รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 343

“วิกา แกมาสักที”

กนกอรที่เผชิญหน้ากับกันตภณซึ่งกำลังส่งดอกไม้มาให้นั้น ตอนที่เธอลังเลว่าจะรับหรือไม่รับดี ก็เห็นเพื่อนรักเดินเข้ามา จึงยิ้มให้เทวิกา ผ่านหน้ากันตภณไป

กันตภณถึงได้เป่าปากคลายกังวล

แม้ภายในร้านกาแฟจะเปิดแอร์ไว้ แต่เขายังคงยกมือขึ้นมาปาดเหงื่ออยู่เงียบๆ

โชคดีที่กนกอรไม่ได้รับดอกไม้ที่เขาส่งให้

เขาน่าจะยังรักษาชีวิตเอาไว้ได้

“อืม เลิกงานแล้ว ก็รีบมาเลย”

เทวิกาถามเพื่อนรักเบาๆ: “แกกับคุณกันตภณเกิดอะไรขึ้น? แล้วความครึกครื้นที่หน้าประตูแกไม่รู้เรื่องเหรอ?”

“ฉันไม่รู้อะไรเลย งงเหมือนกัน”

กนกอรแสดงให้รู้ว่าไม่รู้เรื่องรู้ราว

นฤเบศวร์ซื้อดอกไม้มาตั้งเยอะแยะ หลังจากจัดวางกองทัพดอกไม้เป็นรูปหัวใจที่หน้าร้านกาแฟแล้ว จู่ๆกันตภณก็โผล่ออกมา ไม่นึกว่าจะหอบดอกไม้มาด้วย

บอกว่าชอบเธอมาก เอาดอกไม้มาให้เธอ

กนกอรชอบมองหนุ่มหล่อๆก็จริง แต่แค่ชอบมองเพียงอย่างเดียว ไม่ได้รู้สึกอะไรกับกันตภณด้วย

การที่เธอเป็นคนไม่ได้ใส่ใจอะไรมากมาย ไม่ได้หมายความว่าจะไม่ครุ่นคิดอย่างรอบคอบ ปกติที่ได้พูดคุยกับกันตภณ เธอรู้สึกได้ว่ากันตภณไม่ได้รู้สึกกับเธอแบบที่ผู้ชายชอบผู้หญิง

สายตาที่กันตภณมองเธอมันสงบนิ่งมาก ไม่เหมือนสายตาที่นฤเบศวร์มองเธอซึ่งมักจะมีประกายอยู่ในนั้นด้วย

“ทุกครั้งที่คุณกันตภณมา นฤเบศวร์ก็จะมาด้วย กนกอร แกว่า บนตัวของคุณกันตภณโดนนฤเบศวร์ติดอุปกรณ์ติดตามเอาไว้หรือเปล่า? หรือใครเป็นคนส่งเขามา?”

มันบังเอิญเกินไป

เทวิกาอดไม่ได้ที่จะคิดฟุ้งซ่าน

เรื่องราวบนโลกใบนี้จะบังเอิญมากขนาดนั้นได้ยังไง หลายๆครั้งล้วนแต่เป็นสิ่งที่คนเราวางแผนเอาไว้ทั้งนั้น

ก็เหมือนเธอกับยศพัฒน์ไง

ตอนที่ยังไม่รู้เรื่อง เธอคิดว่าทั้งหมดเป็นเรื่องบังเอิญ เป็นโชคชะตาของเธอกับยศพัฒน์

แต่หลังจากที่ได้รู้สาเหตุ เธอถึงรู้ว่า เธอกลายเป็นเหยื่อของเขาตั้งแต่แรกแล้ว ถึงเขาจะไม่ได้รีบร้อนล่าเธอ แต่ก็จ้องเธอเขม็งไม่ยอมปล่อย ผู้ชายหน้าไหนคิดจะจีบเธอ เข้าใกล้เธอ มักจะมีแนวโน้มต้องหนีเตลิดออกไปทุกที ซึ่งยศพัฒน์นี่แหละที่จัดการอยู่อย่างลับๆ

