เมื่อกี้เขาเจ็บหน้าอก ตอนนี้เขาควรจะดีขึ้นแล้วสิ! ถ้าเขาเป็นลมในห้องหนังสือหรือในห้อง…ถ้าไม่มีใครเห็นเขาล่ะ
ซูเล่อลุกขึ้นจากเตียงสวมรองเท้าขนสัตว์แล้วเดินออกมา เธอตรงไปที่ห้องหนังสือของฮั่วเหยียนเซียวอาจจะอยู่ที่นั่น เธอเปิดประตูห้องหนังสือเบาๆ พบว่าเขาไม่อยู่ด้านในแล้ว
เขากลับไปห้องหรอ ไม่รู้ว่าซูเล่อเอาความกล้ามาจากไหนตรงไปที่ประตูห้องนอนใฟญ่ของเขา
เธอเดินไปถึงประตูห้องใหญ่แล้วสุดหายใจเข้าลึกๆ คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นความปลอดภัยของเขาสำคัญที่สุด เธอเคาะประตู
ประตูถูกเปิดของจากด้านใน สายตาของซูเล่อจับจ้องเข้าไป ชายคนนี้ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเพิ่งอาบน้ำเสร็จ มีเพียงผ้าพันคอพันรอบเอวผมสีดำของเขายังคงสยายกล้ามเนื้อหน้าอกที่เต่งตึงอวบอิ่มและกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เด่นชัดก็เข้าไปในตาซูเล่อ
“อุ๊ย!”ซูเล่อรีบปิดหน้าแล้วหันหลังทันที “ขอโทษ ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่เป็นห่วงคุณเลยมาดูคุณ”
มุมปากของฝ่ายชายโค้งขึ้นเผยให้เห็นลักยิ้มที่มีเสน่ห์ ผู้หญิงคนนี้กล้าเคาะประตูห้องเขากลางดึก กล้ามากเลยทีเดียว
“มาดูผมหรอ ดูแล้วเป็นไงบ้าง”เสียงทุ้มต่ำและมึนเมาของชายคนนั้นดังขึ้นด้านหลัง
ซูเล่อส่ายหัว จะกล้ามองได้ยังไง
“ชู่ว…”ทันใดนั้นก็มีเสียงหอบต่ำอย่างเจ็บปวดของฝ่ายชายจากด้านหลัง
ซูเล่อปล่อยมือที่ปิดตาออกด้วยสัญชาตญาณแล้วหันกลับไปมองเขา แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาด้วยรอยยิ้มแคบๆ เขาเสแสร้ง
“คุณ…”ซูเล่อทั้งโกรธและรำคาญในตอนนี้
“เข้ามา”เสียงของชายคนนั้นเหมือนพื้นผิวทรายเล็กน้อย อ่อนโยนแต่มีอำนาจ
ซูเล่อไม่กล้าเข้าไป! ชายคนนี้มีออร่าที่อันตรายมากในตอนนี้ เธอไม่อยาก…
ใบหน้าของซูเล่อแดงไปจนถึงใบหู จากนั้นเธอก็เปิดประตูหนีไปโดยไม่ลืมที่จะหันกลับมาครึ่งหน้าแล้วพูดกับชายคนนั้น “เมาแล้วไม่ต้องดื่มแล้ว คุณดื่มให้น้อยลงหน่อย พักผ่อนไวๆ ถ้าคุณมีเรื่องอะไรให้ติดต่อฉันทันที”
พบจบซูเล่อก็ปิดประตูแล้วหนีกลับไปห้องตัวเอง ชายคนนั้นก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้ สาวน้อยคนนี้อยู่ในห้องดีๆ ไม่ได้อยากเข้ามาอยู่ต่อหน้าเขา การอาบน้ำเย็นของเขาเมื่อเร็วๆ นี้มันเย็นพอหรือเปล่า
อาบอีกครั้งสาวน้อยคนนี้จะทำให้เขาป่วยจริงๆ ฮั่วเหยียนเซียวจิบไวน์แดงอย่างหดหู่
ซูเล่อกลับมาที่ห้องแล้วปิดประตู ยังคิดว่าจะล็อคประตูด้านในดีไหม แต่เธอคิดว่าฮั่วเหยียนเซียวคงจะไม่มาที่นี่กลางดึก!
ซูเล่อยังเชื่อมั่นในตัวเขา วันนี้เธอทั้งกลัวและเหนื่อ พลิกตัวอยู่บนเตียงสองทีก็ผล็อยหลับไป
นอนจนถึงเที่ยงคืนจู่ๆก็ได้ยินเสียงคนคุยกัน เธอลุกขึ้นด้วยความตกใจแล้วฟังเสียงเคลื่อนไหวด้านนอกมีคนกำลังพูดอยู่จริงๆ
เธอตกใจมากจนรีบดึงผ้านวมออก เกิดอะไรขึ้น ฮั่วเหยียนเซียวเป็นอะไร ซูเล่อรีบเปิดประตู ไฟในวิลล่าเปิดอยู่ ซูเล่อมองเห็นถันหยางที่ทางเดินทันทีเธอจึงรีบถามขึ้นอย่างตกใจ “ผู้ช่วยถัน เขาเป็นอะไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...