รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 590

“ฉันไม่รู้ว่าเป็นใคร......พ่อ แม่ พี่ใหญ่ รีบไปช่วยน้องสามเถอะค่ะ ฉันเห็นน้องสามโดนภรรยาเขากับแดนประคองออกไปจากประตูหลัง ถึงได้โดนคนตีจนสลบ”

คุณนายรองไม่ได้พูดว่าตนเองโดนใครตีจนบาดเจ็บ เธอก็ไม่รู้จริงๆ แต่เธอเห็นทุกอย่าง เธอถึงได้พูดออกมา

สีหน้าของแดนเปลี่ยนไปทันที รีบอธิบาย: “ป้าสะใภ้รอง พ่อผมไม่สบายครับ ผมกับแม่ผมประคองพ่อออกไปหาหมอ แต่ในบ้านกำลังจัดงานเลี้ยงอยู่ พวกเราไม่อยากทำให้ทุกคนตกใจ ถึงได้ออกไปจากประตูหลัง”

ประยสย์มองแดน แววตาแข็งกร้าว พูดขึ้น: “หลังจากลุงสามกลับมาก็มองออกเลยนะว่า เขาดูกระฉับกระเฉงมีชีวิตชีวาดี ทำไมถึงไม่สบายขึ้นมาอย่างกะทันหันล่ะ?”

“พ่อผมอาจจะดื่มไวน์มากเกินไป บอกว่าไม่สบาย แม่ผมจึงรีบเรียกผมให้ช่วยประคองพ่อผมออกไป”

แดนกำลังโกหก

แต่คุณนายรองดันพูดกับพ่อแม่สามี: “พ่อแม่คะ ฉันเห็นคนของน้องสามหมดสติไปแล้ว ถ้าน้องสะใภ้สามกับแดนจะประคองเขาเดินไป ถ้าเขาเกิดไม่สบายขึ้นมาอย่างกะทันหันจริงๆ ในบ้านก็มีหมอของครอบครัวอยู่ เรียกหมอไปดูก่อนก็ได้นี่คะ”

“ป้าสะใภ้รอง ป้าหมายความว่าไงครับ คำพูดของป้ากำลังสงสัยว่าผมกับแม่ผมทำอะไรพ่อผมงั้นเหรอ”

คุณนายรองไม่ตอบ ซึ่งเป็นการยอมรับว่าเธอสงสัยว่าคุณนายสามทำร้ายชลไปโดยปริยาย

ถึงเธอจะไม่ได้พูดออกมาชัดๆ แต่ก็สงสัยว่าแดนนี่แหละที่ตีเธอจนสลบ หัวแตกเลือดไหล เพราะเธอเห็นเรื่องที่ไม่ควรเห็น

“แดน แม่แกพาพ่อแกไปไหน? พ่อแกไม่สบายตรงไหน? แล้วแม่แกส่งพ่อแกไปโรงพยาบาลไหน?”

ไซม่อนถามขึ้นด้วยน้ำเสียงอึมครึม

เขาไม่ค่อยเชื่อว่าแดนจะทำร้ายน้องสาม แต่น้องสะใภ้สามจะทำเรื่องอะไรหรือเปล่า เขาก็ไม่กล้ารับประกัน

“แดน พ่อแม่แกกำลังทะเลาะกันเรื่องหย่า แกก็รู้นี่นา แม่แกเกลียดพ่อแกสุดๆ แกคิดว่าถ้าพ่อแกไม่สบายจริงๆ แม่แกจะเป็นห่วงพ่อแกเหมือนเมื่อก่อนงั้นเหรอ?”

สีหน้าของแดนซีดมากขึ้น

เจนสันพอจะเดาได้แล้วว่าแม่คงจะลงมือทำร้ายพ่อ แม้ความรักที่เท่ากันของเขาจะโน้มเอียงไปทางแม่ แต่ก็ไม่อยากให้แม่ฆ่าหรือทำร้ายพ่อ จึงรีบถามน้องชาย: “แดน แกรีบบอกมา สรุปว่าพ่อไม่สบายจริงๆหรือว่าโดนแกกับแม่ทำอะไร?”

“แม่พาพ่อไปไหน? ที่ป้าสะใภ้รองโดนตีจนสลบ แกเป็นคนทำหรือเปล่า?”

“ผมไม่ได้ทำ!”

แดนปฏิเสธเสียงดัง “ผมไม่ได้ตีป้าสะใภ้รองสลบ ผมไม่รู้ด้วยว่าป้าสะใภ้รองเห็นผมกับแม่ เวลานั้นบนถนนเงียบสนิท ไม่เห็นแม้แต่เงาใครเลย ไฟถนนก็ไม่รู้ว่าทำไมถึงดับไปหมด”

“ป้าสะใภ้รองเห็นผมกับแม่ผมในสถานการณ์อย่างนี้ ป้าสะใภ้รอง คอยติดตามพวกเรามาโดยตลอดใช่ไหม? ป้าสะกดรอยตามพวกเราทำอะไร?”

