รักหวานอมเปรี้ยว นิยาย บท 834

“ใช่ค่ะ หาเจอแล้ว แต่คุณรู้ได้ยังไง?”มายมิ้นท์เสยผม และถามอย่างสงสัย

การันต์เกือบจะหมุนมีดผ่าตัดในมืออย่างรวดเร็วมากจนแทบมองตามไม่ทัน“ทามทอยเป็นคนบอกผม เมื่อคืนนี้ เขาโทรหาผม ให้ผมเตรียมอุปกรณ์แช่แข็ง”

“ที่แท้เขาเป็นกับคุณนี่เอง”มายมิ้นท์เชิดหน้าขึ้นอย่างฉับพลัน“จริงๆเลย ฉันไม่ได้บอกคุณ เขากลับทนไม่ไหวก่อน”

เธอรู้สึกค่อนข้างขบขัน

การันต์วางมีดผ่าตัดลงแล้ว ดันแว่นตาขอบทองที่สันจมูก“ตอนที่คนคนนั้นบอกกับผม ไม่ต้องพูดเลยภาคภูมิใจมากแค่ไหน ก็แค่ช่วยให้คุณทำเรื่องหนึ่งสำเร็จไม่ใช่เหรอ เขาคิดว่าเขาสุดยอดแค่ไหนกันเชียว”

คราวนี้มายมิ้นท์หัวเราะออกมาจริงๆ

การันต์วางมือลงมา“เอาล่ะ ไม่พูดถึงเขาแล้ว ผมโทรหาเธอ ก็เพื่อยืนยันว่าพบยีนจริงหรือเปล่า ในเมื่อหาเจอแล้ว ผมจะแจ้งห้องแช่แข็งของโรงพยาบาลทางนี้ เตรียมให้อุปกรณ์แช่แข็งไว้ให้เรียบร้อย”

“อือ รบกวนคุณด้วย”มายมิ้นท์พยักหน้าอย่างซาบซึ้งใจ

แว่นตาของการันต์สะท้อนแสง“ไม่เป็นไร สำหรับผม มันเป็นเพียงแค่เรื่องเล็กน้อยเท่านั้นเอง แค่ปากสั่งการก็พอแล้ว”

“เพราะว่าคุณเป็นคณบดีคนต่อไป”มายมิ้นท์พูดด้วยรอยยิ้ม

การันต์ก็กระตุกริมฝีปากยิ้ม“ใช่แล้ว ยังมีอีกเรื่องหนึ่ง ผมตัดสินใจจะบอกคุณ”

“คุณว่ามา”มายมิ้นท์ทานโจ๊กคำหนึ่ง

การันต์มองไปทางรายงานการทดสอบการตั้งครรภ์บนโต๊ะตรงหน้า“เมื่อวานเลขาของคุณมาตรวจที่โรงพยาบาล”

เมื่อได้ยินแบบนี้ การเคลื่อนไหวของมายมิ้นท์หยุดนิ่ง“คุณหมายถึงเลขาซินดี้?”

“เธอชื่อซินดี้”การันต์มองไปที่คอลัมน์ชื่อในรายงานการตรวจแล้วตอบกลับ

หลังจากที่มายมิ้นท์ยันยืนว่าเป็นเลขาซินดี้ ก็ตึงเครียดขึ้นมาในทันที และรีบถามด้วยความเป็นห่วงว่า“เธอเป็นยังไงบ้าง? ป่วยหรือเปล่า?”

“ก็ไม่ใช่หรอก”การันต์ส่ายหน้าเล็กน้อย“เธอไปตรวจที่แผนกสูติศาสตร์ ผมพูดแบบนี้ คุณน่าจะเข้าใจนะ?”

แผนกสูตินรีเวชวิทยา!

ใบหน้าของมายมิ้นท์ก็ประหลาดใจในทันใด

เธอเข้าใจ เธอจะไม่เข้าใจได้ยังไง!

ตอนนั้นเธอตั้งท้อง ก็ไปที่แผนกสูตินรีเวชวิทยา

ซึ่งก็หมายความว่า……

มายมิ้นท์อ้าริมฝีปากแดงขึ้น และพูดอย่างไม่เชื่อว่า: “เธอตั้งท้องเหรอ?”

“ถูกต้อง”การันต์พยักหน้า“สองเดือนแล้ว”

“นี่……นี่มันเป็นไปได้ยังไง!”มายมิ้นท์ตกใจมากจนขึ้นเสียงสูง ใบหน้าเต็มไปด้วยความตกใจ

เลขาซินดี้ ไม่นึกเลยว่าจะตั้งท้อง?

ยิ่งไปกว่านั้น ไม่นึกเลยว่าจะสองเดือนแล้ว!