ล้วนแต่เป็นฝีมือของยศพัฒน์ทั้งหมด

ดังนั้น ทุกครั้งหลังจากที่กันตภณปรากฏตัวออกมา นฤเบศวร์ก็จะโผล่มาด้วย ทำให้เทวิกาสงสัยว่าทั้งหมดนี่มีคนวางแผนเอาไว้

กนกอร: “......ใครจะเป็นคนวางแผนทั้งหมดนี้ล่ะ?”

เทวิกาเองก็คิดไม่ออก เธอพูดเบาๆ: “นฤเบศวร์มาแล้ว ฉันไปล้างเครื่องสำอางก่อนนะ แป๊ปนึง”

“เขามาก็มาสิ ตอนนี้ฉันยิ่งไม่กลัวเขาหรอก”

แต่ก่อนไม่กลัว ตอนนี้หย่ากันแล้ว เธอเป็นคนโสด ยิ่งไม่ต้องกลัวเลย

เทวิกาหัวเราะ ก็จริง พวกเขาหย่ากันแล้ว ไม่มีกระดาษแผ่นนั้นไว้คอยผูกมัด กนกอรจะคบกับใครนฤเบศวร์จึงไม่มีสิทธิมาก้าวก่ายแล้ว

เทวิกาหยิบกระเป๋าเล็กๆน่ารักๆใบหนึ่งที่อยู่ในเคาน์เตอร์คิดเงิน จากนั้นจึงหลบเข้าไปล้างเครื่องสำอางในห้องน้ำ

ภายในกระเป๋าเล็กๆใส่คลีนซิ่งล้างเครื่องสำอางที่มิลินท์ให้เธอเอาไว้

ไม่อยากกลับไปที่ห้องเช่าอีก ตอนนี้เธอถึงได้ล้างเครื่องสำอางในร้านไปเลย

แค่นฤเบศวร์ปรากฏตัวออกมา คนที่กำลังมุงดูพวกนั้นก็เปิดทางกว้างๆให้โดยสัญชาตญาณ

ไม่เข้าไปห้อมล้อมใกล้ๆกองทัพดอกไม้พวกนั้นอีก

เห็นในมือของนฤเบศวร์ยังถือช่อดอกไม้ช่อใหญ่เอาไว้อีก พอเห็นเป็นดอกไม้เงิน ทุกคนก็พากันมองอย่างละเอียด แม่เจ้า เป็นดอกไม้เงินจริงๆ สวยเว่อร์!

“ฉันอยากได้ดอกไม้อย่างนั้นสักช่อบ้าง”

“ฉันก็อยากได้”

คนที่ห้อมล้อม ไม่ว่าจะเป็นผู้ชายผู้หญิงคนแก่หรือวัยรุ่น ต่างก็ชอบดอกไม้เงินเป็นพิเศษกันทั้งนั้น

เดิมทีสีหน้าของนฤเบศวร์ก็ภูมิอกภูมิใจอยู่แล้ว

ประวัติภูมิหลังของเขาอยู่ที่เมืองแอคเซสซ์ เป็นผู้ที่ประสบความสำเร็จติดอันดับ คนที่จะเปรียบเทียบกับเขาได้ ก็มีแต่บรรดาคุณชายของตระกูลอริยชัยกุลเท่านั้นแหละ

ตอนที่เขามองทะลุผ่านประตูกระจกเข้าไปจึงเห็นกันตภณอยู่ด้วย กันตภณยังถือดอกไม้ช่อหนึ่งเอาไว้อีกต่างหาก ไม่ต้องถามก็รู้ว่าคิดจะให้ดอกไม้กนกอร สีหน้าของนฤเบศวร์จึงขรึมลงในทันที

กันตภณนั่นน่ะเป็นแค่คนหลอกลวง!

