รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 659

ตอนนี้เปลี่ยนเป็นกัญณิศาที่หน้าแดง

ประยสย์พูดออกมาตรงเกินไป พูดว่าอยากจูบสองที……

คือเขาอยากจูบเธอเหรอ？

โชคดี ที่เขาช่วยเธอสวมหน้ากากแล้ว มีหน้ากากบังอยู่ เขาจึงไม่เห็นเธอหน้าแดงหูแดง

“ฉันไปช่วยคุณหยิบเสื้อผ้า คุณไปอาบน้ำอุ่นก่อน อาบน้ำเสร็จ อาจขจัดความเหนื่อยล้าออกได้บ้าง”

กัญณิศาหาข้ออ้างแล้วเดินออกไป

ใครจะไปรู้ว่าคำพูดของเธอ กลับทำให้ประยสย์หัวเราะจนกลายเป็นคนเซ่อไป

เธอกำลังทำเรื่องที่คนเป็นภรรยาเขาทำกัน

นี่หมายความว่าเธอก็มีความรู้สึกแบบเดียวกันกับเขามีความรู้สึกที่ดีและความรักต่อเขา?

กัญณิศาช่วยเขาหยิบเสื้อผ้ามาแล้ว ถึงนึกขึ้นได้ว่าตัวเองทำเรื่องที่ใกล้ชิดเกินไปออกมา เธอตกใจเล็กน้อย จากนั้นก็ยื่นเสื้อผ้าให้เขาอย่างคนใจกว้าง

ประยสย์รับเสื้อผ้ามา มองเธอด้วยสายตาลึกซึ้ง แล้วถามออกมาว่า： “จะดีแค่ไหน ถ้ามีคุณรอผมกลับมาทุกวัน”

กัญณิศารับคำพูดของเขา

ประยสย์รู้ว่าตัวเองใจร้อนเกินไป จึงรีบเปลี่ยนเรื่องคุยทันที “ผมไปอาบน้ำก่อน คุณนั่งลงแล้วกินขนมก่อน เป็นคนขนมที่ผู้หญิงชอบกินทั้งนั้น”

“ไม่แล้ว ฉันต้องกลับไปแล้ว”

ณิศามองดูเวลา แล้วถามเขาออกมาว่า： “ฟ้าจะสว่างแล้ว ถ้ายังไม่กลับไปอีก เดี๋ยวพี่สาวฉันจะรู้ได้”

ประยสย์ไม่อยากให้กลับ แต่ก็รู้ว่าไม่ควรรั้งเธอไว้ จึงส่งเธอไปที่หน้าประตู “ช่วงนี้ ผมอาจไม่มีเวลาไปจีบคุณ แต่ดอกไม้ก็ยังคงส่งไปเหมือนเดิม”

กัญณิศา： “……”

ใช่แล้ว เพราะที่เขามาครั้งนี้ เพราะถูกคุณหญิงย่าของตระกูลสาระทาบีบบังคับเรื่องแต่งงาน เลยมาจีบเธอ

และดอกไม้ที่เขาส่งให้ ก็เป็นดอกไม้เงินจริงๆ

เธอไม่ได้บอกเขา ว่าเธอชอบอะไรมากที่สุด ได้แต่พูดว่าเงินเป็นที่นิยมที่สุด เขาก็เลยส่งดอกไม้เงิน ซึ่งมันทำให้เธอรู้สึกพูดอะไรไม่ออกจริงๆ

หลังจากที่พี่สาวรู้ ก็ได้สอบถามเธอไปครั้งหนึ่ง ว่าใครกันแน่ที่ใจกล้าขนาดนั้น กล้าส่งดอกไม้มาที่บ้านของพวกเธอ

หลังจากที่รู้ว่าเป็นประยสย์ พี่สาวเธอได้เดินวนอยู่ห้องรับแขกเกือบครึ่งชั่วโมง เห็นได้ว่าพี่สาวเธอเป็นกังวลมาก

“คุณกลับไประวังตัวด้วยนะ”

“ฉันรู้”

ทั้งสองคนบอกลากันอย่างอาลัยอาวรณ์

กัญณิศาออกไปจากโรงแรมเมเปิลคนเดียว

ส่วนประยสย์ไปอาบน้ำ ก่อนอาบน้ำ เขาได้โทรศัพท์ให้บอดี้การ์ด ให้บอดี้การ์ดติดต่อคนฝั้งเมืองซูเพร่า ช่วยเขาเตรียมเครื่องบินส่วนตัว

เมื่อเขาออกมาจากห้องอาบน้ำ บอดี้การ์ดก็มาเคาะประตูพอดี

“เข้ามา”

บอดี้การ์ดผลักประตูเข้ามา

“คุณชาย ทางด้านเมืองซูเพร่าปฏิเสธที่จะส่งเครื่งอบินส่วนตัวมา โดยแจ้งว่าคุณไซม่อนได้สั่งไว้ ถ้าไม่ได้รับการอนุญาตจากคุณไซม่อน ใช้เครื่องบินส่วนตัวไม่ได้เด็ดขาด”

เมื่อได้ยินแบบนั้น สีหน้าของประยสย์ดำดิ่งขึ้นมาทันที

นี่พ่อเขาไม่ยอมให้เขากลับเมืองซูเพร่าเหรอ

“ช่วยจองตั๋วที่บินกลับเมืองซูเพร่าที่เร็วที่สุดให้ผมหน่อย”

