“คุณเทวิกาคะ พวกเราขอตัวก่อนนะคะ หวังว่าจะมีโอกาสได้พบกันอีกนะคะ”
หลังจากที่ชุติภาบอกลากับเทวิกาและสามี เธอจับมือกัญณิศาแล้วเดินจากไป
กัญณิศามีหลายสิ่งหลายอย่างที่อยากจะพูดกับเทวิกา แต่ติดตรงที่ตอนนี้เธอไม่ได้อยู่ในสถานะของกัญณิศา หากมองอย่างผิวเผินเทวิกาถือว่าเป็นแค่คนรู้จักที่ดีกว่าคนอแปลกหน้าเท่านั้น ไม่สามารถพูดอะไรกับเธอได้ จึงทำได้เพียงเดินจากไปพร้อมกับชุติภา
และเธอก็ต้องรีบทำเวลาด้วย เพราะตอนเย็นๆ พี่สาวของเธอจะไปรับเธอกลับบ้านที่คาเฟ่
หลังจากที่ส่งพวกณิศากลับ ยศพัฒน์ถึงแสดงความดีใจของเขาออกมา เขารีบรับพิรัตน์จากอ้อมแขนของเทวิกา แล้วพูดด้วยน้ำเสียงที่ดีใจว่า: “วิกา เราจะมีลูกเป็นของพวกเราแล้วนะ”
เด็กคนนี้มาได้ถูกเวลาเสียด้วย
ตระกูลสาระทาเพิ่งจะจัดการศัตรูภายนอกไป แม้ว่าภายในจะยังจัดการไม่เสร็จสิ้นดี แต่ก็ไม่มีอะไรต้องกลัว
เขาไม่ต้องกังวลว่าหลังจากที่เทวิกาตั้งครรภ์จะได้รับบาดเจ็บด้วย
เทวิกาก็ยิ้มด้วยเช่นกัน: “ไม่แปลกใจเลยที่คุณชุติภาจะเป็นศิษย์เอกของหมออัจฉริยะ เธอคงจะสังเกตเห็นตั้งแต่แรกแล้ว ถึงได้ช่วยจับชีพจรของฉัน”
หลังจากที่เธอตัดสินใจตั้งครรภ์ สองสามีภรรยาก็ไม่ได้คุมกำเนิดอีกเลย
หลังจากนั้นก็มีเรื่องราวมากมายเกิดขึ้น เธอไม่ทันได้สังเกตว่าประจำเดือนของเธอนั้นไม่ได้มาสักพักแล้ว จนกระทั่ง ชุติภาทักว่าเธอท้อง เทวิกาเพิ่งตระหนักได้ว่าประจำเดือนไม่ได้มานานแล้ว
“ต้องบอกข่าวดีนี้ให้พี่ชายฉัน”
เทวิกาผลักประตูเดินเข้าไปในห้องพักผู้ป่วยอย่างมีความสุข
ประยสย์ที่เห็นว่าน้องสสาวเดินเข้ามา คิดอยากจะลุกขึ้นนั่ง เทวิการีบก้าวเดินเข้าไปดันตัวพี่ชายลงเสียก่อน เพื่อไม่ให้พี่ชายของเธอลุกขึ้นนั่ง
“วิกา เธอไม่ได้ไปส่งณิศาเหรอ?”
“พวกคุณชุติภาไม่ให้หนูไปส่ง พัฒน์เลยขอให้เซทท์กับณภัทรไปส่งแล้วค่ะ พี่คะ หนูมีข่าวดีจะบอกพี่ด้วย หนูท้องแล้วนะ เมื่อกี้คุณชุติภาจับชีพจรหนู เธอบอกว่าหนูท้องแล้ว”
ชุติภาเป็นศิษย์เอกของหมออัจฉริยะ เธอบอกว่าเทวิกาท้องเพียงแค่จับชีพจร เทวิกาไม่มีท่าทีแปลกใจเลยสักนิด อีกอย่าง ประจำเดือนของเธอก็ไม่ได้มาด้วย
และที่นี่ก็คือโรงพยาบาล เธอจะไปตรวจเมื่อไหร่ก็ได้ เพื่อมั่นใจเรื่องที่เธอท้อง
เมื่อได้ยินเช่นนั้น ประยสย์ลุกขึ้นนั่งอีกครั้ง ครั้งนี้เทวิกาดันตัวพี่ชายของเธอลงไม่ไหวแล้ว
ประยสย์ที่ถูกขนานนามว่านายเย็นชามาโดยตลอด ฉีกยิ้มกว้าง แล้วถามด้วยเสียงสองว่า: “วิกา นี่เรื่องจริงใช่ไหม? เธอท้องแล้วจริงๆ ใช่ไหม? พี่จะได้เป็นคุณลุงแล้วเหรอ?”
