รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 381

ทุกคนตกใจกับเสียงตะโกนของบัณฑิตา ทุกคนหันไปมองเธอโดยสัญชาตญาณ เธอเดินก้าวใหญ่ ๆ ตรงไปที่หน้าแคชเชียร์อย่างรวดเร็ว และผลักกันตภณออกไป

กันตภณถือช่อดอกไม้ด้วยความงุนงง ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

"กนกอร เธอไปสนิทสนมและใกล้ชิดกับผู้ชายคนอื่นได้ไง!"

บัณฑิตากล่าวโทษกนกอร "เธอยังจำสถานะของตัวเองได้ไหม? เธอ…..."

"คุณบัณฑิตา ลูกชายของคุณและฉันหย่ากันแล้วค่ะ"

กนกอรพูดขึ้นอย่างไม่เร่งรีบ

การกล่าวโทษอันแสนยาวของบัณฑิตาหยุดลงทันที

จริงสิ เบศวร์หย่ากับกนกอรแล้วนี่

ที่เธอมาหากนกอรในวันนี้ เพราะเธอต้องการให้กนกอรไปไกล ๆ อย่าให้เบศวร์ได้พบหล่อนอีก เธอไม่ได้มาที่นี่เพื่อจับชู้

ทว่า เพิ่งหย่าร้างกัน กนกอรก็มีคนมาจีบแล้ว และหน้าตาของผู้ชายคนนี้ก็ไม่ได้ด้อยไปกว่าเบศวร์เลย แต่มันทำให้บัณฑิตาอารมณ์เสียมาก

จึงสงสัยว่ากนกอรนอกใจตั้งแต่ก่อนหย่ากันแล้ว

ไม่แปลกใจที่เบศวร์ต้องการหย่าร้าง

บัณฑิตาไม่สนใจว่า ตอนนี้ลูกชายของเธอเกาะติดกนกอรไม่ปล่อยราวกับปลิง

เมื่อเห็นว่าบัณฑิตาพูดไม่ออก กนกอรจึงเดินออกจากเคาน์เตอร์แคชเชียร์และพูดกับบัณฑิตาว่า "คุณบัณฑิตา โปรดตามฉันมาด้วยค่ะ"

บัณฑิตาไม่ได้พูดอะไร แต่ก็เดินตามกนกอรไป

กนกอรพาเธอไปที่โต๊ะตรงหัวมุมและนั่งลง จากนั้นก็เรียกพนักงาน ให้นำกาแฟและของว่างมาให้คุณบัณฑิตา และเธอก็สั่งกาแฟให้ตัวเองด้วย

หลังจากนั่งลงแล้ว กนกอรถามบัณฑิตาอย่างใจเย็นว่า "คุณบัณฑิตามากะทันหันแบบนี้ มีอะไรจะสั่งสอนเหรอคะ?”

บัณฑิตามองไปที่กันตภณ กันตภณยังคงอยู่หน้าเคาน์เตอร์แคชเชียร์ ถือช่อดอกไม้จนไม่รู้จะวางที่ไหน

บัณฑิตาละสายตาจากเขา และพูดกับกนกอรด้วยน้ำเสียงที่ไม่ค่อยดีนัก "เธอกับเบศวร์เพิ่งหย่ากันไม่กี่วัน เธอก็พบรักใหม่แล้ว เธอแอบนอกใจตั้งแต่ก่อนหย่าเลยหรือเปล่า? ไม่แปลกใจเลยที่เบศวร์ต้องการหย่ากับเธอ หย่ากันก็ดี ฉันแทบรอไม่ไหวที่จะให้พวกเธอหย่ากัน เธอไม่คู่ควรกับลูกชายของฉัน”

"ลูกชายของฉันเก่งขนาดนั้น มีแค่ผู้หญิงที่มีชื่อเสียงและรวยเท่านั้นที่คู่ควรกับเขา กนกอร เธอไม่คู่ควร"

กนกอรยิ้มแล้วพูดขึ้นว่า "คุณบัณฑิตา คุณควรกลับไปบอกคำเหล่านี้กับลูกชายของคุณนะ เพราะตอนนี้ลูกชายของคุณเกาะติดฉันไม่ปล่อยราวกับปลิง คุณควรบอกเขาว่า กนกอรไม่คู่ควรกับลูก ลูกอยู่ให้ห่างกนกอรหน่อย”

บัณฑิตาพูดไม่ออก

เธอเคยบอกลูกชายของเธอแล้ว แต่เขาไม่ฟังเธอ แถมยังโกรธเธอด้วย

“ถ้าคุณพูดถึงการนอกใจก่อนหย่าร้างกัน ลูกชายคุณเป็นฝ่ายที่นอกใจก่อน หลังจากที่เราจดทะเบียนสมรสกันแล้ว เขาก็ไปรับเปรมาอย่างเปิดเผยและยิ่งใหญ่”

บัณฑิตา： “……”

หลังจากนั้นไม่นาน บัณฑิตาก็ถามขึ้นตรง ๆ "กนกอร เธอบอกจำนวนเงินมาเลย เดี๋ยวฉันจะโอนให้ แค่เธอรับปากฉันว่า จะออกไปจากเมืองแอคเซสซ์ และจะไม่มาเจอเบศวร์อีก”

กนกอรยิ้ม "ทำไมคุณถึงเพิ่งมาให้ข้อเสนอกับฉันตอนนี้ล่ะ นฤเบศวร์ไม่ใช่สามีของฉันแล้ว ฉันอยากจะขายเขาเพื่อเงินก็ทำไม่ได้แล้ว"

บัณฑิตา "…...เธอยังอยากขายเบศวร์?"

