นฤเบศวร์พูดความจริง ทำให้แม่เขาแทบจะอยากยื่นมือไปตบเขา
เป็นความจริงที่ว่าณัชชาเป็นเข้าถึงง่าย ไม่มีอคติเรื่องชนชั้น ตราบใดที่นิสัยเข้ากับเธอได้ ไม่ว่าจะเป็นคุณหญิงตระกูลเศรษฐีหรือคนกวาดถนนก็สามารถเป็นเพื่อนกับเธอได้
หากพูดถึงฐานะ ตระกูลบุญเยี่ยมดีมาก แม้ตระกูลบุญเยี่ยมจะไม่มีลูกชาย แต่ตอนนี้พวกเขามียศพัฒน์เป็นผู้สืบทอดก็เพียงพอแล้ว
ในอนาคตหากยศพัฒน์มีลูกชาย ลูกชายคนแรกก็จะมีนามสกุลว่าบุญเยี่ยม และสืบทอดกิจการครอบครัวของตระกูลบุญเยี่ยม ลูกคนที่สองจึงจะมีนามสกุลว่าอริยชัยกุล
หากพูดถึงสถานะทางสังคมในตอนนี้ คุณหญิงตระกูลเศรษฐีอันดันหนึ่งนั้นอยู่สูงกว่าคุณหญิงตระกูลเดชอุปไปมาก
บัณฑิตาอยากจะเหน็บแนมณัชชา แต่พอพูดไปคำหนึ่งก็ค่อนขอดต่อไปไม่ได้อีก เธอรู้ตัวเองดีอยู่แก่ใจ
“แม่ ผมพูดสิ่งที่อยากพูดไปหมดแล้ว ผมหวังว่าเรื่องในวันนี้จะไม่เกิดขึ้นเป็นครั้งที่สองอีก ดึกมากแล้ว แม่รีบไปพักผ่อนเถอะ ราตรีสวัสดิ์”
นฤเบศวร์พูดจบก็ก้าวขาเดินจากไป
“นายจะไปไหน?”
“ผมไปเฝ้าหน้าบ้านตระกูลภูสิทธิ์อุดม เป็นเพราะแม่ ทำให้ผมเข้าไปในบ้านตระกูลภูสิทธิ์อุดมไม่ได้ ทำได้แค่ต้องเฝ้าหน้าประตู”
บัณฑิตาโมโหจนแทบกลายเป็นบ้า “นายเป็นคุณชายเดชอุปแต่กลับไปเฝ้าหน้าบ้านคนอื่น นายไม่กลัวขายขี้หน้าเหรอ?”
“จีบเมียมีอะไรให้กลัวขายขี้หน้า? ถ้ากลัวขายขี้หน้า งั้นผมก็โสดไปจนแก่เถอะ”
บัณฑิตา “……”
ไม่ว่าบัณฑิตาจะโมโหขนาดไหน ก็ไม่อาจห้ามลูกชายออกไปตอนดึกดื่นได้
หากลูกชายไปเฝ้าหน้าบ้านตระกูลยางทั้งคืนจริงๆ……บัณฑิตาคิดแล้วก็พลันรู้สึกปวดใจ
กนกอร นางแพศยา สั้นๆไม่กี่เดือนก็ทำให้ลูกชายเธอหลงจนหน้ามืดตามัว!
น่าโมโหชะมัด!
