รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน นิยาย บท 716

“ชุติภา”

ขณะที่ทั้งสามสาวกำลังเดินคุยกัน เสียงทุ้มต่ำของณภัทรก็ตะโกนดังขึ้นจากด้านหลังของพวกเธอ

ชุติภาซึ่งกำลังอุ้มพิรัตน์อยู่ได้ยินเสียงตะโกนของณภัทรก็อดไม่ได้ที่จะบ่นกับเทวิกาว่า “วิกา เธอต้องบอกเรื่องนี้กับสามีของเธอหน่อยนะว่าให้ดูแลน้องชายเขาด้วย หยาบคายจริง ๆ เลย ในคฤหัสน์เมเปิลฉันคือแขกวีไอพีของวีไอพีนะ”

คุณปู่ภูธิปกับคุณย่าปฏิบัติกับเธออย่างดีเหมือนเป็นลูกเป็นหลานแท้ ๆ

แถมคุรย่ายังบอกกับทุกคนด้วยว่าประตูคฤหัสน์เมเปิลเปิดต้อนร้อบเธอเสมอ เธอจะเข้าจะออกยังไงก็ได้เหมือนบ้านของตัวเอง

แต่ณภัทรกลับเอาแต่เรียกเธอว่าชุติภาตลอดเลย

เห็นแก่ที่เขาเป็นพ่อของลูกในท้องของเธอ ชุติภาพยายามอดทนแล้วอดทนเล่าถึงไม่ได้จัดการสั่งสอนณภัทรให้เข็ดหลาบ

เพราะไม่ว่ายังไงเธอก็ทำผิดต่อณภัทร

กินแล้วชักดาบไม่รับผิดชอบ แถมยังขโมยสายพันธุ์ของเขามาด้วย ตอนนี้เมล็ดพันธ์นี้ก็เริ่มจะงอกเงยแล้ว แต่เธอก็ยังเก็บไว้เป็นความลับไม่บอกให้เขารู้

อาจเป็นเพราะเธอรู้สึกว่าได้เปรียบเขาหลายอย่างชุติภาเลยไม่ได้สั่งสอนบทเรียนอะไรให้เขา แต่หันไปบ่นกับเทวิกาแทน

เทวิกายิ้มตอบ “โอเค อีกเดี๋ยวกลับเข้าบ้านฉันจะบอกพัฒน์ให้แล้วกัน”

แล้วเทวิกาก็โน้มตัวเข้าไปใกล้หูของกนกอรพร้อมกระซิบว่า “สองคนนี้เหมือนเธอกับนฤเบศวร์ตอนแรก ๆ เลยนะ มีความรู้สึกเหมือนศัตรูคู่ร้ายที่มีความสุข”

กนกอรเห็นชุติภาหยุดรอให้ณภัทรเดินเข้ามาหา เธอก็แอบกระซิบตอบไปว่า “ยังดีกว่าฉันกับแบตบอสตอนนั้นเยอะนะ เมื่อก่อนแบตบอสปฏิบัติกับฉันยังไงเธอรู้ดีที่สุด เป็นเพราะฉันเป็นคนจิตใจดีหรอกถึงได้ทนเขาได้”

นฤเบศวร์:…

เทวิกาคิด ๆ ดูแล้วก็ใช่

“พี่สะใภ้ คุณกนกอร พอดีมีมาหาคุณชุติภามีเรื่องสำคัญอยากจะคุยนิดหน่อยน่ะครับ”

หลังจากณภัทรเข้ามา เขาก็เอ่ยปากบอกก่อน ก่อนจะเอื้อมมือเข้าไปรับตัวพิรัตน์ออกมาจากอ้อมแขนของชุติภาแล้ววางลงกับพื้น เทวิการีบเอื้อมเข้าไปจูงคนตัวเล็กเอาไว้

“ถ้าอย่างนั้นพวกเธอคุยกันตามสบายนะ”

เทวิกาพาคนตัวเล็กเดินต่อไปกับกนกอร

ชุติภาเลิกคิ้วด้วยความประหลาดใจและถามณภัทร “คุณณภัทรมาหาฉันมีธุระอะไรจะคุยคะ ป่วยเหรอ อยากให้ฉันช่วยผ่าตัดให้ไหม”

“นี่ พูดอะไรดีๆ หน่อยไม่ได้เหรอ? เธอสิป่วย ต่อให้ฉันป่วยก็ไม่ขอให้เธอผ่าตัดให้หรอก ฉันกลัวว่าเธอจะถือโอกาสตอนฉันป่วยเอาชีวิตฉัน”

ชุติภาไม่โกรธ “มันต้องมีสักวันที่นายต้องมาขอร้องฉัน ว่ามาสิ มีเรื่องอะไร”

ณภัทรมองไปรอบๆ

“ทำไม ไม่สะดวกคุยที่นี่เหรอ”

ชุติภาถูกปฏิกิริยาของเขาทำให้อยากรู้อยากเห็นขึ้นมา อยากจะรู้ว่าเขามีเรื่องสำคัญอะไรอยากจะคุยกับเธอกันแน่

“ไม่ค่อยสะดวกเท่าไหร่”