ในขณะนี้ จู่ๆมายมิ้นท์ก็นึกถึงก่อนหน้านี้ที่เลขาซินดี้มีอาการคลื่นไส้ในห้องทำงานของเธอ

ในเวลานั้น เธอก็เป็นห่วงว่าเลขาซินดี้จะไม่สบายหรือเปล่า แนะนำให้เลขาซินดี้ให้หมอของห้องพยาบาลในบริษัทตรวจดู แต่ตอนนั้นเลขาซินดี้กลับปฏิเสธอย่างลนลานในทันที ยังบอกว่าตัวเองแค่กินอะไรผิดสําแดง ไม่ต้องไปหาหมอ

ตอนนั้นเธอไม่ได้คิดมาก แต่ตอนนี้คิดดูแล้ว เลขาซินดี้คงจะรู้ว่าตัวเองตั้งท้องก่อนแล้ว ดังนั้นตั้งใจปฏิเสธไปหาหมอ เพื่อไม่อยากให้เรื่องที่ตัวเองตั้งท้องเปิดเผยออกมา

แต่ทำไมถึงเปิดเผยไม่ได้ด้วยล่ะ?

ถ้าอย่างนั้นก็แสดงว่าพ่อของเด็กคนนี้ อาจจะมีปัญหา

ไม่อย่างนั้น เลขาซินดี้ก็ไม่ต้องปิดบังด้วยซ้ำ ยังไงซะก็เป็นผู้ใหญ่ ตั้งท้องเป็นเรื่องหนึ่งที่ปกติมาก

อย่างไรก็ตามเลขาซินดี้ดันปิดบัง ประกอบกับว่าเลขาซินดี้ก็ไม่ได้มีแฟน ไม่ได้แต่งงาน กลับตั้งท้องในเวลานี้ งั้นสาเหตุที่เลขาซินดี้ปิดบัง ก็มีเพียงพ่อของเด็ก

เพียงแต่พ่อของเด็กเป็นใคร……

มายมิ้นท์กัดริมฝีปากล่าง อาจมีคำตอบอยู่ในใจ

นึกขึ้นมาได้ว่าระหว่างซินดี้และเต้มีบรรยากาศแปลกๆ นึกขึ้นมาได้ว่าจู่ๆเต้มีท่าทีที่ไม่ดีต่อซินดี้ และนึกขึ้นมาได้ว่าท่าทางของเลขาซินดี้พูดอึกๆ อักๆกับเต้

เด็กคนนี้ คงจะเป็นของเต้

แต่เมื่อนิ้วมือของมายมิ้นท์กำลังจะเลื่อนลงไปที่รายชื่อของลาเต้ กำลังจะกดลงไป จู่ๆเธอก็นึกอะไรได้ และหยุดการกระทำให้มือลง

ไม่ ไม่สามารถโทรหาเต้ได้

อย่างน้อยตอนนี้โทรหาไม่ได้!

เรื่องที่เลขาซินดี้ตั้งท้อง ปิดบังได้ลึกมาก ไม่ได้บอกกับใคร ตอนนี้ก็คือไม่อยากให้ใครรับรู้

หลังจากที่ตัวเองบอกเต้ ก็ทำผิดต่อเลขาซินดี้ไม่ใช่เหรอ?

ยิ่งไปกว่านั้นนี่เป็นเรื่องส่วนตัวของเลขาซินดี้ ควรจะมีเลขาซินดี้เป็นคนประกาศต่อข้างนอกเอง เธอประกาศออกไปแทนเลขาซินดี้คืออะไร?

เมื่อคิดได้ มายมิ้นท์วางโทรศัพท์ลงมาใหม่ แต่ในใจกลับไม่สบายใจตลอด

เธอคิดว่า ในเมื่อถามเต้ให้ชัดเจนไม่ได้ ถ้าอย่างนั้นก็ถามเลขาซินดี้

ครั้งนี้ เลขาซินดี้น่าจะไม่มีปิดบังเธอ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มายมิ้นท์ก็ส่งข้อความถึงเลขาซินดี้

เหนือความคาดหมาย เลขาซินดี้รีบตอบอย่างรวดเร็ว: ท่านประธาน มีอะไรหรือเปล่าคะ?

มายมิ้นท์จ้องมองประโยคนี้สักพัก ขยับนิ้วเล็กน้อย:ออกมาเจอกันหน่อยได้มั้ย? ฉันอยากจะคุยกับเธอ

อีกฝั่งของโทรศัพท์ เลขาซินดี้ที่กำลังรับประทานอาหารเช้าอยู่หน้าโต๊ะอาหารอ่านประโยคนี้ ในใจก็กังวลอย่างอธิบายไม่ถูก มีลางสังหรณ์ไม่ดี เหมือนกับว่าความลับของตัวเองถูกคนจับได้ หัวใจเต้นเร็วมากขึ้น

เธอวางตะเกียบลง ครุ่นคิด ไม่ได้รับปากทันทีว่าจะออกไปเจอหน้ากับมายมิ้นท์ แต่ถามไถ่หยั่งเชิงในโทรศัพท์ว่า: ท่านประธาน คุณอยากคุยอะไรกับฉันเหรอคะ?

มายมิ้นท์หัวเราะ “ระวังตัวมากจริงๆ”

ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ มายมิ้นท์พิมพ์ต่อไปว่า: เรื่องบางอย่างในที่ทำงาน

เธอตั้งใจไม่พูดตรงๆกับเลขาซินดี้ ว่าเธอจะคุยเรื่องตั้งท้อง

เธอรู้ดีมาก ว่าหลังจากที่เลขาซินดี้รู้ว่าเธอจะคุยเรื่องนี้ คงไม่ออกมาพบหน้าเธอแน่ๆ จะหาเหตุผลต่างๆนานาที่จะปฏิเสธ