เกรทมองไปที่พี่และพี่สะใภ้ที่กำลังเดินอยู่ท่ามกลางฝูงชน พลางชนแก้วกันไปมา ด้วยสายตาอิจฉาและพูดด้วยรอยยิ้ม: ”พี่ชายของผมมีชื่อเสียงในเมืองแอคเซสซ์มากเรื่องหลงภรรยา”
”ผู้ที่สามารถจะแข่งขันกับเขาได้ก็มีแค่นฤเบศวร์ จริงสิ ถ้าผมเจอคุณนฤเบศวร์ ผมจะแนะนำให้พวกเขารู้จักกัน”
เป็นครั้งแรกที่ธรณ์มาที่เมืองแอคเซสซ์ เกรทจึงต้องการเป็นเจ้าบ้านที่ดี เขาเองก็ไม่ใช่คนใจแคบ เขายินดีที่จะแนะนำให้ธรณ์กับนฤเบศวร์รู้จักกัน เพราะทั้งคู่ต่างก็เป็นประธานใหญ่ในแวดวงธุรกิจ อาจจะมีโอกาสได้ร่วมมือในอนาคต
“ขอบคุณคุณชายห้า”
ธรณ์คิดว่า เกรทเป็นคนใจกว้างจริงๆ ถึงแม้ว่าRA กรุ๊ปกับบี.เอ.เอ็มกรุ๊ปจะไม่ได้เป็นคู่แข่งกันอีกต่อไป แต่พวกเขาเคยเป็นคู่แข่งกันมาก่อน ถึงอย่างนั้นเกรทก็ยังคงเต็มใจช่วยให้เขาได้รู้จักกับนฤเบศวร์
ครอบครัวของตระกูลอริยชัยกุลนั้นดีจริงๆ และลูกชายที่พวกเขาสั่งสอนล้วนเติบโตมาเป็นคนดีคนเก่ง
เป็นคนมีจิตใจกว้างไกลและมีวิสัยทัศน์สูงส่ง
ไม่น่าแปลกใจที่ธุรกิจของตระกูลอริยชัยเติบโตขึ้นเรื่อย ๆ เพราะพวกเขาเป็นคนที่จิตใจกว้างขวางมาก
“คุณธรณ์”
จู่ ๆ เกรทก็สะกิดธรณ์และเมื่อธรณ์มองมาที่เขา เขาก็พูดด้วยรอยยิ้ม: “คุณดูสินี่คือหญิงสาวที่มีชื่อเสียงที่สุดของเมืองแอคเซสซ์ของเรา สนใจไหม? ผมยินดีที่จะช่วยคุณเชื่อมความสัมพันธ์นะครับ”
ธรณ์อดไม่ได้ที่จะยิ้ม “คุณชายห้าควรจะคิดเรื่องการแต่งงานของคุณก่อนนะ คุณเองก็อายุน้อยกว่าผมไม่มาก”
“อายุน้อยกว่าหนึ่งปีก็ถือว่ายังเด็ก แล้วนับประสาอะไรกับผมที่อายุน้อยกว่าคุณตั้งหลายปี คุณอายุเยอะกว่าพี่ชายของผมตั้งหนึ่งปี ดูสิ พี่ชายของผมเขาแต่งงานแล้ว นี่ก็ใกล้จะถึงปีใหม่แล้ว และคุณเองก็กำลังจะย่างเข้าสามสิบเอ็ดปี มันไม่ใช่เรื่องเล็กจริง ๆ คุณควรจะต้องคิดเรื่องการแต่งงานก่อน”
“ผมไม่รีบ”
ธรณ์ไม่ได้บอกว่าเขามีภรรยาอยู่แล้ว
เพียงแต่ว่าเขายังไม่ได้หัวใจของแพร
“เมื่อไหร่ที่ผมจัดงานแต่งงาน ผมจะเชิญคุณชายห้ามาร่วมดื่มในงานแต่งงานของผมอย่างแน่นอน”
“งั้นผมจะรอ”
เกรท รู้ว่าธรณ์นั้นไม่สนใจเรื่องการแต่งงานในขณะนี้ ดังนั้นเขาจึงไม่ได้พูดถึงหัวข้อนี้อีกต่อไป
ธรณ์ไม่ได้พูดอะไรมาก และเวลาส่วนใหญ่เขาก็ดื่มหรือกินอย่างเงียบ ๆ เขาไม่สนใจที่จะเข้าสังคม และแน่นอนว่าธรณ์ยังเป็นคนที่มีความมั่นใจและไม่ต้องกังวลเกี่ยวกับคู่ค้า
ไม่ว่าในเมืองเพรส์หรือในเมืองอื่น ๆ ต่างก็มีประธานบริษัทหลายคนต้องการร่วมมือกับวิรุฬห์ธนกิจกรุ๊ป
“คุณชายห้า คุณไปทำธุระของคุณเถอะ”
ธรณ์เข้าใจดีว่าวันนี้เกรทเองก็ยุ่งเช่นกัน เพราะเขาต้องช่วยพี่ชายดูแลแขกเหรื่อในงาน
เกรทยิ้มและพูดว่า “คุณธรณ์ งั้นผมขอไปช่วยดื่มแทนพี่ชายก่อนนะ ไว้เดี๋ยวค่อยคุยกันใหม่”
“โอเค”
หลังจากที่ เกรทเดินออกไป บอดี้การ์ดของธรณ์ก็ขยับเข้ามาปกป้องเขาทันทีเพื่อป้องกันไม่ให้ใครเข้าใกล้เขาได้ง่ายๆ