ไม่ต้องพูดถึงกันตภณที่งุนงงหรอก แม้แต่กนกอรก็ไม่เข้าใจสถานการณ์เลย

เธอก็มองการกระทำนี้ของนฤเบศวร์อย่างเหม่อลอยเช่นกัน

กันตภณไม่กล้ารับช่อดอกไม้เงิน จึงมองนฤเบศวร์ด้วยความตกตะลึงฺอยู่อย่างนั้น ไม่ได้ขยับเขยื้อน

ใบหน้าหล่อเหลาของนฤเบศวร์อึมครึม รักษาท่าทีเอาไว้ไม่เปลี่ยนแปลง

ราวกับว่าเวลาหยุดนิ่ง ไม่มีใครพูด ไม่มีใครเดินเข้ามาแยกทั้งสองคนออกจากกัน

หลังจากเทวิกาล้างเครื่องสำอางออกมา พบว่าบรรยากาศในร้านแปลกๆ ก็เห็นสถานการณ์ที่น่าอึดอัดของผู้ชายสองคน

เธอเดินมาถึงข้างกายเพื่อนรัก แตะๆเพื่อนรักอย่างไม่เข้าใจ ถามขึ้นเบาๆ: “เกิดอะไรขึ้น?”

“ฉันก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น นี่นฤเบศวร์จะมอบดอกไม้ให้กันตภณงั้นเหรอ?”

กนกอรเชื่อว่านฤเบศวร์ไม่ได้ชอบเพศเดียวกัน เขารักเปรมามาตั้งสิบกว่าปี ถ้าชอบเพศเดียวกัน เขาน่าจะรักยศพัฒน์สิ ไม่ใช่เปรมา

ในเมื่อไม่ได้ชอบเพศเดียวกัน จะให้ดอกไม้กันตภณทำไม?

“ดูอะไรสนุกๆ”

เทวิกาก็ไม่เข้าใจ เธอจึงยิ้มกริ่มลากเพื่อนรักกลับมาในเคาน์เตอร์คิดเงิน แล้วหยิบมือถือออกมาอยากจะถ่ายวิดีโอ พูดขึ้น: “เรื่องประเภทนี้ ต้องให้พัฒน์ของฉันดูด้วย ให้เขาขำได้ตลอดทั้งปี”

กนกอรเห็นเพื่อนรักจะทำให้เรื่องราวบานปลาย จึงอ้าๆปาก อยากพูดอะไร แต่ก็ไม่รู้ว่าควรพูดอะไร ได้แต่ยืนมองเพื่อนรักถ่ายวิดีโอส่งไปให้ยศพัฒน์ดูเป็นเรื่องตลกๆ

ไม่นาน ยศพัฒน์ก็ตอบภรรยาสุดที่รักกลับมา

เขาส่งเสียงมา เทวิกาจึงกดฟัง กนกอรก็ได้ยินอย่างชัดเจนว่าเขาพูดอะไร

เขาหัวเราะไม่หยุดออกมาก่อน

กนกอรเบ้ปาก รู้อยู่แล้วว่าคุณพัฒน์ต้องขำแน่ๆ

เธอรู้สึกได้ว่าคุณพัฒน์กับนฤเบศวร์ที่เป็นศัตรูคู่อาฆาตกันเนี่ย นับวันยิ่งจะไม่มีความรู้สึกแค้นเคืองกันแล้วนะ

“วิกา นฤเบศวร์ปกติดีนะ พวกคุณอย่าเข้าใจผิดเขาล่ะ เขาจะให้ดอกไม้ผู้ชายคนนั้นได้ไง เขาแค่เปรียบเทียบเฉยๆ เทียบดูว่าดอกไม้ใครใหญ่กว่า มีค่ามากกว่าต่างหาก!”

เทวิกากับกนกอร: “......”