“งั้นไปคุยที่บ้านนายแล้วกัน”

“ไม่จำเป็นหรอก ไปนั่งคุยกันตรงศาลาตรงนั้นก็แล้วกัน”

ชุติภาทำตามที่เขาเสนอ

ไม่กี่นาทีต่อมา ทั้งสองนั่งลงที่หน้าโต๊ะหินใต้ศาลา ทันทีที่นั่งลง ณภัทรก็หยิบบัตรธนาคารออกมาวางไว้บนโต๊ะ แล้วผลักบัตรธนาคารไปวางตรงหน้าของชุติภา

ชุติภามองเขาอย่างงงงวย

นี่เขากำลังขอให้เธอลากตัวเธอเองออกมาเหรอเนี่ย

เธอพูดขำ ๆ ว่า “นายดูแลรับผิดชอบแผนกบันเทิง ภาพยนตร์ และโทรทัศน์ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงได้มารับผิดชอบธุรกิจจัดเลี้ยงซะแล้วล่ะ เซทท์ไม่ดูแลแผนกนี้แล้วเหรอ”

ณภัทร “…คุณชุติภา งานของฉันไม่ได้เปลี่ยนแปลงอะไร กินที่ฉันพูดถึงคือหมายถึง...”

โถ่เอ้ย จะให้เขาพูดยังไงดีล่ะ

ชุติภาเบิกตากว้างมองเขา

ณภัทรโดนเธอมองแบบนี้ เขาก็กลั้นใจแล้วพูดทุกอย่างออกมาตรง ๆ “คือว่าฉันถูกคนอื่นวางแผนล่อลวง แล้วก็สูญเสียความบริสุทธิ์ไป แต่ฉันไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร ฉันจำได้แค่ว่าเธอมีกลิ่นเหมือนยา ต้องเป็นคนที่อยู่ในสายการแพทย์อย่างพวกเธอแน่ ๆ ไม่ใช่หมอก็ต้องทำงานเภสัช”

ชุติภามองณภัทรขึ้นลงอย่างพิจารณาและยิ้ม “คุณชายสี่ฉลาดรูปหล่อขนาดนี้ ถูกคนอื่นวางแผนล่อลวงกินฟรีแล้วชักดาบหนีก็เป็นเรื่องปกตินี่นา อีกอย่างใครมันจะไปใจกล้าถึงขนาดวางแผนล่อลวงคุณชายสี่ได้ล่ะ”

เธอคือคนที่กินฟรีแล้วชักดาบหนี แต่คนที่วางแผนจะล่อลวงเขาไม่ใช่เธอแน่นอน

ที่แรกเธอแค่อยากจะช่วยเขาเท่านั้น แต่เพราะเธอเห็นว่าเขาหน้าตาดีใช้ได้ เอถึงได้ถือโอกาสกินเขาซะเลยเพื่อจะได้ยืมยีนส์ดี ๆ มาให้กำเนิดลูกหน้าตาดี ๆ

ใบหน้าหล่อเหลาของณภัทรเศร้าหมอง เขาพูดอย่างเย็นชาว่า “ต้องเป็นพวกดาราผู้หญิงวางแผนจับฉัน อยากจะใช้โอกาสนี้แต่งงานเข้าตระกูลอริยชัยกุลของฉันแน่ ๆ”

“ในเมื่อคุณรู้ว่าใครวางแผนจะจับคุณแล้วยังต้องให้หาตัวอีกเหรอ”

หลังจากณภัทรเงียบไปครู่หนึ่ง ในเมื่อถึงขนาดมาขอให้ชุติภาช่วยเหลือแล้ว ต่อให้เขาต้องถูกหัวเราะเยาะ เขาก็ทำได้แค่สารภาพทุกอย่างออกไปตรง ๆ “คนที่วางแผนจับฉันคือนักแสดงคนนั้น แต่ว่าเธอถูกฉันจัดการแล้ว แต่คนที่กินฉันแล้วชักดาบหนีกลับไม่ใช่นักแสดงคนนั้น เธอคนนั้นบอกว่าเธอมีธุระด่วน ก็เลยออกไปข้างนอกสักพัก หลังจากกลับมา ฉันก็ถูก...”

“นายจะบอกว่าคนที่วางแผนจะจับนายกับคนที่กินฟรีแล้วชักดาบนายคนนั้นไม่ใช่คนเดียวกัน และนายจำอะไรคนที่ชักดาบนายคนนั้นไม่ได้เลย”

ณภัทรกรอกตาใส่เธอ แล้วพูดอย่างหมดความอดทน “ถ้าฉันจำได้ ต้องมาขอให้เธอช่วยไหม”

ชุติภาหัวเราะดังลั่น “ก็จริง นายไม่ยอมอ่อนข้อให้ฉันขนาดนั้น หาได้ยากที่จะยอมอ่อนแล้วเอาเงินมาให้แบบนี้ นายก็คงจะไม่มีวิธีอื่นแล้ว แต่ว่า คนที่กินฟรีแล้วชักดาบนายคนนั้นเขาก็ไม่ได้มีท่าทีอยากจะให้นายรับผิดชอบอะไร ทำไมนายต้องพยายามตามหาเธอด้วยล่ะ”