ธรณ์กินอาหารที่โรงแรมเมเปิลเตรียมไว้ให้ และทันใดนั้นก็ยิ้มอย่างต่ำต้อย และพูดกับธีร์ว่า: “ถ้านายหญิงของนายอยู่ที่นี่ รับรองว่าเธอจะต้องกินจนอิ่มอย่างแน่นอน เธอเป็นนักชิม”
ธีร์นึกถึงตอนที่นายหญิงเข้าร่วมงานเลี้ยงเป็นครั้งแรก ที่โรมแรมใหญ่ของเมืองเพรส์ เธอเอาแต่กินแล้วก็กิน เขาเองก็รู้สึกแบบเดียวกัน
นายหญิงเป็นนักชิม
เขาต้องการให้ความร่วมมือกับนายน้อยและพูดเรื่องราวที่น่าสนใจสองสามเรื่องเกี่ยวกับนายหญิง แต่เมื่อเห็นท่าทีที่เย็นชาบนใบหน้าของนายน้อย ธีร์ก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ
งานแต่งงานที่มีชีวิตชีวากินเวลายาวนานมาจนถึงช่วงเย็น
ยศพัฒน์ดื่มไปเยอะมาก แต่โชคดีที่พี่น้องของมาช่วยดื่มบ้าง เขาจึงเมาเพียงเล็กน้อย และมันไม่ส่งผลกระทบต่อการกอดภรรยาในคืนวันแต่งงาน
หลังจากที่วิกาตั้งครรภ์ เขาก็แทบจะกลายเป็นพระ ไม่กล้าที่จะแตะต้องตัวเธอ
เขาได้แต่กอดภรรยาอย่างมีความสุข
ประยสย์กับกัญณิศากลับไปที่วิลล่าใหม่ของพวกเขา มันเป็นวิลล่าขนาดใหญ่ที่ประยสย์ซื้อไว้เป็นพิเศษเพื่อที่จะอยู่ในเมืองแอคเซสซ์ แต่เนื่องจากวิลล่าจำเป็นต้องได้รับการปรับปรุงใหม่ เขาไม่มีเวลา ดังนั้นเขาจึง ซื้อวิลล่าหลังนี้ต่อมาจากยศพัฒน์
ยศพัฒน์ต้องการมอบให้เขา แต่เขาปฏิเสธ
ไม่สิ
กัญณิศาลืมตาขึ้นทันทีและสบตากับดวงตาสีเข้มของประยสย์
เธอกระพริบตาอยู่สักพัก ก่อนจะมีสติสัมปชัญญะ ทั้งสองคน แต่งงานกันเมื่อวานและได้รับทะเบียนสมรส ตอนนี้ พวกเขาเป็นคู่สามีภรรยากันตามกฎหมายแล้ว
“ที่รัก”
เสียงของประยสย์แหบแห้ง
“คุณตื่นแล้วเหรอ?”
ประยสย์ตอบอืมเบาๆ จากนั้นก็ก้มศีรษะลง ฝังศีรษะลงบนซอกคอของเธอเพื่อดมน้ำหอม พลางพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า: “เมื่อคืนผมเมามากจนเผลอหลับไป ที่รัก เรามาชดเชยกันตอนนี้เลยดีๆไหม?”
กัญณิศาไม่มีโอกาสแม้แต่จะพูด เขาเงยหน้าขึ้นและจูบปากเธอทันที
ทุกอย่างเป็นไปตามธรรมชาติ
เหลือเวลาอีกสามวันก่อนปีใหม่ และทุกคนกำลังเตรียมตัวสำหรับปีใหม่ แต่วิลล่าของประยสย์นั้นเงียบมาก
ตระกูลสาระทาไม่ได้วางแผนที่จะอยู่ในเมืองแอคเซสซ์ในช่วงปีใหม่
หลังแต่งงานสามวัน ประยสย์วางแผนที่จะพาภรรยาที่เพิ่งแต่งงานและพ่อแม่กลับไปที่เมืองซูเพร่าเพื่อฉลองปีใหม่
เมื่อคืนนี้คุณย่าและสามีของเธอก็พักอยู่ที่นี่ด้วย
หลังรุ่งสาง หลังจากที่คุณย่าตื่น เธอก็เดินออกจากห้องอย่างกระวนกระวาย เมื่อเห็นกัญณิศายุ่งอยู่กับอาหารเช้าในครัว คุณย่าจึงถามว่า: “กัญณิศา ทำไมถึงตื่นเช้าจัง? แล้วประยสย์ล่ะ? ยังไม่ตื่นเหรอ?”
สงสัยเมื่อคืนคู่รักหนุ่มสาวได้กลายเป็นคู่รักจริงแล้วงั้นเหรอ?
“พอดีฉันตื่นแล้ว ก็เลยลงมาข้างล่างเพื่อเตรียมอาหารเช้าสำหรับทุกคน เมื่อวานประยสย์ดื่มไปเยอะ เลยทำให้เขาเมามาก ตอนนี้เขายังคงหลับอยู่”
กัญณิศาหยุดงานในมือชั่วคราว พลางหันไปหาคุณย่า “คุณย่าคะ คุณตื่นเช้ามาก”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักนะจุ๊บๆ คุณสามีพันล้าน