“ครั้งที่แล้วคุณเปรมามาให้ฉันเสนอราคา ฉันไม่กล้าเสนอราคาไปเรื่อย ฉันจึงเสนอห้าล้าน ขายสามีของฉันให้กับคุณเปรมา แต่ว่า ข้อตกลงยังไม่เป็นผล เงินก็ถูกส่งกลับไปให้คุณเปรมาแล้ว"

น่าเสียดายมาก!

เงินห้าล้านเลยนะ!

บัณฑิตา "…...ฉัน เพราะฉันพูดกับเบศวร์ไม่ได้น่ะสิ เขาถูกเลี้ยงดูโดยคุณปู่คุณย่ามาตั้งแต่ยังเด็ก เขาจึงไม่สนิทกับคนเป็นแม่อย่างฉัน เขาก็เลยไม่ฟังสิ่งที่ฉันพูด "

“คุณคุยกับเขาไม่ได้ก็เลยมาหาฉันเหรอ? ฉันผิดหรือเปล่า? ปัญหาไม่ได้อยู่ที่ฉัน คุณมาหาฉันแล้วจะมีประโยชน์อะไร? ถึงคุณจะมอบทรัพย์สมบัติทั้งหมดให้ฉันและให้ฉันออกไปจากเมืองนี้ ก็แก้ไขปัญหานี้ไม่ได้ ลูกชายของคุณที่มีบุคลิกดื้อรั้นแบบนั้น บางทีเขาอาจจะไม่มีวันแต่งงานกับใครเพราะฉันก็ได้ ถ้าอย่างนั้นฉันก็ได้เปรียบจริง ๆ ได้สมบัติของบ้านคุณมาฟรี ๆ”

บัณฑิตาเปิดปากของเธอเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง แต่ก็พบว่าเธอไม่มีอะไรจะพูด

เรื่องนี้ปัญหาอยู่ที่ลูกชายของเธอจริง ๆ

"เธออย่าไปตอบรับรักของเบศวร์สิ ถ้าเขามาหาเธอ เธอก็…..."

“คุณบัณฑิตาสามารถหาหมาพันธุ์ทิเบตันมาสทิฟฟ์สักสองตัวให้ฉันได้ไหม?”

บัณฑิตาไม่เข้าใจ "เธอจะเอาหมาพันธุ์ทิเบตันมาสทิฟฟ์สองตัวไปทะอะไร?"

“เลี้ยงน่ะสิคะ ถ้าลูกชายของคุณมาหาฉัน ฉันจะปล่อยให้หมาทิเบตันมาสทิฟวิ่งไล่กัดเขา ถ้าเกิดขึ้นหลาย ๆ ครัง ฉันรับรองว่าเขาไม่กล้ามาหาฉันอีกแน่ ๆ”

สีหน้าของบัณฑิตาเปลี่ยนเป็นมืดมน “หมาพันธุ์ทิเบตันมาสทิฟฟ์นั้นดุร้ายมาก เธอจะปล่อยให้มันวิ่งไล่กัดลูกชายของฉัน แล้วถ้าลูกชายของฉันถูกกัดจนได้รับบาดเจ็บสาหัสล่ะ จะทำไง?”

“งั้นคุณว่าทำยังไงดีล่ะว่า? ลูกชายของคุณมีอิทธิพลและอำนาจ ฉันไม่สามารถซ่อนจากเขาได้จริง ๆ”

บัณฑิตา： “……”

“งั้นเอาอย่างนี้ไหม คุณหาคู่ให้เขา และให้คน ๆ นั้นได้เสียกับเขา จนทำให้เขาต้องรับผิดชอบ และไม่มากวนฉันอีก”

ถ้านฤเบศวร์อยู่ด้วย เขาจะต้องโกรธมากแน่ ๆ ที่กนกอรแนะนำแม่ของเขาแบบนี้

บัณฑิตาพูดด้วยใบหน้าที่บูดบึ้งว่า "ฉันพูดไปหมดแล้ว ฉันคุยกับเบศวร์ไม่เป็นผล เขาไม่ฟังฉัน ฉันนัดดูตัวให้เขา เขาก็ไม่ไป ถ้าเขายอมง่ายขนาดนั้น ฉันก็ไม่ต้องมาหาเธอหรอก"

กนกอรโบกมือ เพื่อแสดงว่าเธอก็ช่วยไม่ได้