ใช้เครื่องบินส่วนตัวที่บ้านไม่ได้ แต่เขาสามารถนั่งเครื่องบินโดยสารกลับไปได้

ถึงแม้จะไม่ค่อยสะดวก ต้องไปที่สนามบิน แต่อย่างน้อยก็สามารถกลับไปได้

“ได้”

ในเมื่อใช้เครื่องบินส่วนตัวของที่บ้านไม่ได้ ประยสย์ถึงแม้จะใจร้อน แต่ก็รู้ดีว่าไม่สามารถออกไปจากเมืองแอคเซสซ์ในเวลาอันสั้นนี้ได้

จึงไปพักผ่อนก่อน

“ศิษย์เอกของหมออัจฉริยะ？”

“ไม่กล้าพูดว่าเป็นศิษย์เอกหรอก เพราะผู้เฒ่าชอบบ่นว่าฝีมือทางการแพทย์ของฉันไม่ดีพอ ไม่สามารถทำให้คนตายฟื้นคืนชีพได้”

กัญณิศา： “……ตัวผู้เฒ่าเองก็ไม่สามารถรักษาให้คนตายฟื้นคืนชีพได้”

“ก็ใช่ไง เรื่องที่เขาก็ทำไม่ได้ ยังกล้ามาต่อว่าฉันอีก เมื่อฉันว่าต่อว่าเขากลับไป เขากลับพูดว่าลูกศิษย์ต้องเก่งกว่าอาจารย์ถึงจะได้ ระดับสูงสุดที่เขาบรรลุไม่ถึง ยังกล้ามาให้ฉันบรรลุให้ถึงอีก ถ้าฉันสามารถทำคนตายให้ฟื้นคืนชีพได้ ก็เป็นการไปแย่งธุรกิจของหอประกอบพิธีฌาปนกิจสิ ถ้างั้นพวกเขาก็ต้องมาวิ่งไล่ฆ่าฉันสิ”

กัญณิศาหัวเราะออกมาทันที

รู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้พูดจาตลกมาก

“สวัสดีค่ะ ฉันชื่อกัญณิศา”

เธอยื่นมือขวาไปให้คุณชุติภา

หลังจากจับมือกันแล้ว ทั้งสองคนถือว่ารู้จักกันแล้ว

อาจารย์ของพวกเธอเรียนรู้วิชามาจากคนเก่งในยุทธจักร ฉะนั้นคนที่พวกเรารับเป็นลูกศิษย์ นิสัยก็จะใกล้เคียงกัน

หลังจากแนะนำตัวกันเรียบร้อยแล้ว ทั้งสองคนมีความรู้สึกเหมือนเพิ่งพบกันครั้งแรกก็รู้สึกสนิทสนมเหมือนเป็นเพื่อนเก่าแก่

“ชุติภา คนของฉันถูกคนเอากระสอบคลุมหัว แล้วทุบตี เป็นฝีมือเธอใช่ไหม？”

หัวสมองของกัญณิศาแวบขึ้นมาทันที เธอนึกถึงผู้หญิงที่นอนกับ ณภัทรจึงถามออกมาโดยสัญชาตญาณ

เธอนึกว่าไม่ก็คือชุติภาโกรธ หรือไม่ก็คือชุติภายอมรับออกมาอย่างเปิดเผย “ฉันเป็นคนสั่งให้ทำเอง ฉันไม่ชอบมีคนมาเฝ้าติดตาม ก็เลยลงมือสั่งสอนพวกเขาเล็กน้อย ก่อนจะมาฉันก็รู้พอจะรู้ต้นกำเนิดของสองสำนักเราบ้างแล้ว จึงไม่อยากทำเกินไป แค่เอากระสอบคลุมหัว ให้พวกเธอถูกเอาเปรียบบ้าง ด้วยความฉลาดของเธอแล้ว เธอจะได้ไม่ต้องยุ่งเรื่องคนอื่นอีก”

“ชอบสืบเรื่องของคนอื่น เป็นคนขี้สงสัย ชอบควบคุมทุกอย่างไว้ในมือเอง แต่มีบางเรื่อง ก็อย่าไปสืบเสาะจะดีเสียกว่า”

กัญณิศายิ้มแล้วพูดออกมาว่า： “ใช่ๆๆ พวกเราคือคนกันเองทำร้ายกันเอง”

คนที่นอนกับคุณชายสี่ตระกูลอริยชัยกุลคือชุติภา ซึ่งเธอคือลูกศิษย์ของหมออัจฉริยะ แหย่มั่วไม่ได้

มิน่าหล่ะณภัทรตรวจสอบยังไงก็ตรวจสอบไม่เจอว่าผู้หญิงที่นอนกับเขาคือใคร

ชุติภารู้ว่ากัญณิศาคิดอะไรอยู่ เธอจึงพูดออกมาอย่างคนใจกว้างว่า： “เดิมทีฉันอยากช่วยเขาถอนพิษ แต่เห็นเขาหน้าตาดีมาก ก็เลยมีอะไรกับเขา ผู้เฒ่าบ้านฉันอยากอุ้มหลาน เร่งรัดให้ฉันแต่งงาน ถ้าฉันคลอดลูกให้เขาสักคน เขาก็ได้ไม่ต้องมาเร่งรัดฉันอีก”