แดนพยายามเบนความสนใจจากทุกคนมาที่คุณนายรองแทน

“แดน!”

ไซม่อนเรียกออกมาด้วยเสียงเคร่งขรึม

แดนหวาดกลัวคุณลุงใหญ่คนนี้ เห็นลุงใหญ่หน้าตาอึมครึม สายตาที่มองเขาก็แข็งกร้าวสุดๆ รู้แล้วว่าไม่มีใครเชื่อเขา

เห็นสีหน้าของปู่ย่าก็เป็นแบบนั้นเช่นกัน ย่าถึงขั้นเร่งรัดเขาด้วยซ้ำ: “แดน แกรีบบอกมาว่าแม่แกพาพ่อแกไปไหน? ถ้าพ่อแกโดนแม่แกทำร้ายเข้า แกจะเป็นผู้สมรู้ร่วมคิดนะ นั่นพ่อแท้ๆของแกนะ!”

ไซม่อนกลับขี้เกียจจะถามอีก เขาหยิบมือถือออกมาโทร สั่งให้คนทั้งหมดไปตามหาชลกับภรรยาให้ทั่วทั้งเมือง

หลังจากสั่งเสร็จ เขามองเจนสันอีกครั้ง พูดอย่างเคร่งขรึม: “เจน ถ้าพ่อแกแค่ดื่มไวน์จนไม่สบาย ทำไมแม่แกถึงไม่ให้แดนไปโรงพยาบาลด้วยกันล่ะ?”

ตอนนี้น้องสามของเขาต้องกำลังเดินทางไปสู่ความหายนะแน่ๆ

ไซม่อนทายผลลัพธ์อยู่ในใจแล้ว แต่ด้วยภาพลักษณ์ เขาไม่เพียงเป็นผู้นำของตระกูล ยังเป็นพี่ชายแท้ๆของชลอีก ถึงยังไงก็ต้องแสดงความห่วงใยน้องชายด้วย

เจนสันพูดไม่ออก ทำได้เพียงมองแดน แดนจึงอธิบาย: “แม่ผมบอกว่างานเลี้ยงยังไม่จบ ให้ผมกลับมาคอยดูแลแขกเหรื่อ เธอส่งพ่อไปโรงพยาบาลคนเดียวได้”

สุดท้าย เขาจึงเน้นย้ำอีกครั้ง: “ลุงใหญ่ครับ ผมไม่ได้เป็นคนตีป้าสะใภ้รองสลบ ผมไม่รู้จริงๆว่าป้าสะใภ้รองโดนตีสลบอยู่ตรงไหน ผมไม่รู้ด้วยซ้ำว่าป้าสะใภ้รองสะกดรอยตามผมกับแม่ แล้วก็ไม่รู้ด้วยว่าที่ป้าสะใภ้ทำตัวลับๆล่อๆนี่คิดจะทำอะไร”

“ใครสะกดรอยตามพวกแก ฉันตามหาสัตว์เลี้ยงของฉัน จึงเห็นพวกแกแม่ลูกแอบประคองน้องสามออกไปทางประตูหลังโดยบังเอิญ ฉันถึงได้ตามไปดูเงียบๆ ใครจะไปรู้ว่าจะโดนแกแก้แค้น ตีฉันจนมีสภาพอย่างนี้”

คุณชายรองจึงถลึงตาใส่แดนทันที แสดงท่าทีจะเดินเข้ามาลงไม้ลงมือ

แต่โดนธนภรณ์ดึงเอาไว้ ตอนนี้สถานการณ์ยังไม่แน่ชัด ถ้าพ่อของเธอลงไม้ลงมือ หากตีผิดคนขึ้นมา คงโดนด่าน่ะสิ

แต่ธนภรณ์กลับเชื่อว่าคนที่ตีแม่เธอสลบไม่ใช่แดนหรอก ทว่าเธอก็เดาไม่ออกว่าใครเป็นคนลงมือ

มือนี้ ลากพวกเขาครอบครัวที่สองครอบครัวที่สามเข้ามาพัวพัน ใครก็ไม่ได้รับผลดีทั้งนั้น ใครก็อย่าคิดเลยว่าตัวเองจะได้ประโยชน์

ไม่ว่าความจริงจะเป็นยังไง พวกเขาทั้งสองครอบครัวก็เสียเปรียบกันทั้งคู่