หลังจากที่งานเลี้ยงตระกูลกรภัควัฒน์จบลง ยศพัฒน์ก็ไม่ได้เมา เขาไม่ดื่มเหล้าเลยด้วยซ้ำ เพราะเขายังต้องขับรถ
ส่วนเทวิกาที่ไม่จำเป็นต้องกังวลเรื่องขับรถก็เริ่มเมาเล็กน้อย
ยังมีชเนนทร์พี่ชายเธออีกคนที่เมาเหมือนกัน ชเนนทร์เมาหนักกว่าเธอหน่อย เมาจนลงไปนอนกองกับพื้นแล้ว เอาเป็นว่าไม่สามารถขับรถได้อีก
ยศพัฒน์อุ้มภรรยาที่เมาเหล้าออกมา เขาวางเธอไว้ในรถ แล้วหันไปมองชเนนทร์ที่ถูกกิติยาประคองออกมา เขาเป็นคนขอให้กิติยาช่วยพยุงชเนนทร์เอง
กัญณิศาเดินตามพี่สาว
คืนนี้คนที่ได้พบเจอกับคุณกัญณิศาล้วนรู้สึกว่าเธอก็คือดอกไม้งาม ผู้ชายแทบจะอยากเด็ดดอกไม้งามนี้มาครอบครอง ส่วนผู้หญิงก็ล้วนอิจฉาความงดงามของกัญณิศา
ด้วยความที่กัญณิศาพบกับเทวิกาครั้งแรกก็รู้สึกสนิทสนมกันเหมือนพบเพื่อนเก่า จึงไม่มีใครกล้าหาเรื่องสีซณิศาในงาน
แม้กิติยาจะเก่งกาจมากก็จริง ทว่าเอ็มอาร์ กรุ๊ปยังไม่ได้กลับเข้ามาเป็นหนึ่งในกลุ่มองค์กรใหญ่ ตระกูลที่มีความสามารถแข็งแกร่งกว่าเอ็มอาร์ กรุ๊ป ก็ย่อมไม่เกรงกลัวกิติยาเลยแม้แต่น้อย
เพราะฉะนั้น หากไม่ใช่ว่าเทวิกากับกัญณิศากินดื่มและพูดคุยอยู่ด้วยกันทั้งคืน ก็จะมีคนมากมายที่ต้องการหาเรื่องกลั่นแกล้งกัญณิศา
“คุณกิติยา ภรรยาผมเองก็เมาแล้ว ขอรบกวนคุณช่วยผมส่งพี่ชายผมกลับไปหน่อยได้ไหมครับ? เขาดื่มเหล้าจนเมาแล้ว ขับรถไม่ได้เด็ดขาด”
ยศพัฒน์ขอร้องกิติยาอย่างสุภาพ
กิติยา “……”
คุณพัฒน์ขอร้องให้เธอช่วยประคองชเนนทร์ที่เมาเหล้าออกมาไม่พอ ยังจะให้เธอไปส่งเขาถึงที่บ้านอีกงั้นเหรอ!
กิติยายังไม่ทันตอบ กัญณิศาก็ชิงตอบตกลงก่อนแล้ว
“ขอบคุณ งั้นผมไปก่อนนะ”
ยศพัฒน์เอ่ยลากับสองพี่น้อง ก่อนจะขึ้นรถขับออกไปโดยมีคนตระกูลกรภัควัฒน์มองส่งจนจากไป
“ก็สร้างโอกาสให้พี่ชายฉันไง”
เทวิกาไม่รู้สึกผิดที่โกหกเลยสักนิด
“ว่าที่พี่สะใภ้ของฉัน ฉันชอบมากๆ แล้วก็ณิศาด้วย พัฒน์ นายว่า ลองแนะนำณิศาให้พี่รองฉันรู้จักดีไหม? นายคิดว่าพวกเขาจะมีลุ้นกันหรือเปล่า? พี่รองฉันวันๆถูกรายล้อมไปด้วยบอดี้การ์ดเป็นฝูง เขาไม่อนุญาตให้ผู้หญิงเข้าใกล้เขาในรัศมีสามเมตรเลยด้วยซ้ำ นี่ถ้าฉันไม่ทำอะไรหน่อย ฉันกลัวจริงๆว่าเขาจะขึ้นคานไปทั้งชีวิต”
ประยสย์: ……พี่ยังเพิ่งอายุยี่สิบสี่! ยังหนุ่มยังแน่นดี!