เทวิกาพยักหน้า
“ดี ดีมาก นี่มันข่าวดีที่สุดเลย เด็กคนนี้เลือกเวลารายงานตัวได้ดีมากๆ ต้องเป็นเด็กที่ฉลาดแล้วก็น่ารักมากแน่ๆ ฮ่าๆ พี่จะได้เป็นคุณลุงแล้ว”
ท่าทางดีใจของประยสย์ทำให้ยศพัฒน์หลุดหัวเราะออกมา ความดีใจจากคนที่เป็นพ่ออย่างเขายังสู้คนที่เป็นลุงอย่างประยสย์ไม่ได้เลย
“พัฒน์ แกต้องดูแลวิกาให้ดีนะ ตอนนี้วิกาเป็นสมบัติของตระกูลพวกเราแล้ว”
ยศพัฒน์ยิ้มพร้อมพูดว่า: “พี่ครับ ไม่ต้องเป็นห่วงนะครับ ผมจะดูแลวิกาอย่างดีแน่นอนครับ”
แท้จริงแล้ว ตั้งแต่แต่งงานกับวิกา เขาก็ไม่เคยที่จะละเลยเรื่องดูแลเอาใจใส่วิกาเลยแม้แต่น้อย
“วิกา น้องบอกแม่แล้วหรือยัง? รีบบอกพ่อแม่เร็ว ถ้าพ่อได้ยินว่าจะได้เป็นคุณตาแล้ว อาจจะฟื้นขึ้นมาก็ได้”
หลังจากที่ประยสย์มีความสุขมาก ก็รีบสั่งให้น้องสาวรายงานข่าวนี้ให้กับพ่อแม่
“จริงด้วยค่ะ ต้องบอกข่าวดีนี้กับพ่อ”
เทวิกาเดินออกจากห้องพักผู้ป่วยของพี่ชายอย่างรวดเร็ว แล้วตรงดิ่งไปห้องพักผู้ป่วยของพ่อทันที
พอถึงหน้าประตูห้องพักผู้ป่วย เสียงฝีเท้าของเทวิกาก็เบาลง
เธอเดินเข้ามา แล้วโขกหัวลูกสาวเบาๆ “อย่าโกหกพ่อสิ ยังไงพ่อก็ต้องฟื้น ช่วงนี้พ่อเหนื่อยๆ ให้พ่อเขาได้พักผ่อนสักสองวัน เดี๋ยวพ่อก็ฟื้นเอง”
เธออายุมากแล้ว จะมีลูกไปทำไมอีก?
“แม่คะ คนโบราณเขาว่าไว้ ผู้หญิงถ้าไม่กลัวดูน่าเกลียดมีลูกได้จนถึงอายุสี่สิบเก้าเลยค่ะ แม่ต้องรอผ่านปีใหม่ถึงจะสี่สิบเก้านะคะ แล้วแม่กับพ่อก็ยังแข็งแรงดีอยู่ด้วย ใครที่เจอก็บอกว่าแม่กับพ่อเพิ่งจะสามสิบต้นๆ ถ้าร่างกายไม่มีปัญหา หนูกับพี่ก็ไม่ติดที่จะมีน้องชายหรือน้องสาวเพิ่มนะคะ”
ญาณิณ: “……”
“ไม่รู้แหละหนูบอกพ่อไปแล้ว ยาที่หนูให้แม่ช่วยซื้อคืนนั้น ไม่ใช่ยาคุมกำเนิด แต่เป็นยากรดโฟลิก พ่อต้องฟื้นขึ้นมาแน่ๆ”
เทวิกาต้องโกหกอยู่แน่ๆ เลย คืนนั้น ยาที่แม่กินเป็นยาคุมกำเนิดจริงๆ
ที่เธอพูดแบบนี้ เพราะอยากจะกระตุ้นให้พ่อของเธอรีบฟื้นแน่เลย
ญาณิณ: “……”
“พ่อคะ หนูมีข่าวดีเรื่องหนึ่งจะบอกพ่อด้วย หนูท้องแล้วนะคะ พ่อจะได้เป็นคุณตาแล้วนะคะ คุณตาแท้ๆ เลย ไม่ใช่คุณตาแบบที่พิรัตน์เรียกนะคะ พอหนูคลอดลูกแล้ว หนูจะเลี้ยงลูกอยู่บ้านค่ะ พ่อกับแม่พยายามนิดหน่อย หนูสามารถเลี้ยงน้องไปพร้อมๆ กันได้นะคะ”
ไซม่อนที่นอนไม่ได้สตินั้นได้แต่รุกรนอยู่ในความมืดมิดนั้น
ที่เขาไม่ได้พินาศไปพร้อมกับรณภพก็เพราะอยากมีชีวิตรอดกลับมา อยากถามณิณว่า ท้องหรือยัง?
หากท้องขึ้นมาจริงๆ ก็ไม่ได้กลัวว่าคนอื่นจะมองยังไง นี่มันสมัยไหนแล้ว คนที่อายุหกสิบกว่ายังไปหาหมอเก่งๆ เพราะอยากจะมีลูกกันอยู่เลย
สองสามีภรรยายังอายุน้อยกว่าพวกอายุหกสิบกว่าตั้งสิบกว่าปี อีกอย่างพวกเขาก็ไม่ได้มีปัญหาเรื่องค่าใช้จ่ายด้วย
เทวิกาท้องแล้ว?
นี่มันข่าวดีอันยิ่งใหญ่จริงๆ ด้วย!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน