างมีจิตวิญญาณที่แข็งแกร่ง
จู่ๆแผงลอยร้านวาดภาพก็เข้าตาลู่เหวินซู
บนแผงลอยวางภาพวาดกี่สิบอัน ตรงกลางคือภาพวาดน้ำมันดอกทานตะวันที่สะดุดตาอย่างผิดปกติ
ลู่เหวินซูหายใจแน่นไม่สนใจว่านี่คือถนน เบรคลงอย่างแรงแล้วถอดเข็มขัดลงจากรถ เดินไปที่หน้าร้านแผงลอยอย่างไวพร้อมกับจ้องภาพทานตะวันไม่ละสายตา
“เอ๋ เถ้าแก่ขายภาพไหมครับ？”จิตรกรที่กำลังเก็บของหันมาเห็นลู่เหวินซูที่ยืนอยู่หน้าแผงก็รีบไปทักทาย“ผมเห็นคุณจ้องดอกทานตะวันนี่ตลอดเลย ชอบเหรอ？”
ลู่เหวินซูหยิบรูปวาดนั่นขึ้นมามองอยู่นานจากนั้นก็ถามเถ้าแก่“คุณเอามาจากไหนครับ？”
“หา？”
คุณนายวี่นั่งเอนตรงหน้าต่าง เขาเข้าไปก็มองเห็นและเดินเข้าไป“คุณนายวี่”
คำทักทายที่เป็นทางการทำให้สีหน้าคุณนายวี่นิ่งไป ยิ้มให้มู่เฉินหย่วนนั่งลงแล้วยื่นเมนูให้เขา
มู่เฉินหย่วนวางไว้ข้างๆ สีหน้าเย็นชา“ผมยุ่งมาก มีอะไรก็พูดเลยครับ”
คุณนายวี่เทน้ำมะนาวให้เขาแล้วถามอย่างลังเล：“เด็กนั่น ไม่เป็นไรใช่ไหม？”
“นี่ไม่ใช่เรื่องที่คุณควรห่วง”น้ำเสียงมู่เฉินหย่วนหม่นลงหน่อยๆ“ถ้าถามเรื่องนี้งั้นผมไปก่อน”
คุณนายวี่รีบห้าม“เฉินหย่วน ฉันมีเรื่องอื่น”
พอมู่เฉินหย่วนนั่งลงไปอีกคุณนายวี่ก็พูด“ที่จริงฉันควรนัดถังซิน แต่ฉันติดต่อหล่อนไม่ได้เลยคิดถึงความสัมพันธ์ของนายกับถังซิน ก็เลยนัดนายออกมา”
มู่เฉินหย่วนขมวดคิ้ว“คุณจะหาหล่อนทำไม？”
“ตอนที่ฉันไปเยี่ยมคุณถังที่โรงพยาบาล เลยคุยกับหล่อนเรื่องที่ฉันถูกหลอกใช้”คุณนายวี่พูดถึงเรื่องนี้ในใจก็เสียใจ“สามวันก่อนฉันนัดยัยนั่นออกมา……”
พูดจบคุณนายวี่ก็เปิดโทรศัพท์เอารูปให้มู่เฉินหย่วนดู“ตอนนั้นฉันติดต่อคุณถังไม่ได้ก็เลยถือโอกาสตอนที่หล่อนนวดแอบถ่ายไว้ แต่เป็นด้านข้างนะ”
มู่เฉินหย่วนหยิบโทรศัพท์ไป มองรูปก็จำได้ทันที“จ้าวอี้ซีน”
“หล่อนชื่อว่าจ้าวอี้ซีน เฉินหย่วนรู้จักเหรอ？”คุณนายวี่ถาม
“ผู้บริหารบริษัทผม”มู่เฉินหย่วนวางโทรศัพท์ มองคุณนายวี่ด้วยสายตาหม่นลง“คนที่ชี้ให้คุณหาคนไปขับรถชนส้งจิ้งเหอคือหล่อน？”
คุณนายวี่พยักหน้า“ฉันไม่ได้ให้คนขับรถชนส้งจิ้งเหอตาย ก็แค่สั่งสอน ต้องเป็นยัยจ้าวอี้ซีนไปพูดอะไรกับคนขับ อายุน้อยแต่โหดจริง”
มู่เฉินหย่วนไม่พูด ก้มลงจ้องรูปหน้าด้านข้างหญิงสาว
แม้ว่าจ้าวอี้ซีนเป็นเพื่อนร่วมชั้นกับผู้ช่วยจาง แต่ตั้งแต่หล่อนเข้ามาบริษัท มู่เฉินหย่วนก็ไม่เชื่อหล่อนเสมอมา ผู้หญิงคนนี้กล้าเอาข่าวเขา ความทะเยอทะยานสูง เขาทายถูกจริงๆ
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักเต็มใจ ประธานจงรักของฉัน
สนุกมากๆ เลยค่ะ ขอบคุณมากๆ นะคะ ที่มีนิยายสนุกๆ ได้อ่าน...
สนุกมากๆๆๆ...