เทวิกา: หนูเป็นน้องสาวพี่ หนูยังแต่งงานมาตั้งหลายเดือนแล้ว
ประยสย์: ……
ยศพัฒน์ครุ่นคิด ก่อนจะเอ่ยว่า “เรื่องความรู้สึก เราจะไปรู้แน่ๆได้ยังไงกันล่ะ เธอลองผูกด้ายแดงดูได้ แต่ก็ต้องดูว่าพวกเขาจะคลิกกันหรือเปล่า เพียงแต่ ต่อให้คลิกกัน กิติยาก็ใช่ว่าจะยินยอม กัญณิศาไร้เดียงสาเกินไป ถูกปกป้องไว้ดีเกินไป วันๆก็รู้จักแต่วาดรูป ปลูกดอกไม้อะไรทำนองนั้น คงไม่เหมาะกับพี่รองเธอหรอก”
ตระกูลสาระทาธรรมดาสักที่ไหน หากกัญณิศาเข้าไปในตระกูลสาระทา คงถูกรังแกจนร้องให้ทุกวัน?
เทวิกานึกย้อนถึงตอนที่คุยกับกัญณิศา ก่อนจะเอ่ยอย่างคาดเดาว่า “ที่รัก นายว่า เป็นไปได้ไหมที่ณิศาจะแสร้งทำเป็นไร้เดียงสา? แม้เธอจะถูกว่าที่พี่สะใภ้ของฉันปกป้องไว้เป็นอย่างดี แต่ตระกูลนนท์สัจทัศน์ผ่านอะไรมามากมายขนาดนั้น เธอจะใสซื่อเหมือนกระดาษขาวจริงๆเหรอ?”
“ตอนที่ฉันคุยกับเธอ ค้นพบว่าเธอรู้เรื่องหลายๆอย่างเยอะมากๆ บางที ฉันก็สังเกตเห็นแววเฉียบแหลมในดวงตาของเธอ เธอต้องไม่ใช่กระต่ายน้อยที่ไร้เดียงสาแน่ ๆ ที่รัก นายไปสืบประวัติเธอดีไหม?“
“ฉันไม่ได้รู้สึกสนใจเธอสักหน่อย ถ้าเธอแสร้งทำเป็นไร้เดียงสาจริงๆ ก็ควรจะให้พี่รองเธอเป็นคนไปสืบ เธอจะแนะนำให้พี่รองเธอรู้จักไม่ใช่เหรอ? วิกา เธอถูกชะตากับพี่น้องตระกูลนนท์สัจทัศน์จริงๆเลยนะ ถึงอยากให้พี่ชายทั้งสองคนของเธอรวบพี่น้องคู่นั้น”
“ผู้หญิงดีๆก็ต้องรีบลงมือจีบไวๆ จะได้ไม่ถูกคนอื่นแย่งไป”
ยศพัฒน์ยิ้มขำเสียงเบา เขาเห็นด้วยกับประโยคหลังของภรรยาอยู่เหมือนกัน
เหมือนเขา ที่เพ่งเล็งเทวิกาไว้ และรีบลงมือลับหลัง ให้คนอื่นไม่สามารถแย่งเทวิกาไปได้
“ฉันชอบณิศามากนะ เจอเธอครั้งแรกก็รู้สึกสนิทสนมเหมือนเจอเพื่อนเก่า ถ้าเธออยากเป็นพี่สะใภ้รองของฉัน ฉันก็จะไม่กังวลเรื่องความสัมพันธ์ระหว่างพี่น้องสะใภ้เลยสักนิด”
เทวิกาวางแผนจะเป็นเพื่อนสนิทกับกัญณิศา และทำให้เพื่อนสนิทกลายเป็นพี่สะใภ้ จะได้ไม่รู้สึกรู้สึกกดดันเรื่องความสัมพันธ์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน