รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 676

“จากนั่นละคะ?”มายมิ้นท์กำมือแน่น

ที่แม้แต่ดวงใจสีคราม ไม่ได้ต้องการให้กับส้มเปรี้ยว

แต่ว่าต้องการมอบให้เธอตั้งแต่แรก

“หลังจากงานประมูลจบลง ผมจึงค่อยๆได้สติกลับมา ผมไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมผมถึงอยากมอบดวงใจสีครามให้กับคุณ”เปปเปอร์มองตรงมายังดวงตามายมิ้นท์“ในตอนนั้นพวกเราหย่าร้างกันแล้ว ดังนั้นไม่ว่าจะผมจะใช้สถานะอะไร วิธีการอะไร การที่จะมอบ ดวงใจสีครามให้กับคุณล้วนไม่เหมาะสม ดังนั้นในตอนนั้น ผมก็เลยตัดสินใจไม่มอบให้กับคุณ วางไว้เฉยๆก็ดีเหมือนกัน เพียงแต่คิดไม่ถึงเลยว่า ไม่รู้เหมือนกันว่าใครแพร่งพรายข่าวที่ผมประมูล ดวงใจสีครามมา อีกทั้งยังลือกันอีกว่า นั่นเป็นของหมั้นที่ผมจะมอบให้กับส้มเปรี้ยว”

“แต่ว่า คุณก็ไม่ได้อธิบายอะไรไม่ใช่เหรอคะ?”มายมิ้นท์เม้มริมฝีปากแดง พลางแสดงความหึงหวงออกมา

จะไม่หึงหวงได้อย่างไร

ในเมื่อไม่ใช่ของหมั้นที่ซื้อให้กับส้มเปรี้ยว แล้วทำไมเขาไม่ชี้แจง แต่กลับรับคำ?

ในจุดนี้ พูดตามตรงว่าทำให้เธอรู้สึกไม่สบายใจเป็นอย่างมาก

เปปเปอร์ลูบผมของมายมิ้นท์เบาๆ“ต้องขอโทษด้วยนะครับ เป็นความผิดของผมเอง แต่ว่าผมก็มีเหตุผลของผม”

“เหตุผลอะไรเหรอคะ?”มายมิ้นท์มองเขาอย่างขุ่นเคือง ราวกับหากไม่มีเหตุผลที่ดีให้กับเธอ เธอก็จะไม่ยอมปล่อยเขาไป

เขาเผยริมฝีปากบางออกมาพร้อมพูดขึ้นว่า:“ในตอนแรกผมไม่ทราบข่าวลือนี้ คุณก็รู้ว่าผมไม่สนใจข่าวทางอินเทอร์เน็ต สุดท้ายเป็นเหมันตร์ที่มาบอกเรื่องนี้กับผม ผมก็เลยทราบเรื่อง ตอนแรกผมตั้งใจจะชี้แจง แต่ว่าในตอนนั้นผมกลับพบเรื่องเรื่องหนึ่ง”

“เรื่องที่ฉันถูกส้มเปรี้ยวใส่ร้ายว่าฉันชนหล่อน?”มายมิ้นท์สามารถเดาได้อย่างรวดเร็วว่าเขากำลังจะพูดอะไร

เพราะถึงยังไงในช่วงนั้น เรื่องที่ใหญ่ที่สุดก็คือเรื่องนี้

เปปเปอร์พยักหน้า“ใช่ครับ ตระกูลภักดีพิศุทธิ์ปล่อยข่าวว่าคุณชน ส้มเปรี้ยวจงใจยั่วยุให้ความคิดเห็นของชาวเน็ตโจมตีคุณ คนที่ผมส่งไปจับตาดูคุณมารายงานผมว่า คุณโกรธมากจึงร่วมมือกับลาเต้และราเม็งในการหาหลักฐานของส้มเปรี้ยวในตอนนั้นโดยการตรวจสอบอุบัติเหตุทางรถยนต์ผ่านกล้องวงจรปิด ซึ่งเป็นหลักฐานยืนยันความบริสุทธิ์ และในช่วงเวลานั้นเอง ผมถึงได้รู้ว่า ผมเข้าใจคุณผิด ตนเองถูกตระกูลภักดีพิศุทธิ์หลอก คุณไม่ได้ชนส้มเปรี้ยว ขอโทษด้วยนะครับ”

เขาจับที่ท้ายทอยมายมิ้นท์ พลางดันหัวของเธอลงบนหน้าอกของเขา น้ำเสียงเต็มไปด้วยคำขอโทษ

แต่งงานมาหกปี เขาเย็นชากับเธอ นอกจากความรู้สึกที่คิดว่าตนไม่รักเธอแล้ว ยังมีเหตุผลที่สำคัญที่สุดก็คือเขาคิดว่าเธอเป็นคนขับรถชนส้มเปรี้ยว

ดังนั้นต่อมา เมื่อรู้ว่าเธอกับลาเต้กำลังตามหากล้องวงจรปิดในเวลานั้น เขาจึงตระหนักรู้ได้ว่า เขาทำผิดมากมายมหันต์

เมื่อได้ยินเปปเปอร์ขอโทษสำหรับเรื่องราวที่ผ่านมา ปลายจมูกของมายมิ้นท์ก็แดง ในใจก็เผยความรู้สึกเจ็บแปลบออกมา

เธอรู้สึกเสียใจกับความอยุติธรรมที่เธอได้รับมาหลายปีแล้ว ในขณะเดียวกันก็กำลังขอโทษเขา และรู้สึกโล่งใจ

ที่แท้เธอจะยังสนใจเกี่ยวกับความเข้าใจผิดของเขาที่มีต่อเธอ

มิฉะนั้น เมื่อได้ยินคำขอโทษของเขาเมื่อสักครู่นี้ เธอก็คงไม่รู้สึกตื้นตันใจขนาดนี้

เมื่อรับรู้ได้ว่าผู้หญิงที่อยู่ในอ้อมกอดกำลังสั่น เปปเปอร์ก็กอดเธอแน่นขึ้น และขอโทษอีกครั้ง “ขอโทษนะครับ มายมิ้นท์ ขอโทษจริงๆ”

มายมิ้นท์ส่ายศีรษะภายใต้อ้อมกอดของเขา น้ำเสียงแหบแห้งเล็กน้อย“ไม่เป็นไรค่ะ คุณก็ได้ชดใช้ให้แล้วไม่ใช่เหรอคะ?การที่พวกเราตามหากล้องวงจรปิดตอนที่เกิดอุบัติเหตุได้อย่างราบรื่น ก็เป็นเพราะคุณใช่ไหมล่ะคะ?”

เธอเงยหน้าขึ้นมามองเขา

“อึม”

“โอเคค่ะ”มายมิ้นท์ตบหน้าอกของเขา“ เห็นแก่ที่เมื่อคุณรู้ว่าคุณเข้าใจฉันผิด และไม่ได้กระทำผิดต่อไป แต่กลับช่วยพวกเราหาหลักฐาน ถ้าอย่างนั้นฉันก็จะให้อภัยกับความเข้าใจผิดตลอดระยะเวลาหกปีที่ผ่านมา”

เมื่อพูดจบ เธอกัดหน้าอกของชายผู้นั้นผ่านเสื้อผ้าของเขา เธอไม่ได้กัดแรงมาก อีกทั้งยังมีเสื้อผ้ากันไว้อีกหนึ่งชั้น แน่นอนว่าไม่เจ็บมาก

แต่ชายหนุ่มกลับแสร้งทำเป็นเจ็บปวด พลางร้องออกมา

เมื่อมายมิ้นท์ได้ยินเสียงคำรามของเขา จึงรีบคลายปากออก พลางถูตรงตำแหน่งที่ถูกกัด“เปปเปอร์ เจ็บมากไหมคะ?”

เปปเปอร์กุมมือของเธอ แล้วคลึงเบาๆ“เปล่าครับ ผมโกหกคุณ”

มายมิ้นท์ปัดมือของเขาออกด้วยความโกรธ“ไปให้พ้นหน้าซะ”

เปปเปอร์ยิ้มเล็กน้อย และนำมือกลับมาวางไว้บนเอวของเธอ

มายมิ้นท์มองไปที่เขา“คุณยังไม่ได้พูดถึงเรื่องดวงใจสีครามเลยนะคะ ว่าสรุปเป็นยังไงกันแน่ ?”

“คนที่ผมส่งไปจับตาดูคุณรายงานว่า คุณกับลาเต้กำลังหารือกัน เพื่อที่จะหากล้องวงจรปิดของอุบัติเหตุในครั้งนั้น หลังจากหาพบแล้วก็จะไปก่อกวนงานเลี้ยงของส้มเปรี้ยว ไม่เพียงแต่ต้องการเปิดโปงแผนการสกปรกของตระกูลภักดีพิศุทธิ์ ทั้งยังต้องการให้ตระกูลภักดีพิศุทธิ์กับส้มเปรี้ยวต้องขายหน้าในงานเลี้ยงอีกด้วย หลังจากที่ข่าวลือที่ผมต้องการมอบดวงใจสีครามให้เป็นของหมั้นส้มเปรี้ยวแพร่ออกไป คนของตระกูลภักดีพิศุทธิ์ก็เชื่อและไม่ได้สงสัยอะไร คิดว่าดวงใจสีครามเป็นสิ่งที่ผมจะมอบให้กับส้มเปรี้ยวจริงๆ ดังนั้น ตระกูลภักดีพิศุทธิ์ไม่เพียงแต่ไม่ระงับข่าวลือทางอินเทอร์เน็ต แต่กลับใส่ไฟเข้าไปอีก ตอนนั้นพวกคุณยังพูดอีกว่า หากดวงใจสีครามถูกขโมยไปในงานเลี้ยง ตระกูลภักดีพิศุทธิ์กับส้มเปรี้ยวก็จะต้องขายหน้าอย่างแน่นอน ……”

เมื่อฟังมาถึงจุดนี้ มายมิ้นท์ก็เข้าใจเรื่องทุกอย่าง พลางอ้าปากค้างในทันที “จากนั้นคุณก็เลยทำแผนซ้อนแผน โดยตั้งใจที่จะไม่ชี้แจงว่าดวงใจสีครามไม่ใช่ของหมั้นของส้มเปรี้ยว และเพราะเป็นเช่นนี้ ฉันถึงจะมาแย่ง?”

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักหวานอมเปรี้ยว